Vraag
Vaak vind ik het zo moeilijk te begrijpen waarom alles is zoals het is in het geloof. Wat ik lastig vind aan het Oude Testament is bijvoorbeeld de rituelen, alle offers die voor God werden gedaan. Soms was het goed in Zijn ogen en soms niet. Er komt regelmatig voor dat mensen ‘genade vonden in de ogen van God’ of juist dat God voor een tijd lang straffen gaf. Het lijkt nu heel anders te gaan. Zeker, Jezus heeft is gekomen als verzoening, maar God blijft toch dezelfde? Maar ik heb het gevoel dat het de ene keer wel goed is en de andere keer weer niet, terwijl geloven toch juist simpel zou moeten zijn.
Ook worstel ik met Jezus aannemen als mijn Verlosser. Ik kan het niet. Het ene moment wil ik zo alles aan Hem geven en het andere moment zit ik vol twijfel en ongeloof. Ik durf niet te vertrouwen. Het lijkt niet door te dringen hoe zondig ik ben, hoe groot Hij is, wat de wonderen op aarde zijn. Ik heb het idee dat ik van alles moet voelen wat ik niet voel of zie. Ik bid erom, maar er lijkt niks te gebeuren.
Ja, er is wel wat veranderd... ik zoek naar God en dat komt niet door mij, maar toch lijkt het me alleen maar meer zorgen en vragen te geven. Hij heeft toch beloofd dat wie Hem zoeken, Hem ook zullen vinden? Waarom lijkt het alsof ik dan nooit rust ga vinden? Wat als Hij zal zeggen: “Ik heb u nooit gekend”?
Antwoord
Om met het laatste te beginnen: Je zegt dat er wat is veranderd, je zoekt God en dat komt niet door jou. Als het door de Heere komt, want Hij is altijd de Eerste en de Laatste, betekent dat niet dat ineens al de vragen die je stelt zijn opgelost. De Heere zal door onderwijzing hen die dwalen brengen in het rechte spoor (Ps. 25:4 berijmd). Dit onderwijs vanuit Zijn Woord heb je nodig want er zijn heel wat zaken die je niet goed ziet. Geloven is niet simpel, maar wel eenvoudig. Voor ons zo moeilijk omdat we alles willen begrijpen. Wij moeten, naar het woord van Jezus, als een kind worden. Kinderlijk geloven wat Hij zegt, zonder allerlei “ja-maars” en al dat geredeneer wat we zo vaak doen omdat ons hart vol ongeloof zit en de Heere niet vertrouwt op Zijn woord.
Alle rituelen en offers in het Oude testament waren een heenwijzing naar het Lam Gods dat komen zou in deze wereld. Wanneer waren de offers die gebracht werden niet goed in Gods ogen? Als ze geofferd werden, maar de offeraar deed het met een ongelovig hart. Denk maar aan het verschil tussen het offer van Abel en die van Kaïn. De mensen naderden tot God met hun lippen maar hielden hun hart verre van de Heere.
Waarom vinden sommige mensen genade in Gods ogen, zoals bijvoorbeeld Noach? Niet omdat hij beter was dan de anderen, maar omdat God hem had uitverkoren. Waaruit blijkt zijn uitverkiezing? Door het feit dat hij de Heere geloofde en Zijn bevelen gehoorzaamde. Noach bouwde de ark door het geloof (Hebr. 11). De God van het Oude Testament is niet anders dan de God van het Nieuwe testament. Hij straft de zonden en geeft genade aan allen die hun zonden belijden en laten.
Je kunt Jezus niet aannemen, zeg je. De vader van de maanzieke knaap had er ook moeite mee toen Jezus hem had gezegd: “Zo gij kunt geloven, alle dingen zijn mogelijk degene die gelooft.” Daarom beleed de vader: “Heere ik geloof kom mijn ongelovigheid te hulp.” Markus 9: 23-24. De Heere Jezus deed de vader geloven. Dan kunnen we ook niet anders dan Zijn onfeilbaar woord geloven.
Hoe zondig we zijn, leren we niet in één keer. Stap voor stap laat de Heere ons zien hoe zondig en goddeloos we zijn in onszelf. Zo wordt het wonder van Gods genade des te groter. Het geloof is niet een zaak van voelen, want dan zijn we bezig het anker van onze hoop uit te werpen op de bodem van ons levensschip. Het anker moet buitenboord geworpen in de vaste grond van ons behoud. Het geloof is een zeker weten en een vast vertrouwen. De Heere is de waarachtige en betrouwbare God in Jezus Christus! Maar als je zo in Hem gelooft, wordt dat geloof altijd weer aangevochten door de satan en door onze oude mens. In die zin vinden wij nooit de volkomen rust hier beneden zolang we nog op aarde zijn. Zeker er zijn momenten van rust, maar Gods kerk blijft de strijdende kerk zolang we op aarde zijn. Het is een lichte verdrukking die zeer haast voorbijgaat.
Ja, de gedachte dat Hij ons niet kent, is zeer aangrijpend. Daarom is het gebed om de doorgronding van ons hart zo uitermate belangrijk. Psalm 139. Maar wie in Jezus Christus van harte gelooft, bedriegt zich niet voor de eeuwigheid.
Ds. A. J. Schalkoort
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.J. Schalkoort
- Geboortedatum:05-10-1948
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Lunteren
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
