Vraag
Ik vind het moeilijk om een bijbelse visie op de ambten te hebben. Je moet luisteren naar wat een dominee zegt, maar ja, in mijn kerkverband (Geref. Gem.) is er tussen dominees al best veel verschil. En als kerkenraden bepaalde beslissingen nemen die je echt niet vindt kunnen, moet je je daar dan aan onderwerpen? Als jong iemand is het ook zo onbeleefd om tegen de kerkelijke leiding in te gaan. Maar is een kerkenraad er eigenlijk wel voor om een soort regering te zijn? Moeten we niet democratischer worden binnen de kerk? Of is dat niet bijbels?
Antwoord
Beste vraagsteller/-stelster,
De ambten heeft de Heere in de kerk ingesteld om Hem te vertegenwoordigen. De predikant om in Zijn Naam en met Zijn opdracht het Woord te verkondigen. De ouderlingen om in Zijn Naam de gemeente te leiden. Daarbij moeten ze het zo doen dat in hun ambtsuitoefening iets doorstraalt van de liefde van Christus. Hij wil er voor schenken wat er voor nodig is. Dan kan er enig onderscheid zijn in wat de ene predikant wil benadrukken en wat de ander vooral beklemtoont. Maar het mag geen tegenstelling zijn. Het moet op het Woord gegrond zijn. De een ziet vooral de gevaren van deze zijde, de ander die van de andere zijde.
Ook de ouderlingen dienen te beseffen, dat ze in de Naam van Christus de gemeente moeten leiden. Dat doen ze dus naar Gods Woord. Zij dienen bereid te zijn daar verantwoording van te geven als daar naar gevraagd wordt. Denk aan de ledenvergadering of op huisbezoek.
De kerk is geen vereniging met een bestuur, waar op een democratische wijze overleg gepleegd wordt met de leden. Christus is de grote Koning van de kerk. Hij heeft absoluut gezag. De kerkenraad heeft afgeleid gezag van Hem. Dat wordt aanvaard bij het afleggen van de geloofsbelijdenis.
Met vriendelijke groet, ds. H. Paul.
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Paul
- Geboortedatum:16-07-1928
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Moerkapelle
- Status:Inactief
