Verkering vertellen over seksueel misbruik

Ik ben in mijn jeugd jarenlang seksueel misbruikt. Ik heb wel hulp, maar heb het nog niet verwerkt. Denk ook niet dat ik het ooit kan verwerken. Nu heb ik een leuke jongen ontmoet en we hebben verkering. Ik heb hem nog niks verteld. Ben heel bang dat hij me dan smerig zal vinden. Ik vind dit ontzettend moeilijk. Ik kan hem toch niet opzadelen met een vrouw die nooit seks wil? Ik kan zelfs amper een aanraking verdragen. Bovendien kan ik moeilijk geloven dat iemand van me houdt. Ik heb bijna spijt dat ik "ja" heb gezegd, want ik gun hem een vrouw die schoon en onbeschadigd is! Wat moet ik doen? Ik sluit me al een paar dagen op in mijn huisje omdat ik er niet meer uit kom!

Je bent een meisje met ervaringen die je leven hebben getekend. De ervaringen zijn een deel van je, hoe moeilijk dat ook is. Betekent het feit dat je deze dingen hebt meegemaakt dat je smerig bent, of dat een jongen jou smerig moet vinden, als hij erover hoort? Nee. Je VOELT je waarschijnlijk smerig. Omdat de ervaringen zo helemaal met jezelf te maken hebben gehad. Omdat je in het misbruik lichamelijk en geestelijk betrokken werd. Maar je bent niet smerig. Met iedere andere zondaar in deze wereld ben je hartelijk welkom bij de Heere Jezus Christus en Hij wil je door Zijn genade aannemen en dan ben je schoongewassen door Hem net zo goed een “reine maagd” als ieder ander. Dat hoef je niet eerst te voelen. Dat mag je eerst geloven, in de zin van vertrouwen. Je mag er GOD op vertrouwen dat HIJ je zo ziet. Ik wil het op Bijbelse gronden graag heel stellig tegen je zeggen: je mag er voor de Heere zijn - in alle betekenissen die dat zinnetje kan hebben!

Nu heb je verkering. Fijn. Maar ook wel een beetje lastig. Want als het gaat over de seksuele kant van het huwelijk ben je er nog helemaal niet uit. Ik begrijp uit wat je schrijft, dat je gezien wat je in het misbruik ervaren hebt, innerlijk eigenlijk alleen maar aversie kunt voelen tegen seksualiteit. Het is goed dat je hulp hebt, en ik hoop dat het hulp is, die de dingen echt met je doorwerkt. Heb je die nog niet, zoek die dan. Dan mag je goede hoop hebben dat je op tijd van duur het misbruik kunt gaan verwerken, en anders tegen jezelf en ook tegen seksualiteit kunt aan gaan kijken. Jezelf te zien als een vrouw die “nooit seks zal willen” is dus niet terecht. Je mag goede hoop hebben dat dit anders zal worden.

Hoe moet je in dezen met je vriend omgaan. Ik zou je aanraden om op het moment dat je denkt dat zowel hij als jij toch duidelijk meer voor elkaar voelen dan wat oppervlakkigs, eerlijk met hem te gaan praten. Het zal misschien niet zo gemakkelijk wezen, maar vertel hem wat er gebeurd is. Wees eerlijk over toen. Wees eerlijk over hoe je er nu tegen aan kijkt. Wees ook eerlijk over hetgeen waar je nu moeite mee hebt.

Het is uiteraard wel heel spannend om dit gesprek aan te gaan met je vriend. Want je weet niet bij voorbaat hoe hij er op zal reageren. Maar toch moet je het niet gaan verzwijgen. Dit is zozeer een deel van jezelf en je zult er zovaak tegenaan lopen, dat je dit niet alleen kunt dragen. Je hebt de hulp van je vriend, en later van je echtgenoot nodig om hiermee goed om te kunnen gaan. Als hij de jongen is, die jij nodig hebt, zal hij vast wel begrip opbrengen voor dit alles en zich niet af laten schrikken. En je zult steun van hem ontvangen. Als hij er niet mee om kan gaan, en om deze reden niet met je verder wil, zal het wel een teleurstelling zijn, maar dan is het beter dat je nu ontdekt dat hij de ware niet voor je is, dan later.

Ik hoop voor je dat jezelf een weg mag gaan, waardoor je wat er in het verleden gebeurd is, steeds meer mag gaan verwerken. Ik gun je graag dat je een vriend naast je krijgt (houdt) die je respecteert, steunt en liefheeft. Leg alles biddend voor God neer, ook het gesprek met je vriend. En dan mag je goede moed hebben.

Nog iets. Gezien wat je in het misbruik meegemaakt hebt, zul je naarmate je dichter naar je vriend toegroeit, het misschien des te moeilijker vinden om de juiste grenzen te trekken op het gebied van de seksualiteit. Juist jij hebt het nodig dat je vriend in de verkeringstijd jou respecteert en geen geslachtsgemeenschap met je zoekt, omdat er anders tussen hem en jou een vervolg komt van het misbruikpatroon dat je eerder gekend hebt en dan kun je je vriend nooit meer zien als je geliefde. Je hebt het nodig, dat je elkaar liefhebt om elkaars persoonlijkheid, en dat het seksuele de zaak niet vertroebelt. Geslachtsgemeenschap hebben voor het huwelijk is nooit goed, maar in jullie geval zou het helemaal funest zijn. Probeer daar dan ook duidelijke afspraken met elkaar over te maken!
 
Oldebroek, ds. A. de Lange