Vraag
Mijn man en ik zijn bijna 20 jaar getrouwd en we hebben kinderen gekregen. Op seksueel gebied ervaren wij de volgende problemen. Mijn man is klein geschapen en bij mij is na de kinderen alles uitgerekt en wijd geworden. We voelen allebei bijna niks meer fysiek. Volgens mijn man doe ik het ook helemaal fout als ik hem wil bevredigen en als ik probeer het goed te doen dan is het nog steeds niet goed genoeg.
De laatste jaren is het seksueel contact miniem maar heel veel behoefte hadden we er allebei niet aan. Alleen nu ik hersteld ben van mijn ziekte is mijn libido weer gestegen zoals aan het begin van ons huwelijk en dat is volgens mijn man onverzadigbaar. Mijn man heeft er geen zin in omdat hij het teveel werk vindt. Toen ik aangaf dat zijn laatste jaren ontwikkelde obesitas er ook mee te maken kon hebben wilde hij eventueel wel Viagra proberen als dit geen gevolgen voor zijn gezondheid heeft. Is dat zo?
Ook hebben wij ons verdiept in seksuele hulpmiddelen/speeltjes. Alleen mijn valkuil is nu dat zonder dat hij het weet, ik daar niet van af kan blijven en ik hem dit ook niet durf te vertellen.
Antwoord
Beste vragenstelster,
Je vraag laat goed zien hoe complex seks is. Jullie, en velen met jullie, ervaren deze problemen en impasses in disharmonische behoeften. Je stelt uiteindelijk één vraag: of erectie bevorderende medicatie gevolgen kan hebben voor de gezondheid van je man. Het antwoord is dat alle medicatie die je neemt mogelijk bijwerkingen heeft. Deze medicatie is te krijgen op voorschrift van de huisarts. Als je medicatie overweegt zou ik dus zeer aanraden dit onder begeleiding van een arts te doen. Dan kan de huisarts en/of apotheker ook meer vertellen over de mogelijke bijwerkingen en gezondheidsrisico’s.
Als er sprake is van een erectiestoornis (een seksuele dysfunctie die weleens voorkomt bij 8 procent van de mannen) heeft dat vaak meerdere oorzaken.
-Obesitas vergroot de kans op erectieproblemen. Werken aan een andere levensstijl zou daarvoor mogelijk ook wenselijk zijn.
-Een andere reden kan zijn dat seks teleurstellend is geweest of dat je als man het gevoel hebt je vrouw niet te kunnen behagen. Dit kan minderwaardigheid of faalangst in de hand werken en de menselijke natuur is vaak geneigd angst, pijn en andere moeiten te vermijden. Zeker als je het gevoel hebt dat de norm is dat seks vanzelf moet gaan en jij dus iets niet goed doet. Erectiepillen kunnen dit patroon doorbreken en weer zelfvertrouwen geven maar dat is zeker niet altijd het geval. Als het vermijden van seksuele gemeenschap voortkomt uit frustraties, teleurstellingen, falen en minderwaardigheid is de oplossing niet zozeer om weer seksueel actief te worden maar om niet weg te lopen voor jezelf, de ander en de onderliggende pijn en kwetsbaarheid.
Uit de uitspraken van je man maak ik op dat hij sterke negatieve overtuigingen heeft ontwikkeld om het probleem bij jou te leggen en te houden. Hij ‘framed’ jou als onverzadigbaar en dat je het niet goed genoeg doet, zonder zich constructief op te stellen (of in ieder geval ervaar jij dit niet zo). Jij wordt actief om het probleem op te lossen en je man passief en reactief. Ik meen te lezen dat hij zijn eigen thema’s op afstand houdt. Mensen die zich onmachtig voelen om het goed genoeg te doen schieten in verwijten, soms chronische zelfverwijt, soms vooral op de ander en soms een afwisseling van allebei. De oplossingen die jullie bedacht hebben; medicatie en speeltjes, zijn beide vrij mechanisch zonder de diepere laag van de mens, emoties en overtuigingen, mee te nemen. Een emotioneel probleem moet je niet praktisch oplossen maar met emoties.
Het weer gaan voelen van elkaar, ook tijdens penetratie is niet alleen een anatomisch vraagstuk (d.w.z. de grootte van het e.e.a.), het is ook fysiologisch en emotioneel. Dus voldoende opgewonden raken en in vrijheid experimenteren met bepaalde houdingen, bewegingen en standjes. Vaak is daar wel een mouw aan te passen. Maar die vrijheid kan alleen komen door wederzijds respect en zorgvuldigheid. Door elkaars kwetsbaarheden te kennen en daar zorg voor te dragen. Mogelijk ontbreekt het daar nog aan door de overtuigingen die jullie van elkaar hebben. Ik lees vooral weerstand door de klachten die geuit worden (of gevoeld worden).
Ik heb het vermoeden dat niet alleen jij geheimen hebt voor je man maar jullie geheimen hebben voor elkaar. Geheimen zijn de grootste vijand van intimiteit en eenheid. Het is belangrijk dat je een moedige stap gaat zetten in openheid en eerlijkheid. Om niet alleen eerlijk te vertellen wat je doet maar ook waarom en waarom je bang bent eerlijk en open te zijn. Dat je nu jezelf bevredigd met speeltjes die je voor jullie samen hebt gekocht is wel begrijpelijk. Het laat vooral zien dat je een mooi seksueel verlangen hebt en behoefte aan seksuele bevrediging. Daar is niets mis mee. Maar seks is meer dan de daad en de techniek. Seksuele problemen zijn vaak een symptoom van een ongezond patroon binnen de man/vrouw relatie. Het lijkt makkelijker om te proberen het symptoom te bestrijden maar op langere termijn is het zinvoller om te groeien in liefde voor elkaar en in het vermogen tot zelfonthulling. Ik denk dat jullie dit samen niet gaan kunnen en jullie een derde nodig hebben die jullie stil zet en verdieping aanbrengt in wat er echt in jullie zelf afspeelt zodat jullie elkaar weer gaan zien en leren kennen. Overigens is relatietherapie niet iets om je voor te schamen maar juist een investering. Welk huwelijk loopt nooit vast en heeft niet iemand nodig (een preek, boek of wijs advies) die het weer in beweging brengt? Niets zo mooi én moeizaam als relaties.
Groet,
Wilbert Weerd
Dit artikel is beantwoord door
W.E. (Wilbert) Weerd
- Geboortedatum:01-10-1985
- Kerkelijke gezindte:Evangelische Gemeente
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
