Als autist gevoelig voor verslaving

Mijn vraag gaat over autisme, preoccupaties en de HEERE dienen. Ik, (vrouw, 37 jaar) heb autisme en een bovengemiddelde intelligentie. Een kenmerk van autisme is de specifieke interesse waar autisten zich op kunnen focussen. Bij mij zijn dat kerkorgels en eten! Verder zing, teken en schilder ik graag. Nu heb ik het gevoel dat het een verslaving is. En het is wetenschappelijk bewezen dat autisten gevoeliger zijn voor verslaving.

Ik ben ook ongelooflijk dik geworden door het vele eten dat ik de afgelopen jaren verteerd heb en de vele uren die ik achter de computer doorgebracht heb. Na een kerkdienst loop ik graag naar de speeltafel. Ik voel me schuldig omdat verslavingen afgoderij zijn. Ik zit in dubio omdat ik ook mijn talenten moet gebruiken. Ook weet ik dat mijn lichaam en mijn auti-hoofd niet volmaakt zijn. Weet u wat ik moet doen?

Beste vraagsteller,

Over autisme hoef ik je niets te vertellen, want als ervaringsdeskundige kun je heel goed uitleggen hoe het bij jou vorm krijgt. Maar nu ben je je schuldig gaan voelen over verslavingen. En ja, dat is een ander verhaal. Orgelspelen lijkt me een heerlijke gave: in muziek kun je helemaal jezelf zijn, toch? Misschien is het nuttig om voor jezelf een grens in tijd of duur op te leggen, maar hier maak ik me niet zo’n zorgen om. Wél over een eetverslaving! En zou je dus willen voorstellen om -via je huisarts- naar een diëtist(e) op zoek te gaan, die samen met jou een traject kan samenstellen waarin eten en bewegen beiden speerpunten gaan vormen. Ik hoop, dat je schuldgevoel je na mijn reactie aanzet tot áctie. Want dát is de enige remedie om van schuldgevoel -en gewicht- af te komen! 

Sterkte toegewenst,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1502 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven