Vraag
Kunt u iets vertellen wat met “vrucht Heilig Avondmaal houden” inhoudt? Kunt u iets over deze vrucht vertellen? Is rust een vrucht? Of is dat van mezelf? Hoe weet ik nu of de Heere het goedkeurde (de avondmaalsgang)?
Antwoord
Uit je vraag ontleen ik dat je (wel eens) ten avondmaal gaat (bent geweest), maar dat je je afvraagt of je ten avondmaal mocht gaan. Althans: je zou vanuit de vrucht van je avondmaalsgang willen afleiden of je er goed aan hebt gedaan om aan het H. Avondmaal (= HA) aan te gaan.
Voor ik je vraag beantwoord, moet ik toch eerst een aantal dingen recht zetten. Ik proef in je vraag namelijk de achtergrond van de hoge drempel die er t.a.v. het HA is opgeworpen. Een vraag die vrijwel nooit bij de doop (= HD) wordt gesteld, wel bij het HA. Hoe komt dat toch, dat er onder ons geen doopmijding, wel avondmaalmijding is te vinden? Is dat omdat we t.a.v. het HA toch altijd weer een grond in onszelf zoeken en daarom zo (ontzettend) onzeker zijn en vragen hebben bij onze avondmaalsgang?
Je zegt: maar je moet toch weten of je ten HA mag gaan? Je moet toch weten of je een feestkleed hebt gekregen? Jawel. Maar laten we eerst eens proberen de dingen op een rij te zetten. Het HA is allereerst door de Heere Jezus ingesteld tot “Zijn gedachtenis”. Hij wist al hoe schuldig vergeetachtig we zijn en beval ons daarom Hem als de lijdende en stervende Zaligmaker te gedenken bij gebroken brood en vergoten wijn. Dat bevel is er voor ieder belijdende christen. Besef je wat je doet als je dit (liefdes)bevel negeert?! Je moet wel moed en durf hebben om daaraan voorbij te leven.
't Is waar: de gehoorzaamheid aan dat bevel is geloofsgehoorzaamheid.Een ander soort gehoorzaamheid bestaat trouwens niet in onze verhouding tot de Heere. Hoe kunnen we Hem gehoorzaam zijn als het niet is in het geloof en vertrouwen dat Zijn Woord de waarheid is? En nu komt het: in dat verband dient het bevel van de Heere Jezus ook als het voorschrift van een arts. Dat voorschrift wil opgevolgd worden. Waarom? Om beterschap bij de patiënt te bewerkstelligen. Dat is ook het karakter van het liefdebevel van de Heere Jezus. De Heere Jezus wist wel dat wij, nadat Hij Zijn werk in ons begonnen is, zo vaak zwak- en kleingelovig zijn. Dat we vaker in de donkere dalen van klein geloof dan op de hoge toppen van een vast en sterk geloof verkeren. Daarom gaf Hij ons Zijn sacramenten om ons door het gebruik van deze zichtbare waartekenen en zegelen de beloften van het evangelie des te beter te verstaan te geven en te verzegelen.
Waar gaat het in die beloften om? Dat de Heere ons vanwege het enige slachtoffer van Christus aan het kruis volbracht, vergeving van zonden en het eeuwige leven uit genade schenkt (HC, vraag en antwoord 66). In de sacramenten komt de Heere ons in ons klein geloof tegemoet. De sacramenten zijn dus niet gegeven als een soort geestelijk examen waaraan je mag deelnemen als je maar genoeg voorbereid bent. Nee, de sacramenten zijn juist gegeven voor kleinen in de genade die voor alle examens, lees: vormen van zelfbeproeving, gezakt zijn. Die van zichzelf moeten zeggen dat ze geen volkomen geloof hebben en dat ze zich met zo'n ijver om God te dienen niet begeven als zij schuldig zijn, maar dagelijks met de zwakheid van hun geloof en boze aard te strijden hebben, maar die desondanks geloven dat God hen daarom toch niet afwijst maar in genade aannemen wil. Die van zichzelf erkennen dat zij middenin de dood liggen, maar het leven daarom buiten zichzelf in de Heere Jezus zoeken. Ten avondmaal gaan, is niet anders doen dan wat een zieke doet die met zijn kwaal naar de dokter gaat omdat die alleen hem kan helpen. Moede kom ik, arm en naakt tot de God die zalig maakt. Alles wat je meer hebt dan die vermoeidheid en naaktheid is te veel. Dat is de geloofsgestalte waarin je welkom bent aan de tafel des Heeren.
Vergeten we niet dat de instelling van de sacramenten van de Heere is uitgegaan om ons door een zichtbaar en merkbaar (je voelt en proeft het ook) teken niet alleen beter wil laten begrijpen wie Hij is voor schuldigen in zichzelf. Maar die daarbij ook nog eens zichtbaar en tastbaar verzegelt dat Hij werkelijk die God is zoals Hij Zich in Zijn Woord en bij brood en beker te kennen geeft. Je kunt van Hem op aan. Zo zeker als je brood eet en de wijn drinkt, zo zeker mag je ook zijn van Zijn genade in Christus als je je alleen op Hem verlaat.
Zie nu eens in dat het HA dus een actie is die van de Heere uitgaat, die wortelt in Zijn goedheid voor schuldigen in Zijn zorg voor de kleinen in de genade. Als we het van die kant bekijken, is de gestalte al anders dan wanneer we ons in allerlei gestalten wringen omdat we ons voor God aangenaam moeten maken. Iets wat nooit lukt en waardoor je als maar dieper in het moeras van de twijfel zakt.
Als je zo ten Avondmaal mag gaan, ontvang je vrucht. Of je die altijd meteen ontvangt, is een zaak van de Heere. Soms ontvang je die vrucht voor de bediening van het HA in het toeleven ernaar. Soms tijdens en soms ook erna, soms wel eens weken erna. Wat is die vrucht? Vrede? Dat kan. Maar dan is het wel een vrede die ons verstand te boven gaat. Dat heeft dus helemaal niets met gemoedsrust te maken die we zo vinden bij mensen die zichzelf bedriegen. Ik bedoel een rust die vrucht is van het schuilen bij de Heere Jezus. Waardoor je bij ogenblikken mag geloven dat God niet meer op je toornen zal. Die vrucht is ook meer en meer vertrouwen op het offer van Jezus alleen. Dat je werkelijk de lessen van het HA hebt geleerd en met vrucht hebt gebruikt, zal hieruit blijken dat het offer, de voorbede, kortom: de genade van de Heere Jezus je steeds noodzakelijker, dierbaarder en gepaster wordt. Je kunt niet meer buiten Hem. Je geloven wordt steeds meer een rusten in Hem, een vluchten tot Hem een schuilen bij Hem. Het is steeds meer een afzien van jezelf en een volledig je toevertrouwen aan Gods genade in Christus. Dat is er gevolg van dat we met vrucht, namelijk naar Gods bedoelingen, het HA hebben gebruikt.
Tenslotte: de Heere is vrij om je iets 'extra's' aan Zijn tafel te geven. Vaak gebeurt dat niet. De Heere leert Zijn kinderen leven door geloof en niet door voelen en zien. Een doorgeleid kind van God zie eens: ik ben meestal uit gehoorzaamheid aan het HA gegaan. Dat zegt ook iets. Verwacht daarom geen grote dingen. Dan kan het ook niet tegenvallen. Maar zoek in de weg der middelen op te wassen in de kennis en genade van de Heere Jezus Christus. Dat is de vrucht die God behaagt.
Ds. P. van der Kraan
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. van der Kraan
- Geboortedatum:06-02-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Arnemuiden
- Status:Actief
