Andrew Murray

Worden boeken van Andrew Murray aan- of afgeraden door refokerken/predikanten? Ik heb veel aan zijn boeken die mijns inziens waarheidsgetrouw zijn, maar ik wil graag weten of ik door zijn boeken te lezen, na(ast) natuurlijk de Bijbel zelf, mij op de juiste weg begeef.

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: Ik ben niet de grootste Murray-kenner in ons land, verre van dat. Dus mochten er mensen zijn die hier (veel) meer in thuis zijn dan zijn er vast wat aanvullingen te geven op mijn antwoord. 
 
Het is lastig om een eensluidend antwoord op jouw vraag te geven. Wij kennen geen lijsten met boeken die algemeen worden aangeraden/afgeraden, het antwoord op jouw vraag is daarom mede afhankelijk aan degene die het beantwoordt. Ik wil daarom samen met jou kijken naar de schrijver Andrew Murray en zijn theologie. Dat helpt om dat wat hij geschreven heeft beter te kunnen plaatsen.  
 
Andrew Murray (1828-1917) was een Zuid-Afrikaanse theoloog. Hij is onder andere bekend geworden door de boeken die hij schreef over het leven met God. Murray was betrokken bij de zending in zijn eigen land en daarbuiten. 
 
De geestelijke wortels van Murray lagen in het gereformeerde protestantisme (Calvinisme). Hij wordt vaak in die ‘categorie’ geplaatst, maar daarbij moeten we niet vergeten dat hij een eigen ontwikkeling daarin meemaakte. Daardoor is hij op bepaalde vlakken tot andere standpunten gekomen waarin hij duidelijk afwijkt van zijn (geestelijke) wortels, niet voor niets wordt hij geplaatst aan het begin van de ontwikkeling van de Pinksterbeweging. 

Ik wil een paar voorbeelden noemen die, mijn inziens, laten zien welke ontwikkelingen er bij hem te zien zijn. 
 
1. Het gebed en gebedsgenezing
Andrew Murray was iemand die een groot belang hechtte aan het gebedsleven en met name ook de kracht die in het gebed schuilt gaat. Dit is duidelijk terug te zien in zijn boek “The Prayer Life” waarin hij vol vuur schrijft over hoe de Heilige Geest een stroom van levend water is die stroomt onder de troon van God. Gods kinderen zijn de kanalen waardoor de liefde van de Vader, de genade van Christus en de kracht van de Heilige Geest vloeien naar de aarde om daar aan anderen te worden uitgedeeld. Hij schrijft: “What an impression we gain here of the wonderful partnership into which God takes us up, as dispensers of the grace of God! Prayer, when we chiefly pray for ourselves, is but the beginning of the life of prayer. The glory of prayer, is that we have power as intercessors to bring the grace of Christ, and the energizing power of the Spirit, upon those souls who are still in darkness.”
 
Vanaf dit punt is niet meer zo’n hele grote stap naar gebedsgenezing. Om dat beter in beeld te krijgen moeten we ook kijken naar wat er in zijn leven speelde. Hij was een actieve voorganger tot hij in 1879 zijn stem verloor. Hij werd gedwongen te stoppen met prediken en ging op een rondreis door Europa voor een verandering van omgeving en om dokters te raadplegen. In een brief aan zijn gemeente schreef hij: “I had already given much thought to James 5:14-16 and together with others already made this matter of faith healing a subject of intercession. I had no doubt that the Lord even yet bestows healing on the prayer of faith. Yet it was as though I could not reach that level of faith. Facing this trip to Europe, I felt I had to make a critical decision: should I turn myself over to a doctor to treat me or should I turn exclusively to those who appear to have received this gift of healing from the Lord?” 
 
Zijn visie op ziek zijn veranderde langzamerhand en hij kwam tot de overtuiging dat er een verschil zit. Er is lijden dat de christen van buitenaf overkomt, dat moet dienen om hem te zegenen en te heiligen. Maar het is anders met ziekte die zijn oorsprong in het lichaam heeft en niet van buiten afkomstig is. Als je gelooft in de Heere Jezus dan is ook jouw lichaam verlost. Het is de tempel van de Heilige Geest. Voor de gelovige die het kan aanvaarden, staat de Heer klaar om, zelfs in het geval van het lichaam, Zijn machtige kracht te openbaren om te verlossen van de heerschappij van de zonde. 
 
Hij publiceerde ook een boek over goddelijke genezing (titel: “Divine Healing”, waarvan het voorwoord als volgt luidt: “This healing, granted to faith, has been the source of rich spiritual blessing to me. I have clearly seen that the Church possesses in Jesus, our Divine Healer, an inestimable treasure, which she does not yet know how to appreciate. I have been convinced anew of that which the Word of God teaches us in this matter, and of what the Lord expects of us; and I am sure that if Christians learned to realize practically the presence of the Lord that healeth, their spiritual life would thereby be developed and sanctified.”
 
Murray stelt dat naarmate we in toenemende mate persoonlijke heiliging door geloof ervaren, we ook steeds meer genezing door geloof zullen ervaren, aangezien deze twee hand in hand gaan, om aan de wereld te getuigen wat het betekent om verlost te worden. Hoe meer de Heilige Geest leeft en werkt in Gods kinderen, hoe meer wonderen zich in het lichaam zullen vermenigvuldigen.
 
Het is de vraag in hoeverre deze opvatting van Murray door Gods Woord gedreven wordt of ontspringt in een persoonlijke ervaring. Nu is er op deze website meer dan genoeg te vinden over gebedsgenezing dus ik zal dat niet uitgebreid behandelen. Je zou je moeten afvragen in hoeverre de visie van Murray zich verhoudt met bijvoorbeeld Romeinen 8: 22-25, waar we lezen dat we samen met de hele schepping geduldig wachten op de verlossing van ons lichaam. Ons lichaam is nog niet volmaakt gemaakt en zal pas na de wederkomst van Christus volmaakt worden. 
 
2. Levensheiliging en het onderscheid tussen rechtvaardiging en heiliging
Samenhangend met het vorige punt is de visie die Murray had op het gebied van levensheiliging door de vervulling met en de kracht van de Heilige Geest. Zo schrijft hij in zijn boek “The New Life” over geloof in de (inwonende) Geest Gods waarbij hij de focus legt op onze ervaringen van het werk van de Heilige Geest in ons leven. Geloof in de Geest is een term die in dat boek voorbijkomt, maar waar je af moet vragen of dat Bijbels is. We geloven door de Geest in Christus, daarom spreekt de Bijbel ook altijd over geloof in Christus en geloof in God. Deze sterke nadruk op het werk en de kracht van de Heilige Geest die je bij Murray aantreft heeft te maken met zijn plek in wat wel de “Keswick movement”genoemd wordt. Keswick is een klein plaatsje in het Lake District in Engeland. Vanaf 1875 waren daar weeklange bijeenkomsten, beïnvloed door de theologie van John Wesley, Charles Finney en Hannah Whitall Smith. Deze ontwikkeling wordt ook wel de “Higher Life movement” genoemd. Het ontbreekt mij de ruimte en uitgebreide kennis om dit tot in de puntjes te behandelen maar heel in het kort komt het hierop neer. Er wordt een sterke knip gezet tussen rechtvaardiging en heiliging. In feite krijg je twee soorten christenen. Dit zie je ook terug bij Murray. Je hebt volgens hem gelovigen op “entrence level”, die net tot geloof zijn gekomen/wedergeboren zijn. Daarna krijg je de “deeper level”, waarin de wedergeboren Christen geheiligd wordt. In dit kader kun je ook denken aan de “second blessing” zoals je dat bij John Wesley c.s. ziet. 

Deze gedachte leidt bij Murray tot het idee dat je als christen kunt en moet groeien naar een perfect kind van God die uiteindelijk loskomt van alle beïnvloeding en bekoringen van de zonde. Het dood zijn voor de zonde in Romeinen 6 wordt hierbij letterlijk genomen. Als je dat als christen niet herkent omdat je nog steeds in zonde valt, komt dat omdat je wel de rechtvaardiging hebt ontvangen maar (nog) niet de heiliging. Dat kan je alleen maar bereiken door een volledige overgave aan en geloof in Christus. 

Over dit onderwerp is ook wel het één en ander hier op Refoweb te vinden, vandaar dat ik mij hier beperk tot de hoofdlijn. Maar het is hopelijk wel duidelijk geworden dat Murray hiermee een onbijbels onderscheid maakt tussen de rechtvaardiging en de (dagelijkse) heiligmaking. Het één kan niet zonder het ander. God verkiest Zijn kinderen met een doel en brengt ze veilig tot dat doel. 
 
Zoals Paulus schrijft in Romeinen 8:29-30: “Want hen die Hij van tevoren gekend heeft, heeft Hij er ook van tevoren toe bestemd om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn, opdat Hij de Eerstgeborene zou zijn onder vele broeders. 30 En hen die Hij er van tevoren toe bestemd heeft, die heeft Hij ook geroepen, en hen die Hij geroepen heeft, die heeft Hij ook gerechtvaardigd, en hen die Hij gerechtvaardigd heeft, die heeft Hij ook verheerlijkt.”
 
Terugkomend op je vraag: Worden boeken van Andrew Murray aan- of afgeraden door refokerken/predikanten? 
 
Met het bovenstaande in het achterhoofd zou ik ze niet direct aanraden om te lezen. Nu wil ik er wel meteen bij zeggen dat ik het ook niet zou verbieden, voor zover ik dat überhaupt kan. Als je boeken van Murray wil lezen dan kan je daar zeker je voordeel mee doen. Zolang je maar goed helder hebt vanuit welk oogpunt hij de zaken beschrijft én waar je, door deze manier van theologie bedrijven, terecht kunt komen. Dat je tijdens het lezen Gods Woord er steeds weer naast legt om te toetsen. Maar dat geldt niet alleen voor Murray maar voor elk boek dat we naast de Bijbel lezen. 
 
Met broederlijke groet,
Ds. D. van der Wal

Dit artikel is beantwoord door

Ds. D. van der Wal

• Geboortedatum:
  06-05-1987
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

40 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven