Vraag
Heeft satan Christus van de kruisdood willen weerhouden? Was het verzoek van de vrouw van Pilatus (Mattheus 27:19) daarom een felle aanval van de satan? Of heeft de satan geen kennis gehad aan de heilsweg van Christus? Er staat in Lukas 22:3: “Toen voer de satan in Judas”. Dus satan wilde blijkbaar dat Judas Hem zou verraden. Met als gevolg Zijn dood. Hoe kan het dan dat satan ineens Christus zou willen weerhouden door gebruik te maken van de vrouw van Pilatus of de menigte die riep: “Indien Hij de Koning Israëls is, dat Hij nu afkome van het kruis, en wij zullen Hem geloven”? Ik lees in dagboek en preken steeds weer dat het een aanval is van satan. Steeds krijgt hij weer de schuld. Is dat geen exegetische fout?
Antwoord
Beste vriend of vriendin,
Je snijdt in je vraag een belangrijk punt aan: wat wilde de duivel nu eigenlijk bereiken? Eigenlijk zou je kunnen zeggen: die vraag is gemakkelijk te beantwoorden. Hij wilde natuurlijk het werk van Christus verhinderen. Dat lijdt geen twijfel.
Maar desondanks blijven er heel wat vragen over. Die kunnen we niet altijd beantwoorden, want veel dingen zijn voor ons verborgen. We kunnen de strijd tussen de Heere en de satan niet in alle opzichten overzien. Dat moeten we dus steeds goed in het oog houden.
Blijft de belangrijkste vraag over: wilde de duivel nu de dood van de Heere Jezus bewerken of juist niet? Het lijkt tegenstrijdig: door middel van Petrus wil hij Jezus van Zijn lijdensweg afhouden en door middel van Judas wil hij Hem laten sterven. Dat brengt ons tot de belangrijke vraag: had de duivel kennis aan de heilsweg van Christus? Dat kunnen wij niet zo overzien. Natuurlijk wist de duivel dat Christus hem zou overwinnen. Zijn vonnis was immers in het paradijs al geveld. Maar of hij tot in detail wist hoe de Heere dat zou uitwerken? Ik meen deze vraag met nee te mogen beantwoorden. Wél is duidelijk dat hij wist dat Israël een centrale plaats had in Gods heilsplan. Daarom probeerde hij alle eeuwen door de ondergang van dit volk te bewerken, zoals door middel van de Farao en door Haman. Op een gegeven ogenblik kreeg hij óók door dat Gods belofte (en daarmee zijn ondergang) vervuld zou worden in de komst van de Heere Jezus. Maar ten diepste kon hij niet doorzien op welke manier de verzoening geschieden zou, maar hij zal wél ontdekt hebben dat hij alles verloren had toen de Heere Jezus het overwinningswoord liet horen: “Het is volbracht!”
Daardoor kon de duivel geen uitgewerkt plan hebben. Dat houdt in, dat zijn doen en laten ronduit chaotisch was. Het ene moment wilde hij Jezus van Zijn lijden afhouden, even later zocht hij Zijn dood. Als een wild dier vliegt hij van het ene uiterste naar het andere. Hij wil altijd verwarring zaaien, maar hij is zelf ook telkens in de war. Je moet dus niet proberen, enige lijn of logica in zijn handelen te ontdekken.
Zoiets zie je ook bij zijn volgelingen. Denk maar aan Hitler. De ene dag had hij een plan en even later deed hij het weer heel anders. Maar dat betekende uiteindelijk zijn ondergang. Bij alles, wat de duivel doet kunnen we óók zeggen: hij gaat in de aanval. Maar die aanvallen zijn heel tegenstrijdig. Je zegt vragenderwijs: “Steeds krijgt hij weer de schuld.” Ik zou het nog wat sterker willen zeggen: hij krijgt niet de schuld, hij stáát aan alle dingen schuldig, want hij is de moordenaar van den beginne. Dat te zeggen is dus geen exegetische fout.
Dat is echter niet het enige, wat te zeggen valt. Tegenover dat chaotische handelen van de door haat verblinde tegenstander gaat de Heere Zijn eigen weg. En daar zit geen enkele tegenstrijdigheid in (al kunnen wij die weg lang niet altijd overzien). Die weg gaat dankzij de vervulling van Gods beloften en via het kruis naar de eeuwige zaligheid. En dat wordt ons getoond in het heerlijk evangelie, waarin de weg der zaligheid ons getekend wordt. We behoeven dus nooit te vragen: wat wil de Heere nu eigenlijk? Hij wil, dat zondaren zalig worden en dat is tot een rijke troost.
En ook in de tijd tussen Golgotha en wederkomst gaat de Heere Zijn weg door de geschiedenis. En het is waar: in die tijd (dus ook nu) zien we het schimmige handelen van de duivel, die als een slang tussen ons door schuifelt. Hij brengt verwarring, ook door op het ene moment bittere vijandschap te tonen en door even later in een kleed van vroomheid te verschijnen. Wat dat betreft, is er niets aan hem veranderd.
Hoewel dit voor ons soms heel verwarrend en beangstigend kan zijn, doorziet de Heere glashelder de bedoelingen van Zijn vijand. Hij wordt dus nooit door die vijand ‘overvallen’. Integendeel, in vaste lijn gaat het aan op de komst van Zijn Koninkrijk. En daar klampen wij ons aan vast!
Ds. W. Arkeraats
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. Arkeraats
- Geboortedatum:09-08-1946
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hardinxveld Giessendam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
