Vraag
Ik was even wat aan het googlen en toen kwam ik op deze pagina 'Denkbeeldige gesprekken' uit. Ik herken mijzelf daar wel een beetje in. Alleen niet in het antwoord. Zelf ben ik 26 en heb ook af en toe, onbewust, gesprekken in mijn gedachten met mensen die ik ken. Meestal leg ik hen wat uit hoe ik iets doe (bijvoorbeeld hoe ik een ui snijd, of uitleg hoe ik mijn rapportages draai voor werk etc.). Het is meestal een uitleg waarom ik iets zo doe.
Deze gesprekken/gedachten zijn zeker niet continu en ik ‘ontvang’ ook nooit een antwoord of wat dan ook. Het gaat gewoon automatisch. Het zijn geen denkbeeldige personen, maar naasten. Zo raar is dat toch niet? Ik vind het gewoon leuk om mensen dingen te laten zien of hen. Het is een soort van tips en trucs te geven, maar dan in gedachten.
Antwoord
De vraag uit 2015 werd gesteld door iemand die steeds in gedachten tegen dezelfde persoon sprak, wat hem of haar een gevoel van veiligheid gaf. Daarbij wilde ze daar zelf van af. Omdat ik de persoonlijke omstandigheden en achtergronden niet kende, wist ik niet wat de functie ervan was. In mijn werk als psycholoog ben ik gewend, als ik een dergelijke vraag zou krijgen, veel door te vragen en zo samen met de vraagsteller te onderzoeken wat zou kunnen maken dat hij/zij deze gesprekken in zijn hoofd voert en wat maakt dat hij/zij ze als hinderlijk ervaart en er van af wil. De beperking van Refoweb is dat ik niet door kan vragen en dat een ogenschijnlijk vergelijkbare vraag mogelijk bij iemand anders een heel andere context heeft.
Als jij er geen probleem mee hebt dat je in je hoofd gesprekken voert met anderen, prima toch? Veel mensen hebben dat en waar de een er prima mee kan leven, is het voor de vervelend.
Joke Ronner-Wattel
Dit artikel is beantwoord door
drs. J(oke) Ronner-Wattel
- Geboortedatum:26-06-1960
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:-
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Joke Ronner is GZ-Psycholoog
