Café in oude kerk

Ik ben geen uitgaanstype en zal ook niet snel meer dan twee wijntjes op een avond drinken. Wel vind ik het gezellig om af en toe met vriendinnen ergens wat te drinken. Mijn woonplaats is in de buurt van Haarlem, waar je de Jopenkerk hebt. Een brouwerij die in een oud kerkgebouw gevestigd is. En ook in Utrecht (en in meer steden) vind je cafe’s in oude kerken. Zelf heb ik daar wat moeite mee, maar ik kan het niet onderbouwen.

Is een kerkgebouw, als het niet meer als kerk gebruikt wordt, nog steeds heilige grond? Er zijn ook genoeg kerken die tot appartementencomplexen of kantoren omgebouwd worden. Is mijn weerstand tegen een café/brouwerij in een kerk gegrond of is een kerkgebouw, als de gemeente opgeheven of verhuisd is, een ‘gewoon’ gebouw?

Als de Heere Jezus spreekt over (het werk) van de Heilige Geest, maakt Hij de vergelijking met de wind: die “waait waarheen hij wil en u hoort zijn geluid, maar u weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heengaat” (Joh.3). De Heilige Geest is vrij en laat Zich niet aan een plaats binden, ook niet aan een kerkgebouw van steen.

Wél heeft de Heilige Geest Zich aan de Gemeente van Christus verbonden. Daar woont Hij, in haar midden, in de harten van de gelovigen die Christus toebehoren. Daarom is niet het kerkgebouw heilige grond, maar de plaats waar de gemeente samenkomt, omdat de Héilige Geest in haar midden is.

De ernst van het herbestemmen van kerkgebouwen is dan ook dat het een teken is of kan zijn dat God daar ter plaatse Zijn kandelaar heeft weggenomen (Op.2:5) en Zijn licht is gedoofd. En daar waar het licht ontbreekt, is het donker. Waar eens de lofzang werd gaande gehouden en het smeekgebed werd opgezonden, klinkt nu het rumoer van de wereld onder het motto van de rijke dwaas: “eet, drink en wees vrolijk” (Luk.12). Dan is de eer van God weg uit het samenleven. En waar de Geest Zich onttrekt, komt er ruimte voor de antimachten om het samenleven te verstikken.

Zou het kunnen zijn dat dit iets van jouw moeite verklaart? Als jij de Heere mag kennen en dienen met een oprecht hart, weet je dat er strijd is gekomen in je leven. Tussen je oude en je nieuwe mens. De goede strijd kenmerkt zich door de afsterving van de oude mens en de opstanding van de nieuwe mens: dat je de zonde (en daarmee je oude leven) hoe langer hoe meer haat en ontvlucht – en een lust en liefde hebt om (steeds meer) naar de wil van God te leven (HC Zondag 33). Dat is opwassen, groeien in de genade.

In oude tijden was het in ons land zo dat kerken werden gebouwd op plaatsen waar voorheen een gewijde bron, een heidense offerplaats of iets dergelijks was geweest. Beeld van de bekering: het oude moest plaats maken voor het nieuwe. Tegenwoordig zien we het de omgekeerde richting uit gaan: de (overste van de) wereld rukt op om terrein te winnen en roept op tot afval van de levende God.

Niet alleen wordt dat uiterlijk zichtbaar in het verdringen van de Godshuizen uit onze steden en dorpen; veel ernstiger zijn de gevolgen van binnenuit: waar de Heere en Zijn dienst uit het samenleven verdwijnt, zal het samenleven verkillen en de wetsverachting toenemen. Is dát niet je weerstand tegen een café, brouwerij in wat voorheen een kerkgebouw was? En... dat je er -door daar “gezellig met je vriendinnen wat te gaan drinken”- onbewust in meegaat?

Daarom tot slot een gewetensvraag: Mag de Heere met je mee naar dat oude kerkgebouw, omdat je weet dat het zonder Hem nergens ‘gezellig’ is. Elke keer als het gezellig hebben met je vriendinnen zou betekenen, dat Hij buiten moet blijven (dus dat de Heere in je spreken en denken niet wordt gekend, geëerd, geloofd, gebeden), maakt de kerk ook in jouw hart plaats voor een café. De vraag naar heilige grond is dus vooral een heel persoonlijke: Is jouw hart heilige grond, omdat de Heilige Geest er woont?

Ds. D. M. Elsman

Dit artikel is beantwoord door

ds. D.M. Elsman

• Geboortedatum:
  16-04-1961
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Rijssen
• Status:
  Actief

103 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven