Steeds diezelfde zonde

Weleens overwogen om Gods leiding, inzicht en kracht te zoeken tijdens bidden en vasten om tegen een specifieke zonde waar je niet vanaf komt te strijden?

Het is verbazingwekkend hoe krachtig je geest de autoriteit neemt over je lichaam om niet toe te geven tijdens het vasten. Dit kan je handvatten/ kracht geven om ook op andere vlakken dit principe toe te passen. Vasten natuurlijk altijd in combinatie met gebed, verootmoediging etc. Stuur gerust een PB als je meer wilt weten over vasten.

Heb je naast de HEERE ook mensen om je heen om je te helpen in deze strijd? Zoek eventueel een hulpverlener die je bij kan staan. Mocht je probleem op het vlak van seksualiteit liggen, dan is https://www.abconsults.nl/ misschien wel iets voor je. Sterkte in je strijd..!

Voor een alcoholverslaving moet je naar de winkel. Voor een drugsverslaving moet je er ook op uit.

Voor een verslaving aan lust hoef je helemaal nergens heen, alles wat je nodig hebt is je lijf (en misschien een smartphone). Je wordt niet aangekeken door de verkoper van de slijterij. Niemand ziet aan je dat je onder invloed bent.

Er is geen drempel, geen blaastest, niemand roept je ter verantwoording. De makkelijkste verslaving om een kick te halen en de kater is alleen voor jou zichtbaar.

Het is geen schande om professionele hulp te vragen voor een van de moeilijkste verslavingen.

Ik geloof dat het een illusie is om te denken dat je van zonden af kunt komen. Dat wij opgeroepen worden om te strijden is waar! Maar die strijd is levenslang op deez aardbol.
Zonden heb je in allerlei soorten en maten. Heus niet alleen in het seksuele leven.
Kom je van de zonde af? Ik zeg nee!! Totdat wij geheiligd zijn in Christus.
En wanneer is dat? Misschien verspreiden we soms (ook zonder dat we het weten) iets van Zijn heiligheid. Volmaakt zal het pas wezen na dit aardse leven.

Moeilijk hè om echt genade te kunnen ontvangen. Ik zie dit soort vragen vaker voorbij komen. Natuurlijk doen we God verdriet met onze zonden, daar wil ik niets van af doen. Wél is het denk ik zó dat wij geen zonden doen maar zonde zijn.

Door steeds te blijven focussen op één bepaalde zonde en te verwachten dat je die kunt laten met een hele grote inspanning ga je voorbij aan de genade die je hebt ontvangen.

Ik heb geleerd dat zonde geen probleem is voor Gods relatie met ons. Hij heeft ze vergeven en zal dat blijven doen omwille van het offer van Zijn Zoon. Daarin laat Hij Zijn liefde en genade zien. Hij werpt ze in de diepte van de zee en zal ze Zich niet meer herinneren.

De zonde is meer een probleem voor onszelf, in de relatie die wij met God ervaren. Ten diepste denken wij niet goed genoeg te zijn om door God te kunnen worden aanvaard. Het gevolg daarvan is vaak dat we deze zonde koste-wat-het-kost gaan proberen te bestrijden en als dat lukt dan voelen we ons daarbij fijn. Vaak zeggen we er dan bij dat we deze zonde hebben overwonnen (en natuurlijk met Gods hulp) En daarmee komen we al snel meer terug op de eerste zonde die door de mensheid werd gedaan: Op jezelf gericht zijn, jezelf in het middelpunt zetten, niemand anders nodig hebben.

Maar, als we geen zonde doen, hebben we dan Gods genade wel nodig? Begeef je jezelf, door je verdorven aard niet te aanvaarden, niet op glad ijs? Zijn we niet teveel met zelfrechtvaardiging bezig?

Voor God zijn alle zonden gelijk. Zonde doen is het missen van je doel. Zonden die jezelf pijn doen in de relatie met God zijn voor Hem niet belangrijker dan de gewone dagelijkse stortvloed aan zonden die ieder mens aankleven.

Wanhoop dus niet wanneer je de zonde niet kunt laten! Gods genade is zo groot dat Hij ze wil vergeven zodat Hem niets in de weg staat om jou als Zijn kind te kunnen aanvaarden.

En ja, met Paulus zeg ik mee dat we niet in de zonde moeten blijven liggen om de genade groter te maken. Verzet je ertegen maar niet om zelf te kunnen overwinnen. De overwinning is al lang behaald!

Boanerges, zonde geen probleem voor Gods relatie met ons? Hoe lees jij Jesaja 59:2 dan? Dit wordt gesproken tot mensen die God dag en nacht zoeken, en vreugde vinden in Zijn dienst (Jesaja 58:2).

En als je nieuwtestamentische teksten wilt:
- verkeerde omgang met je vrouw verhinderen onze gebeden, 1 Petrus 3:7
- Jakobus 4:8

Natuurlijk hoeven we niet direct in paniek te denken onze zaligheid te verliezen, God is getrouw en rechtvaardig om te vergeven (1 Joh 1:9) maar zondigen heeft zeker consequenties voor een gelovige. De bijbel roept niet voor niets continu op tot bekering en levensheiliging.
Het nieuwe testament is geen leer van 'hyper-genade' waarin niets meer ons contact in de weg staat (niets zal ons kunnen scheiden van Zijn liefde, maar dat is iets anders). Het nieuwe testament is juist een oproep om meer en dieper met God te leven en Zijn beeld te herstellen die in ons verloren is gegaan in de zondeval.

"..Voor God zijn alle zonden gelijk.."

Die opmerking hoor ik wel vaker, maar is dat echt Bijbels?
Verbeter mij als ik het mis heb, maar dat zou toch vreemd zijn?
In het OT moest iemand voor de ene zonde wel sterven en voor de andere niet.
Ook is het toch niet logisch om dat te stellen (en zelfs demotiverend, misschien zelfs wel gevaarlijk: "ach..."). Niet bedoeld om off-topic te geraken, maar de opmerking werd gemaakt, dus..

Tonny, hier zit nu precies ons probleem met "genade" Wij kunnen van natrure niet geloven dat God ons écht onze schuld niet aanrekent. Wij maken steeds een voorbehoud (God houdt nu echt niet meer van mij nu ik dit of dat gedaan heb of hierin blijf volharden) God maakt géén enkel voorbehoud. Iedereen die in de Zoon gelooft (en daarmee in het verlossende werk dat de Zoon bewerkte) HEEFT eeuwig leven. Zo makkelijk is het.

Dat bedoel ik dus met "dat zonde geen probleem is voor Gods relatie met ons" Hij heeft de zonde weggedaan, om weer met Paulus te zeggen "Hij heeft het document met voorschriften waarin wij werden aangeklaagd, uitgewist en het vernietigd door het aan het kruis te nagelen." (Kol 2:13)

Uitgewist en vernietigd wil zeggen: het is er niet meer, het kan niet meer terug gevonden worden. Daarmee heeft God gezegd dat het Hem nooit meer in de weg zal staan in de relatie met de mens. De boze doet ons echter geloven dat God dat slechts voorwaardelijk zegt. Je moet eerst dit en dat doen voordat God het echt meent. En het doortrapte van de boze is dan hij daarbij de eerste zonde van de mens gebruikt om dat kracht bij te zetten: Je moet het zelf doen. Jij moet vechten, jij moet laten zien dat je sterk genoeg bent om te overwinnen. Kortom, je moet als God zijn.

Bekering betekent je op God richten. Je redding uit Zijn hand verwachten. Bekering betekent niet dat je zonder zonde, als God moet zijn. Dat kun je namelijk helemaal niet in deze bedeling.

Davinci, een zonde is een zonde. Zonde betekent "het missen van je doel als mens" Daar hebben alle mensen last van en daarmee zijn alle mensen afhankelijk van genade. Of je er nu in je leven ééntje of een miljoen hebt gedaan. Daarmee zijn alle zonden even erg of liever bewerken alle zonden hetzelfde effect: vervreemding van God.

Dat 1 zonde voldoende is om als zondaar aangemerkt te worden volg ik, maar dat alle zonden even erg zijn, lijkt me niet te onderbouwen.

Ik hou er niet zo van om een preek oid aan te bevelen, maar in deze wil ik je wijzen op een lezing van ds Hak, ook bij de vragen komen dingen naar voren waar jij mee worstelt, Gods zegen!

https://www.youtube.com/live/UmAS6L7UmE4?si=lb8_rkKTDcpKPXpU

Leerzaam gesprek: https://youtu.be/Yec2pms4CQ4?si=EbDcDIjpZoqvAukP

@boanerges

Jij zegt:
'Dat bedoel ik dus met "dat zonde geen probleem is voor Gods relatie met ons" Hij heeft de zonde weggedaan, om weer met Paulus te zeggen "Hij heeft het document met voorschriften waarin wij werden aangeklaagd, uitgewist en het vernietigd door het aan het kruis te nagelen." (Kol 2:13)'

Ik richt het meer op onderstaande tekst:

Hebreeën 12:6-7 HSV
[6] Want de Heere bestraft wie Hij liefheeft, en Hij geselt iedere zoon die Hij aanneemt. [7] Als u bestraffing verdraagt, behandelt God u als kinderen. Want welk kind is er dat niet door zijn vader bestraft wordt?


Zonden is in die zin geen probleem (want je blijft Zijn kind) maar Hij 'moet er wel iets mee' om je weer op het goede spoor te brengen.
Nadat ik tot geloof kwam, is er nog geen moment geweest dat ik twijfelde aan Zijn liefde voor mij. Wel dat ik merkte dat Hij poging op poging doet om mij te heiligen/ Zijn beeld in mij te herstellen.
Ik struikel me een weg naar Huis in de wetenschap en het vertrouwen dat God mij steeds opraapt en 'geen verwijten maakt' zoals de apostel Jakobus (Jak 1:5) zegt.

Als je echt van je zonden af wil is het geen probleem dat ze er vaak toch nog zijn. Het gaat er niet om of ze er nog steeds zijn maar om je oprechte intentie om ze niet weer te doen. Elke mens is zwak en geneigd tot alle kwaad. Van de zonde kom je op deze aarde nooit af. Vraag er elke keer oprecht vergeving voor en probeer het weer om het een volgende keer te voorkomen, etc.. Niemand scoort een voldoende voor God. We zijn allemaal afhankelijk van het zoenoffer van Christus.

@Tonny: zondigen heeft zeker consequenties. Maar oprecht berouw en vergeving vragen zorgt er voor dat er geen consequenties meer zullen zijn. Ik ben er van overtuigd dat zelfs Hitler in de hemel komt als hij oprecht berouw had van zijn zonden en vergeving heeft gevraagd. Er is geen zonde welke groter is dan het zoenoffer van Christus. Gods genade is voor elke berouwvolle zondaar die in hem gelooft.