Energie na één dag werken op

Al een lange tijd (meer dan een jaar) is mijn energie na één dag werken op. Ik heb een sociaal beroep. In de ochtend gaat het nog redelijk maar daarna heb ik bijna geen concentratie meer. Dit is vooral als ik in mijn werk regelmatig gestoord wordt door bijvoorbeeld telefoontjes. En dat hoort er gewoon bij. Er ontstaat dan een bepaalde druk in mijn hoofd waardoor ik informatie niet meer op kan slaan. Hierdoor vergeet ik veel dingen, weet ik niet de juiste vragen te stellen en functioneer ik minder dan ik kan. Ik doe mijn best om dit zoveel mogelijk te verbergen. Dat gaat soms ver. Soms durf ik bepaalde vragen niet te stellen omdat ik niet meer weet of ik die al in hetzelfde gesprek gesteld heb. Ik heb verder overigens geen tegenzin in m'n werk en voel me ook niet opgebrand, maar dit staat me erg in de weg. Zou ik boven mijn kunnen werken? Verstandelijk kan ik het wel aan, ik doe dit werk al een aantal jaren. Maar alleen nu kan ik het maar heel kort goed doen. Ik  ben bang dat als ik naar een eenvoudigere baan solliciteer, ik uitdaging/voldoening ga missen en ontevreden wordt. Maar nu loop ik het risico de grip te gaan verliezen. Heb u een tip voor mij?

Beste vragensteller of vragenstelster,
 
Bij het lezen van jouw vraag bekroop me het gevoel dat jouw klachten duiden op de voortekenen van een burnout. Toen ik doorlas ontdekte ik echter dat jij dat niet met me eens bent! Vanuit jouw verhaal blijkt dat je vooral moeite hebt om je te concentreren. Ook schrijf je dat je dit niet altijd hebt gehad maar dat je dit het laatste jaar merkt. Vooral het feit dat je moeilijk om kunt gaan met allerlei "storingen" in je werk, duiden op een ernstige vermoeidheid. Je bevestigt dat doordat je niet meer weet of je een vraag al gesteld  hebt, of niet. In jouw beroep, waarin je met mensen werkt vind ik het persoonlijk niet goed dat je op deze manier je werk moet doen. Je schrijft dat er een bepaalde druk ontstaat in je hoofd waardoor je niet goed meer kunt denken en kunt onthouden. In alle eerlijkheid vraag ik me af, want hier schrijf je niets over, of jouw thuissituatie rustig en stabiel is. Ik weet niets van jouw omstandigheden maar mogelijk is het niet zozeer jouw werk wat "boven je pet" gaat, maar de combinatie van zorgtaken. Hoe breng jij jouw vrije tijd door? Kom je tot rust, neem je tijd voor ontspanning en slaap je goed?  Hoe is de balans tussen inspanning en ontspanning in jouw leven? Doe je nog vrijwilligerswerk of kerkenwerk? Word je opgeslokt door relaties of zorgtaken in je gezin? Je merkt het wel, ik krijg alleen maar meer vragen bij jouw vraag...

Wat mij vooral raakte was het feit hoe jij je best doet om het toch maar niet aan anderen te laten merken hoe je "tobt". Je maakt jezelf hier volgens mij wel heel eenzaam mee! Je geeft heel veel in je werk en ook dat put je vervolgens weer uit. Ik raad je aan om, zo mogelijk met iemand anders samen, te kijken of de balans van ontspanning en inspanning in jouw leven klopt. Maak eens een soort van urenverantwoording waarin je twee weken bijhoudt wat je allemaal doet en bereken daar de uren eens  bij. Soms schrik je daar behoorlijk van.
 
Een andere oorzaak van jouw probleem kan zijn dat je iets niet hebt verwerkt of afgesloten wat je erg heeft geraakt en mogelijk beschadigd. Dat kan van alles zijn maar meestal is het iets wat voor jou als traumatisch is ervaren. Mocht dit een oorzaak zijn dan raad ik je dringend aan om hulp te zoeken voor jouw klachten erger worden en je uiteindelijk uitvalt. Beter is, zeker omdat je voldoening uit je werk haalt, om aan het werk te blijven, zo nodig minder uren. Overleg eens met een leidinggevende of iemand van personeelszaken of je, wellicht tijdelijk, wat ontzien kan worden en een rustigere werkplek kan krijgen waar je minder last hebt van prikkels. Een werkgever is over het algemeen wel bereid om maatregelen te nemen, niemand heeft er wat aan als jij in de ziektewet komt. Eerlijk gezegd kan ik niet inschatten of je boven je kunnen werkt, maar ik denk het niet. Jouw klachten zijn pas later gekomen, tenslotte. Wat zou het jammer zijn als je naar een andere functie zou gaan die je minder goed zou liggen en waar je minder voldoening uit haalt, terwijl er een andere oorzaak is.
 
Mocht je jouw verhaal niet herkennen in mijn antwoord of je denkt dat het dit allemaal niet is dan kun je in gesprek gaan met een arbeids- en organisatiepsycholoog die met jou samen kan onderzoeken wat de oorzaken zijn. Meestal kun je via de Arbodienst wel een gesprek krijgen en sommige Arbodiensten hebben zelf een arbeidspsycholoog in dienst.
 
Ik wens je heel veel succes,
 
met vriendelijke groet,
Petra van Bodegraven

Dit artikel is beantwoord door

P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven

• Geboortedatum:
  26-03-1966
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

122 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven