Slechte relatie liefst geheim houden

Ik zit met een inmiddels enorm probleem. Ik ben een vrouw, ruim 10 jaar getrouwd en jonge kinderen. Mijn man is in ons huwelijk meerdere keren vreemd gegaan. Keer op keer heb ik hem vergeven. Enerzijds omdat ik van hem houd en anderzijds omdat ik onze kinderen een echt gezin wil geven. Toch blijft het tussen ons in staan. Ik blijf de pijn voelen en steeds wanneer er andere problemen zijn komt het in volle hevigheid op mij af.

Helaas zitten we momenteel in een fase waarin wij van beide kanten niets meer van elkaar kunnen hebben. Ik verwijt hem dat alles moet gaan zoals hij het hebben wil en andersom. Daarnaast voel ik mij niet meer geliefd. Ik voel niet meer dat hij van mij houdt. Voorheen deden we regelmatig dingen samen, maar wanneer ik iets regel (wat ik inmiddels niet meer doe) presteert hij het om botweg te zeggen:  ik heb er geen zin in. En dan gaan we niet. Wanneer ik huil omdat ik verdriet heb van alles, krijg ik te horen dat ik mij aanstel en normaal moet doen.

Ik heb voorgesteld in relatietherapie te gaan, maar als antwoord wees hij naar zijn voorhoofd. Ik wil koste wat het kost niet aan de buitenwereld laten zien hoe slecht onze relatie is, maar inmiddels kan ik het eigenlijk bijna niet meer aan. Ik weet ook echt niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. In mijn hoofd ben ik al bezig met een scheiding. Ik vind alleen dat ik voor mijn kinderen alles gedaan moet hebben voor het zover komt. Daarnaast geloof ik dat God niet wil dat wij zomaar opgeven. Alleen op dit moment zie ik het even niet meer. Ik hoop oprecht dat iemand mij kan helpen.

Beste mevrouw,

Om te beginnen een citaat uit uw brief: “Ik wil koste wat het kost niet aan de buitenwereld laten zien hoe slecht onze relatie is.” Daar schrik ik van, want zó maakt u de problemen die er zijn véél groter dan nodig is. Nee, ik zeg niet dat ‘wereldkundig’ maken een óplossing is, maar met een deskundige gaan praten kan wèl maken dat ú anders leert kijken naar uw huwelijk. Want ja, dát is nodig om dit huwelijk vol te houden.
 
U schrijft dat u al denkt aan een scheiding, wat ik me nog voor kan stellen ook! Maar, en dat is de tegenstelling die er in zit: een scheiding lost uw gevóél niet op en geeft daarbij een hele serie àndere zorgen met dito verdriet!

De vuile was buiten hangen, dat wíl je niet. Is dat wat u denkt en waardoor u zo wanhopig op zoek bent naar tóch een uitweg? Laat me u dan geruststellen: een hulpverlener is er om hulp te verlenen en níét om te roddelen! Nu hebt u een brief geschreven naar Refoweb... en die wordt nog gepubliceerd ook! Anoniem, dat dan weer wel. Alleen is dit níét de manier om te ‘helpen’ zoals u dat graag zou willen. Ik kan luisteren, lezen en u dan slechts adviseren om te gáán voor relatietherapie. Óók als uw echtgenoot niet mee wil, is het voor ú zeer zeker een goede stap om te gaan práten. Uw hoofd léég te maken, in plaats van alles maar op te kroppen en daardoor te blijven hangen in verwijten.

Dat die verwijten wederzijds zijn is een gevólg van úw gedachtegangen, niet van de keren dat uw echtgenoot vreemd ging. Nee, ik verdedig hèm niet, maar als u schrijft dat u hem hebt vergeven moet daar toch ook een lóslaten bij horen? Niet vergéten, dat is iets anders. Lós laten. Erop vertrouwen dat hij van ú houdt, zoals u nog steeds ook van hèm houdt. Ooit hebt u voor elkaar gekozen. Dat is niet niks. Dáár moet u naar terug! Niet elkaar dwars zitten, maar elkaar lief hebben! En heus, dat is opnieuw te leren. Niet langs een gemakkelijke weg, dat zeg ik niet. Toch is het nog steeds zo, dat waar een wíl is óok een wég te vinden is. Die weg heet: een hulp zoeken die ú anders leert kijken.

Want, echt: ú hebt een probleem en dáárdoor uw gezin ook. Wat mij betreft is dit dan ook de kern: “Toch blijft het tussen ons in staan. Ik blijf de pijn voelen en steeds wanneer er andere problemen zijn komt het in volle hevigheid op mij af.” Hoe begrijpelijk ook, dáár moet -met nadruk op móét!- u zelf mee aan de slag.

Uw man heeft geen pijn, nee, dat hebt ú. Omdat vergeven meer is dan een uitgesproken zinnetje! Drijf niet verder van elkaar af maar zoek hulp, of schrijf mij nog eens. 

Natuurlijk kunt u ook eens iets lezen over vergeving-binnen-relaties. Misschien zelfs samen: dát geeft verbinding en mogelijke verandering.

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1500 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven