Bekommerden en bevestigden

Aan ds. Harinck. Waar komt het idee vandaan dat ik gisteren vanaf onze kansel hoorde verkondigen, dat de meesten van Gods kinderen bekommerden zijn, dat slechts enkelen bevestigden zijn en dat die zelfs meestal geen zicht hebben op de bevestiging. En is dit Bijbels te onderbouwen? Overigens was de preek over HC zondag 1, waar ons toch juist de verzekering beloofd wordt?

Voor mij is dit behoorlijk verwarrend, temeer omdat ik juist die enige troost uit zondag 1 mag kennen en daar meestal ook de zekerheid over mag ervaren. Maar dit schijnt dus niet of nauwelijks mogelijk te zijn. Is dan de prediking (op dit punt) Bijbels te noemen? Ik heb dit vaker gehoord van meerdere predikanten binnen de Gereformeerde Gemeente. Ik worstel hier mee. Ik weet dat het belangrijkste is dat God ervan afweet, en dat het niet afhankelijk is van wat mensen ervan zeggen. Maar een predikant is toch Gods knecht die Gods Woord moet en mag uitleggen?! Ik hoop dat u me enige helderheid hierin kunt geven.

Groet, een worstelende Ger. Gemmer wiens geloof en bekering niet in het standaardplaatje past.

Beste worstelende Ger. Gemmer, 

Ik denk dat uw vraag aanleiding is om eerst de vraag te stellen: wat versta je onder bekommerden en bevestigden?

Indien je onder bevestigden verstaat, gelovigen die bepaalde ervaringen kennen, dat er dan inderdaad maar weinigen zijn die zulke bijzondere dingen hebben meegemaakt. Wanneer je stelt: je bent pas bevestigd als je bepaalde bevindelijke zaken hebt ervaren, zijn er maar weinig bevestigden. Het is dus maar hoe je over de bevestigden denkt.

Wanneer je naar de Bijbel luistert, moet je voor bevestiging en zekerheid opwassen in genade en kennis van Jezus Christus: 2 Petrus 3:18. Wanneer je naar mensen luistert hoor je allerlei  en soms vreemde zaken verkondigen. Om te weten dat  je het eeuwige leven hebt,  moet je  volgens Jezus in Hem geloven. Hij zei: Die Mij gelooft, heeft het eeuwige leven, Joh. 6:47. Als er dus geen zekerheid is in het geloven is Jezus woord niet waar... Geloof kent zekerheid. Wel een zekerheid die soms wankel is en wassen moet. Maar wel zekerheid. 

Wanneer je andere eisen stelt dan de Bijbel, denk je daar heel anders over. Je bent dan pas bevestigd wanneer  je bijvoorbeeld in de vierschaar bent vrijgesproken of wanneer je bent teruggebracht in het vaderhart van God of verzoend bent met een Drieënig God. enz. Welke maatstaf hanteer je?

De Bijbel zegt dat het ware geloof een genadige verzekering geeft van ons deel aan Christus en de vergeving van de zonde. David spreekt daar vele malen over in de Psalmen. Hij weet dat God met hem is, enz. De apostel zegt in Gal. 2:30: “Die mij liefgehad heeft en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.”  En ook volgens Zondag 7 van de HC is er in het geloof vast vertrouwen dat de zonden mij zijn vergeven .

Er is in het geloof geen redeneren. Geloof bezit zijn eigen zekerheid. Wie dit niet kent heeft nog nooit geloofd. Maar deze zekerheid wordt aangevochten. Ons boos en ongelovige hart is de oorzaak dat de gesmaakte zekerheid wordt verloren. 

Een andere oorzaak is de onduidelijke kennis van Christus en rusten op Zijn volbracht werk.  Het geloof is ook aan verandering onderworpen. Wie geloofd heeft en zekerheid heeft gesmaakt, kan daarna van de Heere afwijken of zo bestreden worden dat de troost van de zekerheid ontbreekt.

Luther noemde het geloof een wonderlijk dingen. Hij zei: als je gelooft, heb je het (hij bedoelt de zekerheid). Wanneer je niet gelooft, heb je het niet. 

Het ware geloven werpt de vrees buiten. Maar  wanneer we naar bijzondere belevingen zoeken in plaats van Christus, zal er niet veel bevestiging zijn. Het komt er op neer of we de Schrift naspreken en met de Reformatie zeggen dat het  geloof troost, zekerheid en vastigheid geeft of niet.

Calvijn zegt in de Institutie: “Zij, die het geloof van het vertrouwen  scheiden, zijn gelijk aan hen die zon haar gloed en licht trachten te ontnemen.”
 
Er zijn echter wel trappen  in het geloof. Er is zwak en sterk geloof enz. En de duivel bestrijdt ook het geloof. Maar in het zwakste geloof is zekerheid omdat het op hetzelfde Woord en dezelfde Christus steunt als het zwakke en bestreden geloof. Maar wie zijn geloof wil gronden op een andere fundament en op zaken steunt buiten Gods beloften en Christus, zal weinig zekerheid genieten.

Het is opmerkelijk dat alle reformatoren zeggen dat zij de pijnigende onzekerheid van de Roomse leer hebben weggenomen en de zondaren zekerheid van zaligheid hebben gepredikt door het geloof in Jezus Christus. Ik ben bang dat we de pijnigende onzekerheid uit angst voor oppervlakkigheid weer in de kerk terugbrengen. Maar Paulus zei tot de stokbewaarder: “Geloof  in de Heere Jezus Christus en gij ZULT zalig worden.” 

Ds. C. Harinck

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Harinck

• Geboortedatum:
  09-04-1933
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

250 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven