Vraagtekens bij Spurgeon

Ik kom uit Gereformeerde Gemeenten en ik las het boekje “Rondom de enge poort” van Spurgeon. Ik weet dat die man erg bekend was vroeger en erg geliefd. In dat boekje werden veel dingen heel mooi uitgelegd. Alleen, zo wordt het niet altijd in onze kerk gepreekt. Daarom heb ik voor de zekerheid e.e.a. nagevraagd bij een ouderling. Hij raadde het boekje niet echt aan. Hij zei ook dat niet alles niet waar was, maar je kan er een verkeerde kant mee op gaan. Toen had ik het er met m’n vriendin over en die heeft dat weer met haar vader besproken. Toen haar vader hoorde dat Spurgeon niet aanbevolen werd, vond hij dat erg verdrietig om te horen. Hij had er juist zoveel troost uitgehaald in zijn geloofsleven.

Nu zit ik met een dilemma. Twee kinderen van God die beiden wat anders zeggen. Ik ben 21 jaar, zoveel vragen en dan komt er weer een vraag bij. Ik vond het zelf een mooi boekje en ik weet wel hoe het zit en dat ik mezelf niet mag bedriegen. Maar nu word ik weer op een dwaalspoor gezet. Er staat toch: “Strijd om in te gaan”? Waarom wordt er in onze kerk dan zo vaak gezegd: je kan niets doen en geloof is een gave van God? Dat is ook zo, maar je moet er toch voor strijden? Wie helpt mij weer op het juiste spoor? 

Groet, een vrouw.

Beste vraagstelster,

Wanneer je aan de inzet, de liefde tot zielen, de opoffering en toewijding aan Gods Koninkrijk van C. H. Spurgeon denkt, wie zou dan vraagtekens achter die man durven zetten? Spurgeon noemde zich ook openlijk een Calvinist, terwijl dat in zijn omgeving dikwijls zelfs een smaadwoord was. Hij staat volledig achter de leer verwoord in  de vijf artikelen. Hij heeft de vrije wil bestreden en de soevereiniteit van God hoog gehouden. En wat het belangrijkste is: God heeft het zegel op zijn  werk gezet. Hij is duizenden tot rijke zegen geweest. En toch rijzen er steeds bezwaren tegen zijn geschriften vanuit bevindelijke en reformatorische kring.

Ik denk dat dit ten eerste komt door zijn  manier van spreken over geestelijke zaken. Zeer direct, met heel gewone woorden en zonder vrome franje. Maar ik denk ook dat het komt omdat hij in zijn ijver om zielen te winnen en vooral om mensen tot de overgave van het geloof aan Jezus te brengen, onvoorzichtige uitspraken bezigt. Maar het hart dat er achter zit is het hart  van een ware dienaar van Christus.

Het boekje ‘de enge poort’ is echt een poging om mensen door de enge poort te laten gaan. Jezus drong daar op aan en Spurgeon ook. Hij tracht bezwaren weg te nemen en is dan soms erg radicaal en zeer uitnodigend. Ik vrees dat velen dat niet meer plaatsen kunnen. Maar het is denk ik vooral voor mensen die doodgeslagen zijn door steeds te horen “een mens kan niets; het moet gegeven worden; het is een eenzijdige Godswerk” enz., het wel eens goed is om te zien dat je gewoon komen mag en dat je God op Zijn Woord moet geloven. Spurgeon zoekt je over de streep te trekken. Hij wil je aarzelingen wegnemen. Hij bevordert daarmee niet de werkheiligheid, zoals bij velen, maar de overgave aan de genade van God. 

Ik voeg er wel aan toe dat ik de noodzaak van de ellendekennis en de eis van God om voldoening wel wat meer had willen tegenkomen, vooral in het boekje “Rondom de enge poort”. Vooral wie dit boekje met kritische blik bekijkt zal dus zijn bemerkingen hebben. Maar voor een zoekende ziel is het zeer goed om zo ruim te horen over het zalig worden, enkel door het geloof.

De ouderling heeft dus een beetje gelijk. Maar leest u het maar gerust en lees er voor het evenwicht ook iets anders naast, bijvoorbeeld “Het ware zaligmakende geloof” van Th. van der Groe.
   
Ds. C. Harinck

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Harinck

• Geboortedatum:
  09-04-1933
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

250 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven