Vraag
Wij zouden graag een tweede kindje willen. Bij ons eerste kindje was ik meteen zwanger, waardoor ik verwachtte dat het nu ook snel zou gaan. Het laat echter wat langer op zich wachten. Ik ben er veel teveel mee bezig en pieker zoveel. Hoe kan ik het loslaten en vertrouwen hebben dat het komt op het juiste moment?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Loslaten en vertrouwen hebben, dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maar evengoed: we kunnen de toekomst niet naar onze hand zetten en het heeft ook geen zin om vanalles van de toekomst te verwachten. Relativeren dus, je gedachten verzetten en genieten van wat je nu wél hebt: een kind dat je mag opvoeden tot Gods eer!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
De vraagsteller schrijft over ‘wat langer’, maar het blijft in het midden over hoeveel tijd ze het heeft. Het maakt nogal uit of ze het over drie maanden heeft of over 16 maanden. Ook blijft de leeftijd van de vraagsteller onduidelijk. Terwijl onderzoek uitwijst dat met het klimmen der jaren zwangerschappen langer op zich laten wachten.
Als je al langer dan een jaar bezig bent om zwanger te raken van je tweede kind zou ik toch eens naar de huisarts gaan en met hem of haar overleggen.
Maar goed voor het zelfde geld is het 4 maanden of 6 maanden. Dan is het weer een ander verhaal.
@ davinci83: wil je aub aub oppassen met dit soort uitspraken! Het is niet waar ( ik heb veel vrouwen begeleidt die zwanger waren) en daar waren ook vrouwen bij die uit oorlogssituaties kwamen of in stressvolle omstandigheden of eigenlijk helemaal niet zwanger wilde raken en tóch zwanger raakten ondanks alle stress etc. En ik ken vrouwen die echt niet overdreven gestrest waren en toch niet zwanger raakten. Alsof alleen maar gestreste types niet zwanger raken wanneer ze dat willen, alsof je met een knip op de vinger "hoepla ik laat het los dan raak ik zwanger" Dit soort uitspraken maken het vaak alleen nog maar erger want dan is het dus ook nog eens je eigen schuld dat je niet zwanger raakt want "moet je het maar meer loslaten hé.."
Zo werkt het gewoon niet, en ja ik ken ook de verhalen van mensen die overgingen tot adoptie en toen toch ook nog een eigen kind kregen maar ik ken nog meer verhalen van mensen die echt nooit meer een eigen kind kregen.
Secundaire kinderloosheid is een onderbelicht probleem. Veel te vaak en te snel wordt er gezegd 'je hebt toch een kind'.
Daarmee wordt er voorbij gegaan aan veel vragen, gemis, pijn en verdriet.
Voor vrouwen en mannen waarbij een tweede of derde kindje uitblijft kan het verdriet net zo zwaar wegen als wanneer een eerste kindje niet komt. Juist omdat je weet hoeveel vreugde een kindje kan geven kan dit gemis zwaar wegen.
Sterkte hiermee, en ik wens je toe dat je in alles je vertrouwen op Hem mag stellen.
