Vraag
Hoe weet ik of ik door moet gaan met mijn relatie? Wanneer is een knelpunt fundamenteel? Mijn vriend (19) en ik (20) zijn twee jaar samen. We hebben elkaar leren kennen in het laatste jaar van de middelbare school en hebben toen verkering gekregen. De laatste tijd heb ik heftige twijfels over onze relatie. Dit komt doordat mijn vriend heel erg veel tijd aan zijn studie besteedt en soms amper andere dingen doet. Dit is eigenlijk al vanaf het begin van zijn studie, nu beide twee jaar geleden. Maar in het begin is het aanvoelen wanneer je genoeg doet om toetsen te halen, plus corona... Echter, afgelopen jaar is dit totaal niet veranderd.
Ondanks dat ik vaak heb gezegd dat dit anders moet, wat hij dan op dat moment dan met me eens was, lukte dit hem telkens niet. Hierin heeft hij mij vaak op momenten teleurgesteld (dan zei hij dat hij iets ging doen, moedigde ik dit aan, en later hoorde ik dan dat hij toch weer was gaan studeren). Hij zegt dat zijn angst/perfectionisme ervoor zorgt dat het niet lukt.
Hierdoor vind ik zijn levensstijl erg lastig. Ik kan hier moeilijk mee om gaan. Ik kan zo niet trots op hem zijn. Ik vind het erg lastig hem te vertrouwen dat het het volgend studiejaar wel gaat lukken, omdat het alle voorgaande keren ook niet is gelukt. Ook kan ik er geen vertrouwen in hebben dat dit later met een baan wel goed kan komen, dan zou dit nu toch ook al moeten kunnen. Zelf doe ik van alles naast mijn studie: werken, sporten, sociale dingen, tuinieren, noem maar op. Kortom: ik ben bang dat onze levensstijlen te veel verschillen. Accepteer ik hem niet volledig?
Ondanks dit alles houd ik wel erg veel van hem. Ik kan me niet voorstellen hoe ik zonder hem door zou moeten gaan. We kunnen goed praten samen en we zijn in veel dingen naar elkaar toe gegroeid (denk bijvoorbeeld aan geloof, kerk, gevoelens delen etc.). Ik kan niet meer goed tegen die onzekerheid, maar tegelijkertijd weet ik dat ik niet overhaast een keuze moet maken...
Antwoord
Beste vraagsteller,
“Ik kan hier moeilijk mee om gaan.” Deze zin haal ik even naar voren uit je schrijven. Want ja, daar draait het om in een relatie: wil je er zijn voor de ánder óf vind je dat híj er maar voor jóu moet zijn? Confronterend, nietwaar! Maar dit is wel, waar je serieus over na moet denken! Wil je daadwerkelijk verder met deze jongen, dan accepteer je hem zoals hij is en niet zoals jij hem eerst graag wil hebben! En dat lees ik hier: “Ondanks dat ik vaak heb gezegd dat dit anders moet...” Van wie moet dat? Juist ja, van jóú!
Natuurlijk gaat hij anders om met studie, vrije tijd, werken, sociale contacten dan jij dat hebt geleerd. Dus: óf je groeit naar elkaar toe óf je drijft steeds verder uit elkaar.
Nú al geen vertrouwen in de toekomst... hoe denk je dat dan wél te krijgen? Je kunt ten diepste hèm niet veranderen, maar hooguit jouw eigen houding tegenóver hem! Bespreekbaar maken dus, met je vriend.
Samen práten over dingen is dan weliswaar heel fijn, maar samen léven omvat veel meer dan genoemde gespreksonderwerpen!
Misschien is het een idee om eens een poosje time-out te nemen en te zien of jullie elkaar gaan missen. En wát je dan gaat missen... zal het fundament zijn van jullie relatie.
Je begint met de vraag wanneer een knelpunt fundamenteel is: wel, als je verwacht dat er ‘niets’ veranderen gaat! Dan is hèt moment om keuzes te maken aangebroken!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Maar wat denk je: zou het helpen als je dingen zegt als ' zo kan ik niet trots op hem zijn'. Dat vind ik een hele opvallende zin. Wat bedoel je daar nu precies mee?
Wat maakt voor jou dat je trots op iemand kan zijn. Iemand die heel makkelijk in het leven staat? Iemand die veel aan kan en heel veel dingen naast elkaar doet?
Leg je dan niet nog meer druk op hem? War wil je nu? Er zijn voor je vriend en hem echt helpen als hij problemen ervaart met de studie. Wie weet kun je straks extra trots op hem zijn. Of wil je dit gewoon niet en wil je een sterkere vriend... Daar moet wel een antwoord op komen
Een vriend die zijn studie serieus neemt, ook wel fijn. Ook als hij straks z'n baan serieus neemt. Teveel bezig zijn met studie.... Gaat hij dan helemaal niet ontspannen? Of doet hij niet precies wat jij wil?
Mijn man ontspant achter de computer, terwijl hij er al de hele dag achter heeft gezeten.... Zelf maar de bezem pakken dan als je dat belangrijk vindt.
Denk er ook eens aan dat als hij bijvoorbeeld ziek wordt over 15 jaar, dan kan hij misschien ook niks meer. Maar hou je dan wel van hém?
Intussen is het wel belangrijk dat jij hem ook nu al waardeert om wie hij is. En dat jullie samen een weg gaan, waarbij jullie elkáár helpen en bijstaan in alle dingen.
Ik weet niet of voor jouw vriend alleen perfectionisme het probleem is of dat de studie misschien gewoon te hoog gegrepen is. Je zou kunnen kijken of hij daar zicht op kan krijgen door middel van gesprekken met een studiecoördinator en zo misschien ook begeleiding kan krijgen. Maar dan moet hij het wel als een probleem zien en moet het niet alleen jouw probleem zijn.
Wat wij achteraf anders hadden moeten doen? Mijn man had na zijn bachelor gelijk moeten gaan solliciteren, want voor zijn huidige werk heeft hij die master niet eens nodig, en dat was het zwaarste deel van de studie. Dat had zo veel bloed, zweet en tranen gescheeld. Wie weet heb je wat aan onze ervaring, dan is het niet helemaal voor niks geweest :)
Ik ben heel trots op mijn man, hij ie gestopt met zijn studie ook door z'n perfectionisme. Hij heeft een poos op kantoor gewerkt en ook in de tuinderij, ik ben heel trots op hem om wie hij is!
