Vraag
Ik heb sinds een klein jaar een hele lieve vriend. Hij heeft mij in het begin heel eerlijk verteld dat hij jaren achter de rug had waarin hij losbandig geleefd heeft. Met meerdere vrouwen seks gehad en hij keek regelmatig naar porno. Ik vond dit heel erg moeilijk, maar geloof dat hij hier radicaal mee gebroken heeft. We zien het beiden als een wonder dat we elkaar ontmoet hebben, het zo goed hebben samen en dat dit ervoor zorgde dat hij weer naar de kerk is gegaan en dit trouw en betrokken doet. We hebben samen heel goede gesprekken en kunnen alles aan elkaar kwijt. Hij zou niet meer anders willen en dat geloof ik ook.
Nu is het zo dat ik regelmatig ‘last’ heb van zijn verleden. Hij heeft mij niet bedrogen, maar toch... de gedachte aan wat hij met andere vrouwen deed vind ik weleens moeilijk en maakt mij onzeker. Ik weet dat hij van mooie slanke, blonde vrouwen houdt met blauwe ogen. Nu ben ik wat voller, heb donker haar en bruine ogen. Hoewel hij mij heel vaak vertelt dat hij me mooi vindt, blijft ook dat aan me knagen en wilde ik dat hij gewoon wat minder interesse in vrouwen had. Niet dat hij dat nu nog laat merken hoor, dat hij nog aan andere vrouwen denkt, maar zijn verleden laat me niet los.
Nu hadden we gisteren een gesprek en op een gegeven moment ging dat over seksualiteit. We hadden het er over hoe anders het in een christelijk huwelijk is (zou moeten zijn) dan daarbuiten. Over mannen die openlijk zeggen dat ze best weleens denken aan seks met meerdere vrouwen. Dat dat niet kan en mag. Toen ik doorvroeg hoe hij daarin staat, zei hij dat hij het met me eens is. Maar toen hij porno keek, vond hij het ook fijn om te kijken naar meerdere vrouwen tegelijk. En toen ik nog verder doorvroeg zei hij dat het als het alleen om lust gaat, het beeld van seks met meerdere vrouwen tegelijk hem ook best aantrekkelijk lijkt... Maar hij verzekerde me ervan dat hij dit absoluut niet wil en ook dat hij alleen mij maar wil. Met mij trouwen en alleen seksualiteit met mij beleven. De tijd van porno en andere vrouwen ligt achter hem en hij heeft dat voor zichzelf afgesloten. Ik heb hem ook nog nooit ergens op betrapt en hij is enorm open tegen me.
Ik voelde me tijdens het gesprek gisteravond heel boos en naar worden. Ik kan me niet voorstellen dat iemand geen afkeer heeft van seks met meerdere mannen of vrouwen. Maar ik kan hem niet opleggen hier hetzelfde over te denken natuurlijk. Hij zegt ook dat het fout is en echt niet kan. Maar dat hij er geen afkeer van heeft. Ik vind het heel moeilijk om hier mee om te gaan. Het doet me verdriet en maakt me aan het twijfelen. Wil ik verder gaan met hem? Ik vertrouw hem, maar toch knaagt het af en toe dat hij bepaalde dingen anders beleeft dan ik. Zeker over dit zo kwetsbare onderwerp als seksualiteit.
Ik denk weleens dat ik te onzeker ben, te weinig vertrouwen heb. Maar ik wil ook mijn verstand blijven gebruiken. Ik zou willen dat hij een man was die niet geeft om andere vrouwen of beelden daarvan. Maar ik heb zelf gekozen voor een relatie met hem. En verder is hij zo ontzettend goed voor me. Attent, warm, betrokken. We hebben verder veel dezelfde interesses en kunnen eindeloos met elkaar praten. We houden erg veel van elkaar. Ik kan me geen lievere en leukere man voorstellen dan hij.
Is het normaal dat mannen bepaalde fantasieën hebben als het om seksualiteit gaat, waarvan ze weten dat het niet kan en mag en waar ze verder ook niks meer doen? Mijn vriend zegt dat hij tegen zulke gedachten strijdt. En dat vat ik dan weer op dat hij het moeilijk vindt om zulke gedachten te verbannen. Maar hij zegt dat hij vol is van mij en dat hij zulke gedachten absoluut niet wil toelaten.
Antwoord
Beste vragenstelster,
Bedankt voor je vraag en ook je toelichting op je vraag. Je bent best open over wat je meemaakt en voelt. Het kan best moeilijk zijn als iemand een losbandig seksueel verleden heeft en jijzelf daar nog heel puur en onervaren in bent. Want die ander heeft al van alles gezien en gedaan en voor jou was seksualiteit mogelijk nog in de ontluikingsfase. Dat kan best moeilijk zijn en het nare gevoel in je buik is ook wel begrijpelijk. Liefde verlangt naar iets exclusiefs van jullie samen. Zoals Hooglied het zo mooi beschrijft: mijn liefste is van mij en ik ben van hem. Het kan voelen als je terugdenkt aan zijn verleden dat dit niet zo was. Vanuit die pijn kan je een bijna obsessief gevoel krijgen dat je zeker wilt weten dat het verleden voorbij is en er geen staartje meer is die je meeneemt in de toekomst. Maar de kleinste aanleiding daartoe kan een golf van heftige emoties geven bij jou. Je wilt dan misschien zekerheid dat seksualiteit echt exclusief gaat zijn, ook in zijn hoofd en hart. Dat jij de mooiste voor hem bent. Maar als je dan niet voldoet aan zijn ‘ideaal’ dan raak je daarvan van streek.
Er is echter een maar, een uitzondering. En dat is Christus en Zijn Geest. Als iemand zich afgekeerd heeft van zijn oude leven en een nieuwe weg is ingeslagen noemen we dat bekering. De schrift verwoordt dat met: “Zie het oude is voorbijgegaan en het nieuwe is gekomen.” Daarin is genade en vergeving zo krachtig dat al het oude weggespoeld wordt en schoongewassen door het bloed van Christus en nieuw leven mogelijk is door Zijn Opstanding.
Er zijn vele voorbeelden, de vrouw bij de put, koning David, de overspelige vrouw, de verloren zoon, enz. Jezus is gekomen om zondaren te redden. Hij is gestorven voor Zijn vijanden. Je hebt alle reden om aan te nemen dat je vriend de vrucht van de bekering heeft voortgebracht. Nu wil jij weten of wat hij in zijn oude leven aantrekkelijk vond, of hij dat nu nog steeds aantrekkelijk vindt. Dat is een lastige gewetensvraag. Want toen hij in zijn oude leven was kon hij dat aantrekkelijk vinden. Dat betekent niet dat hij dat nu nog wil zien, maar hij zou geen eerlijk antwoord geven als hij zou zeggen dat hij er een afkeer van had. In die zin verschillen jullie belevingen. Dit terwijl jouw beleving is dat dit walgelijk is en bedreigend voor jou. Wat jij wilt is dat hij dit precies zo voelt.
Vergelijk het met een alcoholist die niet meer drinkt. Als je hem vraagt of hij bier lekker vindt, zal hij waarschijnlijk moeten antwoorden met ja. Maar dat betekent niet dat hij ervan gaat drinken. Er is een verschil tussen iets als een sensatie ervaren en tegelijkertijd dit niet willen. Het meest duidelijk voorbeeld is hoe Salomo de overspelige vrouw beschrijft. Van buiten lijkt zij mooi, maar van binnen is zij gif. Spreuken 5:3-4: “Want de lippen van een vreemde vrouw druipen van honingzeem, haar gehemelte is gladder dan olie, maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard” (HSV).
De opdracht van Salomo is, kijk verder dan je neus lang is. Denk na over de gevolgen. Het kan aantrekkelijk lijken van buiten maar heb je de binnenkant al gezien? Ik vermoed dat dit het geval is bij jouw vriend. Hij heeft nu door hoe leeg, inhoudsloos het losse seksuele leven is en wil dat achter zich laten. Hij wil jou de mooiste en leukste vinden en zich aan jou toewijden. Dat hij zegt dat het fout is en het echt niet kan om orgies te bekijken of te beleven- en dat ook niet meer doet. Dat is genoeg om te weten.
Het is wel belangrijk dat jij je pijn en verdriet over zijn verleden deelt. Het is begrijpelijk dat je een gevoel van exclusiviteit kwijt bent en een pijn voelt over alles wat hij heeft beleeft. Maar zoals Christus ons aanvaardt, moeten wij ook elkaar aanvaarden.
Je zou kunnen zeggen dat bijna alle mannen wel gevoelig zijn voor vrouwen en seksuele prikkels. Dat heeft God ook zo gemaakt om de man naar zijn vrouw te laten verlangen. Het punt is wel dat die aantrekkingskracht tussen de man en zijn eigen vrouw plaats moet vinden. Juist dat hij eerlijk is over zijn gevoeligheid voor prikkels maakt hem betrouwbaar. Uiteindelijk is het belangrijk dat onze seksuele belangstelling alleen gericht is op de vrouw die God ons geeft. Als daar je hart naar uit gaat stelt Salomo de vraag in Spreuken 5:20: “Waarom zou je, mijn zoon, ronddolen bij een vreemde vrouw, de boezem van die onbekende omarmen?”
Het is niet zozeer normaal dat mannen bepaalde fantasieën hebben van illegitieme seks. Het ligt het aan hoe je het woord 'normaal' uitlegt. Maar wat ik begrijp is dat je vriend dat ook niet heeft. Hij kan wel onwillekeurige herinneringen hebben aan zijn verleden wat hij probeert te onderdrukken. Zoals ik mij bijvoorbeeld ook nog kan herinneren hoe ik vroeger geld stal. Dat betekent echter niet dat ik dat nu nog wil. Stel dat de herinnering mij nog wel een gevoel van spanning geeft, dan is dat meer omdat ik mij de emotie herinner dan dat ik het nog zou willen. Dat onderscheid moet je hierin zien te maken, maar ik begrijp dat dit voor jou moeilijk is. Ik denk niet dat je vriend deze gedachten nog koestert, maar iets niet willen denken is heel moeilijk tot zelfs onmogelijk. Het gaat er dan om er ontspannen mee om te gaan - want gedachten komen en gaan.
Veel succes en zoals jij het omschrijft zou ik je willen aanmoedigen deze relatie niet op te geven maar hier samen doorheen te gaan.
Hartelijke groet,
Wilbert Weerd
Dit artikel is beantwoord door
W.E. (Wilbert) Weerd
- Geboortedatum:01-10-1985
- Kerkelijke gezindte:Evangelische Gemeente
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
