Spreken over geloofszaken

Als ik alleen ben, lees ik uit de Bijbel en lees ik goede boeken zoals pas Bunyans Christenreis. Dan voel ik liefde tot God, dat ik Hem zo graag wil dienen. En het is prettig om alles in het gebed kwijt te kunnen. Ik blijft dicht bij het Woord op dat moment en dat vind ik heel fijne momenten. Alleen als ik naar familie of vriendinnen ga dan is het weg. Dan praat je over anderen dingen en heb je andere zaken aan je hoofd. Is dat erg? Want ik beschuldig mezelf hiervan elke keer als ik weer in m’n auto stap.

Geloofszaken die ik niet begrijp zou ik het liefst met anderen bespreken. Maar vaak hebben mensen ook geen antwoord en kunnen ze er in mijn noden niet echt voor me zijn, dus houd ik maar m’n mond. Ik weet niet zo goed in welk opzicht ik nou echt vrolijk en gezelligheid kan ervaren, want als je God niet kent in je hart dan is het eigenlijk alleen maar verdrietig. 

Een jonge vrouw.

Beste jonge vrouw,

Een paar dingen die bij me boven komen bij het lezen van je vraag reik ik je aan. Misschien dat ze je  kunnen helpen.

1. Elke gelovige ervaart een stukje eenzaamheid in zijn geloofsweg. Op een of andere manier valt het vaak niet mee om met andere gelovigen helemaal te delen wat je op je weg met de Heere en ernaar zoekend meemaakt. 

2. De gemeenschap der heiligen is zaak van het GELOOF. Verbondenheid, nabije omgang, eenheid in de Heere geloof je vaak meer dan dat je ze beleeft. 

3. In contacten met mensen, ook met kerkmensen en mede-avondmaalgangers mag het best gewoon over van alles gaan. Het mag ‘gewoon’ gezellig zijn. Maar het is wel leeg als de Heere en Zijn goedheid  in een samenzijn van christenen ongenoemd blijven, alsof God buiten spel lijkt te staan op zo’n bijeenkomst. We zouden daar als christenen onderling echt meer een punt van moeten maken: als het over van alles gaat, maar God wordt niet genoemd en niemand  minstens toch wel zegt dat de Heere goed is, moet je het zelf maar gewoon zeggen. Ook al gaat het er helemaal niet over. 

4. Je schrijft ook dat vrolijkheid en gezelligheid er eigenlijk niet echt kan zijn, omdat als je God niet kent in je hart het eigenlijk alleen maar verdrietig is. Dat is een diep inzicht, dat getuigt van wat Asaf beleed: Zonder en buiten God kan niets op aarde me echt bekoren. Dat inzicht mag je helpen om het bij God te zoeken. Je hoeft je echter niet op een zwart-wit manier negatief tegenover alle gewone gezelligheid op te stellen. Waardeer anderen, en wees blij als je gelegenheid hebt om samen te komen met familie, vrienden en bekenden en dat je onderdeel mag zijn van een samenleving van mensen. Maar het is waar: er is meer dan een tijd van enkel bij elkaar zijn.

5. Echte vragen over geloofszaken die je niet begrijpt kun je natuurlijk goed stellen op catechisatie, op een kerkelijke vereniging of Bijbelkring. Ga je daar niet heen? Verder zijn daar de ouderlingen van de gemeente ook voor! En al kun je niet met alle mede-kerkmensen zulke dingen bespreken, met sommigen toch wel. Zoek ze gewoon om die reden op, of pleeg om die reden gericht een telefoontje. Dan heb je het gesprek er vanzelf over.

6. Wat hebben we allemaal last van valse schaamte. We kunnen over van alles praten, maar over Bijbelse zaken kan het maar moeilijk gaan en over Christus en Zijn werk lijken we maar niet te durven beginnen. Dat is een zwakte die voortkomt uit onze zondigheid. Die mogen we ook echt als tekort en zonde voor de Heere belijden. En we mogen Hem gericht bidden om Zijn Heilige Geest en vrijmoedigheid. 

7. Moeilijk praten over geestelijke zaken is vaak een gezamenlijk probleem. Het is soms gewoon niet het gebruik in een gezin, een familie om over geloofszaken openlijk te spreken. Iedereen houdt op dat gebied alles voor zichzelf. Soms is het goed dat punt maar eens op tafel te leggen: ik praat moeilijk over geestelijke zaken, en jullie vinden het ook moeilijk. Hoe zou dat komen? Hoe kunnen we dat veranderen? 

8. Het is reden tot dankbaarheid, dat je een binnenkamer hebt, en dat je graag leest en zegen van God ervaart in het gebed. Ga daar mee door! Daar mag je ook groei en geestelijke zegen van verwachten. Want God is niet enkel de God die we moeten zoeken, Hij laat Zich ook vinden. En dan is er voor ons in onze zonde zoveel rijkdom te vinden in de genade van de Heere Jezus Christus. Dan kun je het zelf ook meemaken: “Dan vloeit mijn mond steeds over van Uw eer, gelijk een bron zich uitstort op de velden, dan zal mijn tong Uw redenen vermelden, want Uw geboôn zijn waarlijk recht, o Heer’, Gij zult de vlijt van die U zoekt vergelden” (Ps. 119:86 ber.).

9. Misschien zijn er onder de lezers die deze jonge vrouw nog meer kunnen aanreiken. Laat er op Refoweb maar een goed stuk geestelijke gemeenschap geboden worden!

Nieuw-Lekkerland,  ds. A. de Lange

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. de Lange

• Geboortedatum:
  06-03-1960
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

193 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven