Broer nog zo gewaarschuwd voor verkeerde partnerkeuze
Ds. P. van der Kraan / 1 reactie
Vraag
Ik maak me veel zorgen om het huwelijk van één van mijn broers. Toen mijn broer zijn huidige vrouw ontmoette via zijn werk, waren we in eerste instantie blij voor hem. Hij had nog nooit een vriendin gehad en het was hem zo gegund. Ook was het een kerkelijk meisje. Echter, al snel kregen we signalen vanuit mensen uit haar (vroegere) omgeving dat het een complexe vrouw betrof. Veel conflicten met mensen om haar heen en in vorige relaties waren er veel problemen geweest met familie. Ze zei daarover zelf onder andere dat haar ex het met haar moest uitmaken van zijn moeder.
Ze stortte zich op mijn broer en isoleerde hem steeds meer van vrienden en familie. Nu zijn we als familie vrij conflictmijdend en was het daardoor altijd zo dat het weer glad gestreken kon worden. Ze had haast om te trouwen. Toch hebben zowel mijn vader als mijn moeder een ernstig gesprek gehad met hem, waarin ze hem hebben gewaarschuwd voor een verkeerde keuze. Voor mijn ouders is dat heel wat, ze zijn geen praters en gaan moeilijke gesprekken normaal gesproken uit de weg. De aanstaande was erg op zichzelf gericht en hield er vreemde ideeën op na. Broer leek steeds minder op zichzelf. Er is toch snel getrouwd en er zijn ook kinderen geboren. Ook in de opvoeding en keuzes m.b.t. de kinderen leek mijn broer weinig inspraak te hebben (hij mocht bijvoorbeeld niet alleen met de baby zijn, om maar iets te noemen).
Mijn broer bleef voor de buitenwereld altijd achter haar staan. Nooit een verkeerd woord over haar. Dat sierde hem, maar maakte hem ook eenzaam. Hij stond er alleen voor en ze heeft hem steeds kleiner gemaakt, niet gekoesterd en niet voor hem gezorgd. Hij heeft altijd alles gepikt, tot afgelopen jaar.
De bom is gebarsten en de liefde is weg. Hij kan er niet meer tegen en is, nu hij de ogen er niet meer voor sluit, erg ongelukkig. Er is geen ander in het spel. Hem kennende zal hij nooit de stap zetten om te scheiden. Toch lijkt het zo uitzichtloos om dit nog een heel leven vol te moeten houden. Ze krijgen therapie, maar er verandert niets. Schoonzus is zoals ze is en dat zal nooit veranderen. Broer praat er nu wel over, maar ik weet niet wat ik tegen hem moet zeggen. Ik zie geen perspectief voor hem.
Mag je in zo’n geval scheiden? Zelfs mijn ouders (die hebben het nog nooit in hun omgeving meegemaakt en zijn fel tegen scheiden, in welk geval dan ook) geven aan dat dit de enige oplossing is. Er is trouw beloofd. Maar is er ook niet beloofd dat je voor elkaar zou zorgen en er voor elkaar zou zijn? Is de belofte dan al niet verbroken door mijn schoonzus?
Antwoord
Beste broer,
Het doet weldadig aan dat je zorgen hebt over je broer in zijn moeilijke huwelijkse situatie. Ik heb er lang over nagedacht, maar hoe meer ik erover dacht hoe moeilijker het voor mij werd om een knoop door te hakken. Je beschrijving van de situatie lijkt tamelijk compleet wat betreft de feiten. Maar de situatie zal in werkelijkheid wel veel complexer zijn dan de feiten vertellen.
Ik begrijp dat je van mij zou willen horen of de weg van echtscheiding geoorloofd is in dit geval omdat je vragenderwijs aangeeft dat je schoonzus de huwelijksbelofte zou hebben verbroken doordat ze niet de liefdevolle zorg aan haar man schenkt die van een echtgenote verwacht mag worden. Omdat ik op te grote afstand van de geschetste situatie sta, durf ik het niet aan om in die richting te adviseren. Temeer ook omdat je broer niet geheel en al is vrij te pleiten: hij heeft zich ondanks de indringende waarschuwing van jullie ouders aan zijn adres met het oog op dit huwelijk (een hele stap voor hen, schrijf je) toch door zijn aanstaande vrouw mee laten nemen in de haast om te trouwen. Met een huwelijksbreuk zijn de problemen ook niet opgelost. Is de weg van hulpverlening echt tot het uiterste gegaan? Ga, als het mogelijk is, deze weg tot het einde. Maar de situatie moet wel helder worden voorgesteld aan de therapeut.
En verder: ook al is er niet meteen een oplossing voor handen, een luisterend oor bieden aan je broer kan soms al genoeg zijn. En nog één ding (daar lees ik in je vraag niet over): hebben jullie verwachting van God/ het gebed? Tenslotte: ik weet niet of er bij je schoonzus sprake is van een of andere mentale/ psychische afwijking. Dan zou er op die manier naar de hele situatie gekeken kunnen worden, ook wat betreft de vragen die samenhangen met huwelijksontbinding.
Ds. P. van der Kraan
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. van der Kraan
- Geboortedatum:06-02-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Arnemuiden
- Status:Actief
