Vastgelopen in huwelijk met narcist

Mijn vraag gaat over antwoorden vinden waarom ik niet zou scheiden. Mijn man heeft een narcistische persoonlijkheid, waardoor ik geestelijk mishandeld word. Onze therapeut geeft aan dat scheiden in deze situatie geoorloofd is, omdat ik mijzelf aan het kwijtraken ben en deze thuissituatie niet lang meer vol houd. Maar... eigenlijk is scheiden voor mij geen optie.

Ten eerste wil ik dit de kinderen niet aan doen en ten tweede worstel ik erg met de invloed van God in ons huwelijk. Ik smeek God om genezing van mijn man en herstel van ons huwelijk. God ziet mij aan, Hij weet van mijn verdriet. Is het niet beter om te wachten tot God genezing schenkt? Omdat ik er voor bid moet ik er toch van uit blijven gaan dat er genezing kan komen? Dan past een scheiding toch niet? Mijn vriendinnen geven aan dat ik voor mijzelf moet kiezen. Maar er zijn nog te veel vragen over God, genezing en trouw blijven aan mijn man.

En eigenlijk durf ik ook niet te scheiden omdat ik bang ben voor de oordelen van anderen. Aangekeken worden door de mensen uit het dorp en de kerk, terwijl ik juist al jaren aan het knokken ben geweest voor ons huwelijk en mijn best heb gedaan om een scheiding te voorkomen. Ik worstel erg waar God is in deze situatie. Ik weet dat Hij mij hoort en voor mij zorgt. Mag ik een keuze maken om bij mijn man weg te gaan of moet ik afwachten wat God gaat doen in mijn leven?

Beste vraagstelster,

Als ik je vraag zo lees dan zit je met een enorm dilemma. Je bent vastgelopen in een huwelijk met een narcist en je vraagt je af of je nu wel of niet mag gaan scheiden en of het niet beter is te wachten tot God genezing schenkt. Als je met een echte narcist getrouwd bent, valt dat zeker niet mee. Alles draait alleen maar om de narcist. Zo iemand is naar anderen toe vaak erg charmant en voorkomend maar naar de eigen partner doorlopend krenkend en vernederend.

Ik heb wel eens een hulpverlener horen zeggen dat als je met een echte narcist getrouwd bent er slechts drie mogelijkheden zijn: Of je wordt zelf gek, of je pleegt zelfmoord, of je gaat scheiden. Dat geeft wel aan hoe zwaar het is.

Wel is van belang dat de diagnose narcisme ook echt gesteld is. Het blijkt dat bij huwelijksproblemen de diagnose narcisme of autisme van de partner nog al eens snel genoemd wordt, al heb ik de indruk dat dit bij jou niet het geval is en er echt een serieus probleem is vanwege de narcistische persoonlijkheidsstoornis van je man.  Maar voor de lezers wil ik dat wel even genoemd hebben.
  
Het aparte is dat een narcist zelden in behandeling gaat en dat het slachtoffer (lees de partner) door alle ellende wel in behandeling komt. Je bent nu zelf in behandeling en je therapeut geeft aan dat scheiden in deze situatie geoorloofd is. Ik heb wel enkele vragen. Hebben er ook echtpaargesprekken plaatsgevonden? Want ik vind het wel erg belangrijk dat inderdaad eerst alles geprobeerd is. Is er ook niet iemand die hij vertrouwt zoals bijvoorbeeld een familielid, goede vriend of predikant die eens een gesprek kan voeren met hem? Heeft er nooit eens iemand je man aangeraden in behandeling te gaan?

Nu weet ik wel dat een narcist vindt dat iedereen het verkeerd doet en hijzelf het alleen maar goed doet, maar dat mag de omgeving er niet van weerhouden om er iets van te zeggen. Er zal toch echt aangedrongen moeten worden op behandeling. Je kunt ook zelf tegen hem zeggen dat als hij zich niet laat behandelen je het niet meer volhoudt. Zodat hij wel gewaarschuwd is en de consequenties weet. En ook kun je zeggen dat je dan samen in behandeling zou willen gaan.
  
Denk ook niet dat na een echtscheiding alle narigheid voorbij is. Heel belangrijk is ook wat de gevolgen kunnen zijn voor de kinderen. De kinderen kunnen je het kwalijk nemen als je gaat scheiden. Scheiden is immers wel het laatste wat kinderen willen, tenzij er geweld gebruikt wordt binnen een relatie. En zullen ze het kunnen begrijpen? Een narcist is vaak erg charmant  en hij zou de kinderen helemaal om zijn vinger kunnen winden als ze dan bij hem zijn bijvoorbeeld in het weekend en hen dan vervolgens tegen jou opzetten. Dan heb jij het heel zwaar als je de hele week voor de kinderen moet zorgen en hij gaat dan in het weekend leuke dingen doen en verwent ze.

Een vraag is ook of hij dan nog met ze naar de kerk zal gaan. Of gaat hij dan op zondag bijvoorbeeld naar het voetbalveld of de film om maar eens wat te noemen en sta je ook nog eens helemaal alleen voor de godsdienstige opvoeding? Mogelijk dat hij ook erg slecht over je gaat praten tegenover de kinderen. Zie je dan daar maar eens te verweren. Ik heb wel eens gescheiden vrouwen horen zeggen dat de situatie na de echtscheiding door dit soort dingen zelfs nog moeilijker werd. Het zou een goede tussenoplossing kunnen zijn dat je wacht tot de kinderen de deur uit zijn.  

En uiteraard blijft het gebed in dit alles erg belangrijk. Dat je God om kracht bidt om hiermee op een goede manier om te gaan en dat je rust krijgt over de te nemen beslissing. Heel veel sterkte toegewenst in deze moeilijke situatie. 

Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

• Geboortedatum:
  27-08-1949
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

936 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven