Vraag
Wat is het verschil in de bevinding tussen het 'geloof' van de remonstrant en het waarzaligmakend geloof?
Antwoord
Beste vriend(in),
Je vraagt naar het verschil in bevinding. Verschil in ervaring of beleving. Kennelijk verwacht je een andere ervaring van het geloof door de remonstrant en de... ja, wie eigenlijk? Contra-remonstrant? Het gaat je om het verschil in geloofsbeleving. Je zet het ‘geloof’ van de remonstrant tussen aanhalingstekens. En vervolgens zet je het tegenover het waarzaligmakend geloof.
Ik probeer te analyseren wat je met deze vraag wilt zeggen. Je zoekt naar het verschil in geloofsbeleving tussen iemand die deel heeft aan het waarzaligmakend geloof en iemand die het geloof heeft van een remonstrant. Begrijp ik je zo goed?
Waar komt het ware geloof vandaan? Het geloof is een gave van God (Efeze 2:8). Het geloof ontvangen we van de Heilige Geest. Lees ook zondag 7 van de Heidelbergse Catechismus (vr/antw 21): “...een vast vertrouwen, hetwelk de Heilige Geest door het Evangelie in mijn hart werkt...”
Het geloof komt van de Heilige Geest. Ik wil hiermee het genadekarakter van het geloof onderstrepen. Dat was het geding op de Dordste synode (1618/1619). Het gaat over de verhouding tussen genade en vrije wil. Dit zien we in de kerkgeschiedenis steeds terugkeren (bijv. bij Augustinus en Pelagius, bij Luther en Erasmus). Daar ging het (o.a.) ook over op de genoemde synode.
Het gaat om de vraag: wie of Wie zorgt er uiteindelijk voor dat ik geloof. Komt dat bij mijzelf vandaan? Zeg ik dat het delen in geloof genade is (dus 100 procent het werk van God)? Of ben ik daar zelf ook een factor van betekenis in? Het geloof is toch niet alleen een gave, maar ook een opgave? Het geloof is een opgave. Predikers worden gezonden om die blijde boodschap te verkondigen, met bevel van geloof en bekering (DL 1.3).
Maar hoe kan dat nu? Geloven is een opdracht. Maar geloof is ook een genadegave. Hier zijn boeken vol over geschreven. Delen in het geloof is een mysterie. Dat is een geheim waar wij de vinger niet achter krijgen.
Wat zegt nu een remonstrant? Een remonstrant zou kunnen zeggen: Als ik zelf het geloof niet zou aanpakken, dan zou ik het nooit ontvangen! Maar weet je wat nu echt reformatorisch is? Als je deelt in dat geloof en als je dan terugkijkt op je leven, dat je mag zeggen: waarom was het op mij gemunt? Wat een wonder! Ik? Dat is toch veel te groot. Dat ben ik helemaal niet waard!
Nu moeten we wel oppassen. Iemand kan in zijn leer of uitspraken remonstrants zijn, maar toch delen in het ware geloof. Misschien heb je dat verhaal weleens gehoord van de opwekkingspredikers Whitefield en Wesley. Wesley was een remonstrant, Whitefield niet. Toen aan Whitefield werd gevraagd of hij Wesley zou tegenkomen in de hemel, antwoordde hij: nee. Whitefield zei: ik zal Wesley daar niet zien, want hij zal dichter bij de troon staan dan ik...
Deel jij in het ware geloof? Zo ja, dank God daarvoor en leef met Christus! Maar zo nee, vlucht dan vandaag tot Hem! Dan zal je later belijden: uit genade zalig geworden!
Met hartelijke groet,
Kand. J. A. Mol
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.A. Mol
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
5hadden olie en 5niet.
dat was pas zichtbaar toen de bruidegom kwam.
en eenzijdig Godswerk wens ik u toe
joh,vraag de Heere Zelf dat in u te werken?
kijk grijp moet je vroeg of laat toch inleveren.
bedenk wel,dat hoon smaad en laster uw deel kan worden,als de Heere Zelf in u gaat werken!!!
mooi toch,dat Zijn kinderen nu niks aan hun zaligheid hoeven doen,anders kwam er Niemand!
wie wil er nu zo,n weg????
