Getrouwd in Gods gunst of toelating

Hoe kan je weten of je in Gods gunst ben getrouwd of onder Gods toelating? Want tegenspoed kan juist een zegen zijn en voorspoed een vloek. En wat houdt het in als je onder Gods toelating bent getrouwd? Wordt dan het huwelijk dan op den duur door iets verbroken? Of verdwijnt dan de liefde tot elkaar?

Beste vragenstel(st)er,

Volgens mij hangen zaken als Gods gunst, of Gods toelating, niet in de eerste plaats af van met wie je een huwelijk aangaat. Maar meer van de vragen waarom je dit huwelijk bent aangegaan, hoe jij in dit huwelijk staat, hoe je de huwelijkse relatie onderhoudt, en in dit verband ook, hoe je je in dit huwelijk tegenover je echtgenoot/echtgenote zult gedragen.

Ik ben het met je eens dat tegenspoed een zegen kan zijn en voorspoed een vloek. Omdat tegenspoed ons tot God kan uitdrijven. En voorspoed ons het valse idee kan geven dat wij Hem in ons leven niet nodig hebben. Hoewel dit voor meer terreinen in ons leven geldt dan het huwelijk, kan tegenspoed echtparen soms dichter bij elkaar brengen, maar ook van elkaar verwijderen. En voor voorspoed geldt eigenlijk hetzelfde. In hoeverre voor- en tegenspoed dan te maken moeten hebben met Gods gunst en Gods toelating is voor ons niet te achterhalen in dit leven. Net zo min als wij in staat zijn om de Goddelijke voorzienigheid met ons beperkte mensenverstand te kunnen doorgronden.

Misschien denk je in je vraag aan een zogenaamd ‘gedwongen’ huwelijk; dat wil zeggen, een huwelijk waar een zwangerschap door gemeenschap voor het huwelijk bij betrokken is. Maar ook dan blijft dit huwelijk afhankelijk van de vragen hoe je zelf in dit huwelijk staat, hoe je je daarin zult gedragen tegenover je echtgenoot/echtgenote en wat voor concrete invulling je daaraan wilt en kunt geven.

Nu is de Bijbel in de eerste plaats ook erg concreet en praktisch in de aanwijzingen over het huwelijk, die je daarin kunt lezen. In Efeze 5:22-28 bijvoorbeeld kunnen wij een vrij korte, praktische en concrete samenvatting vinden over hoe mannen en vrouwen zich jegens elkaar in het huwelijk hebben te zien en te gedragen. In het kort komt het er op neer, dat mannen en vrouwen het in een huwelijk verschuldigd zijn om elkaar lief te hebben, zoals Christus ons liefheeft. Dat betekent dat wij elkaar dan hebben te accepteren en elkaars fouten en tekortkomingen kunnen vergeven, gelijk ook Christus ons in liefde accepteert en ons onze zonden vergeeft. Dat is niet altijd even makkelijk. En dat gaat ook niet vanzelf. Daar zullen jullie beiden in het huwelijk altijd aan moeten blijven werken. En het van de Heere bidden, of Hij jullie daartoe de kracht zal willen geven om jullie daarin bij te staan. Want zo'n zegen van Zijn kant zullen jullie hoe dan ook en altijd nodig hebben in een huwelijk. Opdat zo'n huwelijk dan, uit genade en door de werking van Zijn Heilige Geest, onder Zijn gunst zal vermogen te zijn.
 
Wanneer de Heere er dan nog zo'n zegen van Zijn kant aan wil geven zal een huwelijk ook niet verbroken worden. En wanneer Zijn zegen er op rusten mag zal dat ook gelden voor Zijn liefde. Dat is een liefde, die nimmer meer vergaat, zoals je in 1 Korinthe 13:8 kunt lezen. En dat kun je als het antwoord op je laatste vraag beschouwen.

Speculeren over en gissen naar de vraag, of een huwelijk onder Gods gunst, of onder Zijn toelating, valt is een vraag waar je nooit antwoord op zult kunnen krijgen. Want dat is een vraag naar Zijn voorzienigheid die wij als mensen niet kunnen bevatten en achterhalen. Veel belangrijker, en ook veel concreter en duidelijker, zijn de aanwijzingen die er over de huwelijkse relatie en het onderhouden daarvan voor ons in Gods Woord staan. 

Hartelijke groeten,
Drs. W. H. Hoorn

Dit artikel is beantwoord door

drs. W.H. Hoorn

• Geboortedatum:
  30-01-1959
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Dedemsvaart
• Status:
  Actief

99 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven