Moedwillig met coronavirus besmetten

Eén van mijn gezinsleden is positief getest op corona en anderen wachten nog op een uitslag (die vermoedelijk positief zal zijn gezien de symptomen). Zelf heb ik echter nog geen klachten, ondanks dat ik toch in nauw contact ben geweest met de andere gezinsleden.

Is het christelijk verantwoord om mij nu moedwillig met het coronavirus te besmetten (zelf ben ik helemaal gezond), gezien het feit dat de kans groot is dat iedereen in ons gezin het waarschijnlijk wel gaat krijgen op een bepaald moment. Door allemaal zo snel mogelijk besmet te raken scheelt dit qua tijd dat we anders met zijn allen in quarantaine zitten. Is dit het moedwillig besmetten vanwege efficiëntie Bijbels verantwoord?

In feite is dit wat de premier bij aanvang van de pandemie voor ogen stond: door het opbouwen van spontane (groeps)immuniteit zou het covid-19 virus geleidelijk wijken uit ons land. De praktijk heeft echter aangetoond dat dit niet zo werkt.

Op zich is die gedachtegang niet onlogisch, omdat het bij bijvoorbeeld veel kinderziektes wel werkt. Soms laten ouders hun kind opzettelijk met een klasgenootje spelen als daar bijvoorbeeld waterpokken heerst in de hoop dat hun kind de ziekte ook krijgt.

Het zou best kunnen dat u inmiddels al wel bent geïnfecteerd geraakt, want waarom zouden uw huisgenoten wel geïnfecteerd zijn en u niet? Het feit dat u (nog) geen verschijnselen vertoont, kan er ook op wijzen dat u al eerder via andere contacten besmet bent geraakt en antistoffen hebt aangemaakt, hoewel u symptoomvrij bent gebleven. Misschien bent u, zonder het te weten zelf wel degene die het virus in uw huisgezin heeft geïntroduceerd. Omdat na enkele dagen toch wel duidelijk wordt of u de symptomen van een infectie vertoont of niet, lijkt me een geforceerde poging tot opzettelijke infectie wat ver gaan en in feite overbodig. Als uw huisgenoten bewezen geïnfecteerd zijn, zult u toch in quarantaine moeten. Tot zo ver de praktische aspecten.

Principieel gezien (en dan ga ik even voorbij aan gedachten over de voorzienigheid Gods) is er, zeker bij een zo ernstige aandoening als corona, de vraag of een mens zich moedwillig in gevaar mag begeven (Zondag 40 vraag & antwoord 105 van de Heidelbergse Catechismus). Want u gaat er gemakshalve maar van uit dat u dit overleeft. Beter zou het zijn, in dit licht, om risicomijdend gedrag te vertonen.

Johan Boeijenga