Vraag
Ik heb een tijd gehad waarin ik veel last had van mijn zonden en besefte dat ik God zoveel verdriet deed elke dag. Nu lijkt dat een beetje weggevaagd... Ik weet het wel, maar het echte besef is er veel minder terwijl ik mag weten dat God mij aangenomen heeft tot Zijn Koninkrijk. Sommigen verlangen zo erg naar de nieuwe hemel en aarde, zodat ze nooit meer hoeven zondigen tegen God. Ik merk dat eigenlijk niet echt bij mezelf... Hoe kan dat? Kan de één meer last van zonden ervaren dan de ander?
Ik weiger om te geloven dat ik niet bij Hem hoor, want dat weet ik, ook al is mijn geloof zo zwak. Elk kind van God verlangt er naar zonder zonden te leven. Ik ook, maar niet altijd ervaar ik dat. Ik besef ook zo weinig hoe groot en goed Hij is om mij aan te nemen terwijl ik Hem elke dag opnieuw verdriet doe.
Antwoord
Dag vriend(in),
Je vraag raakte me diep omdat het zo herkenbaar is. We hebben zo te strijden met onze zondige natuur. En die zondige natuur doet nu nooit iets anders dan de zonden klein maken en bagatelliseren. Zo wil hij dat we weinig last hebben van onze zonden en we daardoor het bloed van Christus tot vergeven van onze zonden zo weinig nodig hebben. Hierdoor zoeken we dus steeds minder de omgang met God. Daardoor verflauwt ons geestelijke leven. Wat is het dan nodig om je hart koude en ongevoelige hart voor de Heere neer te leggen. Ik denk dan aan twee psalmen, die we allemaal wel kennen, maar beleven we het ook zo? Bid met de dichter mee:
Doorgrond m’, en ken mijn hart, o Heer’!
Is ’t geen ik denk niet tot Uw eer?
Beproef m’, en zie of mijn gemoed
Iets kwaads, iets onbehoorlijks voedt;
En doe mij toch met vaste schreden
Den weg ter zaligheid betreden
(139 vers 14)
Smeek zo de Heere om ontdekkend licht, dat de Heere je ontdekt aan je zondige natuur die de zonden maar wil verdoezelen. Bid Hem voortdurend om door Hem weer de weg der zaligheid te mogen betreden, heel dicht bij de Hem leven.
Een tweede psalm die ik je vraag om mee te zingen is:
Beproef vrij, van omhoog,
Mijn hart, dat voor Uw oog,
Alwetende, steeds openlag.
Doorzoek mij; toets mijn gangen;
Doorgrond al mijn verlangen,
En stel mijn oogmerk in den dag.
(Psalm 26 vers 2)
Vraag zo met de dichter om eerlijk gemaakt te worden. Leg je hart open voor Hem en vraag Hem steeds weer om je zonden te mogen zien en te belijden. Zo steeds weer de toevlucht te nemen tot het kruis. Zalig die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid. Onderken dus satans listen en je oude mens, die je maar steeds van Jezus verzoenend bloed willen afhouden en je zo graag een oppervlakkig en geesteloos leven willen laten leiden. Daarom waarschuwde onze Meester ons en zei: Waakt en bidt, opdat gij niet in verzoeking komt; de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak (Markus 14:38). Daarom vriend(in), strijdt de goede strijd des geloofs!
Je ds. A. A. Egas
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.A. Egas
- Geboortedatum:30-05-1957
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Damwoude
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
