Beter te leven dan te sterven

Waarom is het beter te leven dan te sterven? Zeker voor een christen, als je mag weten dat je gered bent door het bloed van de Heere Jezus. Het leven valt me enorm zwaar. Soms heb ik het gevoel genoeg kracht te hebben om niet te sterven, maar niet genoeg om te leven. Soms snak ik naar adem. Soms denk ik, ik leef omdat het moet, niet omdat ik het wil. Ik heb zelf niet om dit leven gevraagd, hoe zit dat?

Mijn verlangen naar God is soms zo sterk; dan denk ik, wat heb ik hier nog te zoeken op deze bizarre liefdeloze wereld. Het  duurt zolang. Ik ga met m’n nood maar God. Hij is erbij en soms zeer nabij. Hij laat me niet alleen, toch heft dat deze gevoelens niet op. Hoe moet ik dit zien?

Beste vraagsteller,

Het is een prachtige vraag die je stelt. Voor iemand die de Heere heeft leren kennen, iemand tot het echte geloof in Jezus is gekomen zijn er verschillende facetten die mee spelen. Om echt op de vraag in te gaan zoals u/jij er tegenaan kijkt, heb ik te weinig achtergrond om tot een goed antwoord te komen, omdat ik alleen beschik over een kort briefje.

Maar ik geef je een paar dingen in overweging om zelf een conclusie te trekken. In Jesaja 38:19 zegt Hizkia: “De levende, de levende, die zal U loven.” Wie gelooft zal God willen loven en ook anderen willen winnen voor de dienst van Koning Jezus. Juist als je zelf gered bent door het bloed van Jezus. Die ander is net zo ver weg als ik was...

In je zwakste momenten is dit je klacht: “Het leven valt me enorm zwaar. Soms heb ik het gevoel genoeg kracht te hebben om niet te sterven, maar niet genoeg om te leven. Soms snak ik naar adem...” Hier is geen antwoord op te geven. Eén en één is niet altijd twee! Hier is iets anders aan de hand. Je bent helemaal uit het oog verloren dat God je dit leven gaf. Dat je niet zomaar op de wereld bent, maar met een doel dat God bepaalde. God gaf je het leven, de seconde van je geboorte was door Hem bepaald. Hij gaf het als een geschenk uit Zijn handen. En elke dag die we krijgen is genade.
 
Niet alleen de dag van onze geboorte is door de Heere bepaald, maar ook die van ons sterven. We mogen ons leven niet in eigen hand nemen. Hij gaf het leven en Hij neemt ons leven. God heeft ook elk mens een taak gegeven, een roeping. Soms zien we die niet duidelijk en worden we opstandig of ongeduldig. Dan zouden we zomaar hulp en uitkomst kunnen zoeken en vinden. Je moet naar de Heere om echte hulp. Hulp van Hem.                                                                                                        

Je vindt jouw leven zo zwaar dat je liever wil sterven dan verder leven. Je wil vluchten voor de werkelijkheid. Dat is niet wat God wil. Hij wil kracht geven om staande te blijven, ook als het moeilijk is. En dat je van Hem getuigt in een verwrongen, geteisterde wereld vol boosheid en geweld. Je mag licht zijn in de duisternis van het leven.

Je bent gered en weet dat je naar de Heere gaat. Zou de Heere het goed vinden als je dat zelf gaat regelen? Het is niet aan ons om het heft in eigen hand te nemen. Paulus zegt ons: “Het leven is mij Christus, en het sterven gewin.” Maar hij zegt er gelijk achteraan: “Het is mij beter om te blijven voor u.” Omdat hij met Christus is gekruisigd en niet meer voor zichzelf leeft, maar dat Christus in hem leeft. Zo kan hij voor de ander iets betekenen. Juist in het volgen van Jezus en het doorgeven van Jezus’ naam, ligt vreugde en perspectief van Paulus’ leven.
  
Elia, de profeet van God, was door alles wat hij had mee gemaakt ‘op’ aan het eind; geen kracht meer en geen fut. Toen hij hoorde dat Izebel hem ook nog naar het leven stond, sloeg hij op de vlucht en werd depressief. Ook hij wilde liever sterven dan leven. Hij was klaar met het leven! Maar God was nog niet klaar met Elia. Elia vraagt aan de Heere om te mogen sterven. Dus een concrete doodswens. Maar dat wil de Heere niet, Hij wil niet dat zijn profeet de dood in gaat. Wonderlijk, Hij bestraft en veroordeelt hem ook niet. Het is of Hij naast zijn depressieve knecht gaat staan om hem te helpen. En dan komt Elia weer overeind en gaat op weg. Er is weer perspectief, een nieuwe bestemming in zijn leven, weer zin in het leven. Hij gaat het leven weer in. Er wacht werk!

Ik wil je op de Heere Jezus wijzen, de weg naar Hem is altijd open. Hoe zwaar en moeilijk je leven is,  de Heere Jezus kan altijd helpen.

Neem geen fatale beslissing, maar vlucht naar Jezus. Voor Hem is geen ding onmogelijk. Voor Hem is ons leven kostbaar. Hij stierf om ons het leven te geven. Paulus schrijft aan de Korintiërs dat ons lichaam een tempel is waarin de Heilige Geest woont  en waarmee gelovigen de Heere dienen. “Of weet u niet dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, Die in u woont en die u van God ontvangen hebt en dat u niet van u zelf bent”, 1 Korinthe 6:19-20. Wat een heerlijk woord! In Gods Woord staat ook dat het leven soms ellendig kan zijn, ook voor de gelovigen. Dat mensen doodongelukkig kunnen zijn. Maar hij wijst toch op de andere weg: het hoofd omhoog. Vertrouw op de Heere. Echt, het leven is waard om geleefd te worden, omdat Jezus leeft!
  
En al is het soms nog zo donker en uitzichtloos voor je, weet: de Heere is nabij. En al zeg je: ik heb zelf niet om dit leven gevraagd, hoe zit dat? Dat weet ik allemaal niet. Een ding weet  ik: God gaf je het leven omdat Hij dat wilde. Omdat Hij je liefheeft. Omdat Hij wil dat je Hem volgt, dwars door alles heen. Volgen is ook eigen verlangens opzij zetten. Volgen betekent  soms ook recht tegen je eigen verlangens in gaan, andere keuzes maken, omwille van Jezus en je eigen behoud. Jezus volgen kost ook strijd en daar ben je nu misschien te moe voor. Vraag om kracht van de Heere, Hij die echte kracht heeft.
  
Van harte sterkte en Gods troostvolle ondersteuning,
Nellie van Dooijeweert-van der Slikke

Dit artikel is beantwoord door

N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke

• Geboortedatum:
  25-04-1942
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

109 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven