Vraag
Ik ben ruim 25 jaar niet meer naar de kerk geweest en wilde met geloof niets meer te maken hebben. Ben heel streng katholiek opgevoed. Ik werd als het ware gehersenspoeld en zo voelde het ook. Luisteren wat je vader of moeder van je wilde. Zondags naar de hoogmis om 9 uur ’s morgens, wat anderhalf uur duurde en dan de saaie preken. Maar ik moest nederig en gehoorzaam zijn. Wat ik ook deed, want ik was veel te bang voor m’n vader.
Totdat ik met enkele buurjongens in de gaten kreeg dat stiekem op zondag niet naar de kerk gaan veel leuker was. Toen dat uitkwam heb ik een enorm pak slaag van mijn vader gekregen waarbij ik lichamelijk enorm vernederd werd en ik moest bidden om berouw. Toch begint het bij mij weer te kriebelen. Ik wil proberen m’n vader en moeder te vergeven. Ik zou best weer eens naar een gemeente willen, maar dan niet de katholieke. Liefst gereformeerd of een wat vrijere gemeente. Kan dat en mag dat, omdat ik gedoopt ben?
Antwoord
Beste vriend(in),
Je wil weer naar de kerk. Wat fijn. Dat is een feestje op zich. Wanneer mensen voor het eerst of na jaren weer in de kerkdienst en dus in Gods aanwezigheid willen zijn, geeft dat een diepe vreugde. Die vreugde is er bij de kerkganger. Dichtbij God zijn doet een mens goed. Die vreugde komt er ook bij de groep mensen die gewend is om in de kerk te komen. Dieper nog; er is in de hemel blijdschap over één zondaar die zich bekeert (Lukas 15)... Ik zou dus tegen je willen zeggen; schoenen aan en gaan!
Helaas moet ik daar een aantal dingen aan toevoegen. We leven in een verwarrende tijd. Door alle coronamaatregelen kan ik je niet zomaar naar elke kerk toesturen. Iedere gemeente heeft vandaag eigen regels. Overal komen we samen met anderhalve meter tussenruimte, dat bevordert de vreugde niet.
Mijn advies is dan ook; kies één of meerdere kerken uit waar je een keer heen wil en leg dan vooraf even contact met de voorganger. Via de website kan je meestal de gegevens wel vinden. De meeste (eigenlijk hoop ik alle) kerken zullen je (figuurlijk) met open armen ontvangen. Dat geldt trouwens niet alleen voor jou, maar voor ieder die dit leest; onafhankelijk van je achtergrond en voorgeschiedenis. In de kerk, bij God, is elk mens welkom. Daarom raakt deze crisis ons zo diep...
Wanneer je contact hebt met een voorganger kan je gelijk iets delen van je levensverhaal. De paar zinnen die je in je vraag beschrijft roepen bij mij iets op dat je daar echt over moet doorpraten. Traumatische ervaringen zijn er niet om weg te stoppen.
Dat je gedoopt bent is erg waardevol. Jouw naam is verbonden met de Naam van God. Dat blijft gelden. Zou het kunnen zijn dat de God van je doop je af en toe op de schouder tikt en daarmee aan de deur van je levenshuis klopt, omdat Hij jou niet loslaat?
Mocht ik trouwens iets kunnen betekenen in de eerste stap naar het leggen van contact met een voorganger in jouw omgeving, laat dat gerust weten.
Hartelijke groeten,
Michel van Heijningen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. (Michel) van Heijningen
- Geboortedatum:08-06-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
