Kwetsende dingen over docenten

Het is zo: in mijn klas worden veel negatieve en erg kwetsende dingen over docenten doorgestuurd. Nu had ik besloten om de docenten waar het over gaat, in te lichten omdat het voor mij niet goed voelde om niets te zeggen. Telkens als ik les had van één van die docenten, dacht ik aan al die negatieve dingen die doorgestuurd zijn. Dat ik het laf van mezelf vond dat ik er tot nog toe niets aan gedaan had.

Aan de andere kant wilde ik ook geen dingen citeren of doorsturen en namen noemen van de daders. Dus ik heb een mail gestuurd naar die betreffende docenten en daarin verteld wat er gebeurt, maar geen letterlijke dingen geciteerd of doorgestuurd (filmpjes bijvoorbeeld). Ze hebben er nog niet op gereageerd en ik weet niet hoe dit overkomt op hen. Ik ben bang dat ik het misschien toch beter niet had kunnen doen. Is dat zo, dat ik het beter niet had kunnen doen? Of ben ik nu gewoon eerlijk geweest en heb ik mijn plicht gedaan?

Beste...,

Je dilemma begrijp ik heel goed. De akelige zonde van roddel en achterklap brengt heel veel kwaad teweeg en ik snap je verlangen om voor ‘recht’ en rechtvaardigheid op te komen. Dat waardeer ik ook.

Maar ik snap ook dat docenten nu in een moeilijk dilemma zitten. Er zijn leerlingen die negatief over hen spreken en een andere leerling maakt er melding van. Wat nu?

De Bijbelse route is dat als je iets tegen iemand hebt, je dan naar de betreffende persoon toe gaat. Voor de leerlingen met bezwaren tegen de docenten betekent dit, dat zij dat dus mét de docenten moeten bespreken en niet negatief over hen moeten spreken. Onlangs las ik een heldere uitspraak die in dit verband zeer goed toepasbaar is: “Giet nooit gif in de beker van iemand die afwezig is.” Daarom doe ik het zelf ook altijd zo: als het mij al gebeurt dat een student bij mij klaagt over een docent, geef ik altijd advies over hoe met de docent  in gesprek te gaan. En als dat gesprek er komt, werkt dat meestal het beste. Want in een gesprek kan je het allerbeste uitleggen wat er wederzijds wellicht dwars ligt en kan er voor een oplossing gezorgd worden. Als studenten en de betreffende docent  er dan samen niet uitkomen, zal ik moeten bekijken hoe ik als leidinggevende eraan kan bijdragen dat het goed komt. 

Wat jezelf betreft: het zou het allermooiste zijn als je zelf het gesprek met je medeleerlingen was aangegaan. Jij vindt immers dat zij fout bezig zijn; nou bespreek dat maar. Dat klinkt natuurlijk veel gemakkelijker dan het is. Misschien is de groepsdruk wel zo groot, dat je dit helemaal niet durft! Als dat laatste het geval is, adviseer ik je om bij een volgende gelegenheid contact op te nemen met een leidinggevende van de school. Als het goed is staat deze boven de partijen en is het ook zijn of haar verantwoordelijkheid om naar een oplossing te zoeken. Nu zit jij er misschien voor je gevoel vervelend tussen en voel jij je erg verantwoordelijk. Dat is in je te prijzen, maar jij bent niet de eerstverantwoordelijke om het probleem op te lossen, denk ik.

Nou, ik hoop dat deze gedachten je een beetje verder helpen en ik hoop vooral ook op een goede en vreedzame sfeer bij jou op school waar iedereen het beste zoekt voor elkaar!

Drs. Els J. van Dijk

Dit artikel is beantwoord door

drs. E.J. (Els) van Dijk

• Geboortedatum:
  28-01-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

208 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven