Bijbelse bevinding

Ik heb een aantal vragen voor dominee Van den Brink over zijn lezingen over bevinding (zie onder).

1. U zegt dat er een belofte van verzoening is waarbij God -zodra je gelooft- rust en vrede en zekerheid geeft. Maar dat is toch niet bij iedereen hetzelfde? Het besef dat God te vertrouwen is en doet wat Hij belooft kan toch ook langzamerhand komen? Toen ik me voor het eerst overgaf aan Hem, voelde ik tot mijn teleurstelling niets, terwijl ik inderdaad gerekend had op een gevoel van vrede en rust. Stapje voor stapje is dat gekomen.

2. Het verhaal uit de Bijbel waarin die vrouw zegt "Nu weet ik dat u een man Gods bent en dat het woord des Heeren waarheid is", geeft aan dat die vrouw ervaart dat God doet wat Hij belooft. Maar als haar zoon niet levend was gemaakt, had zij dan niet van God op aan gekund? Doet Hij dan niet wat Hij belooft? Is het een teken dat God niet genadig is en niet hoort als je niet krijgt waarom je vraagt?

3. Muziek doet wat met je, zeker! En als de organist er een potje van maakt, zakt mijn humeur met sprongen en het heeft invloed op mijn luisterhouding. Terwijl ik met mooi en inlevend spel Gods goedheid heel erg ervaar. Is dat niet onterecht, je zo door muziek laten 'bespelen'? Is het dan niet een kwestie van sfeer...? Maar het raakt me dermate dat ik vrede, rust en zekerheid en lofprijzing ervaar.

4. "Geen andere godsdienst heeft de ervaring dat God doet wat Hij belooft." Is dat zo? Allah wordt toch ook geprezen en de dank gebracht als er een overwinning behaald is? Dan ervaart men waarschijnlijk dat Allah het gebed verhoord heeft.

Dit zijn zomaar wat vragen die bij mij opkwamen. Dank u wel voor deze mooie lezingen!

Beste vragensteller,

Dank voor je vragen, al zijn het er wat veel bij elkaar. Ik zal ze dus zo kort mogelijk beantwoorden, anders wordt het een heel lang antwoord.

1. De bijbelse visie op geloof is aannemen (Johannes 1:12). Het is ontvangen wat God aanbiedt. Denk aan het bekende voorbeeld van de bedelaar; hij neemt aan wat hem wordt aangeboden. Daar hoort de vreugde bij, vanaf datzelfde moment dat de gave zijn eigendom geworden is. Je vraag raakt hierbij wel aan een onvolledige visie op het geloof. Veel mensen zien geloven vooral als overgeven en niet als aannemen. Zij geven zich over aan Christus zonder zeker te zijn dat zij daarop vergeving, leven, rechtvaardiging en genade zullen ontvangen. En dan kan de rust en vreugde inderdaad pas later komen. In mijn boek Hyperdordt besteed ik een heel hoofdstuk aan dit onderwerp.

2. De weduwe had de belofte ontvangen dat zij en haar zoon niet zouden sterven maar in leven zouden blijven (1 Koningen 17:12-14). Die belofte werd aangevochten toen haar zoon stierf. Het was, gegeven die belofte, dus onmogelijk dat haar zoon niet weer levend zou worden.

3. Natuurlijk mag muziek ons raken. Maar bijbelse bevinding moet niet worden besproken alsof het vergelijkbaar zou zijn met muzikaliteit. Ik heb in de lezingen niet kritiek gegeven op de waarde van muziek in onze geloofsbeleving, maar op de gedachte dat bevinding ongeveer op dezelfde manier zou moeten ‘werken’ als een kunstzinnige ervaring.

4. Andere goden zijn dode goden. Psalm 115:5-8 zegt: “Zij hebben een mond, maar spreken niet; zij hebben ogen, maar zien niet; zij hebben oren, maar horen niet; zij hebben een neus, maar ruiken niet; hun handen, die tasten niet; hun voeten, die gaan niet; er komt geen geluid uit hun keel. Laat wie ze maken hun gelijk worden, al wie op hen vertrouwt.”

Met hartelijke groet,
Ds. G. A. van den Brink

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G.A. van den Brink

• Geboortedatum:
  05-01-1974
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Apeldoorn
• Status:
  Actief

242 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven