Boeten voor Eva

In hoeverre word ik in het heden verantwoordelijk gesteld door God voor de fout die Eva heel lang geleden heeft gemaakt, door van de verboden vrucht te eten in het paradijs. Ik ben immers niet Eva, dus ik kan er niks aan doen dat zij van de verboden vrucht heeft gegeten en deze fout heeft gemaakt. Waarom zou ik moeten boeten voor iets wat ik niet heb gedaan, want toen bestond ik nog niet.

Beste vraagsteller,

Je vraag is duidelijk en ook wel begrijpelijk. Want zo werkt het wel in veel situaties. Maar niet in alle.

Wat heb jij met Eva te maken (ik denk dus dat je een meisje/vrouw bent) en wat heb ik met Adam te maken? Wat zij gedaan hebben, daar kan ik toch niets aan doen, ik was er niet bij, en ik kan er toch ook niet verantwoordelijk voor gesteld worden?

Waar we hier mee te maken hebben, is het feit dat je deel uitmaakt van een gemeenschap. Je staat niet op jezelf, je leeft niet op je zelf, je bent familie van andere mensen en je bent onderdaan van een Koninkrijk der Nederlanden namelijk.

Wat gebeurt er nu als de Koning de oorlog verklaart aan -laten we zeggen, bij voorbeeld- België? Door die oorlogsverklaring is het hele volk in oorlog met België. Je hebt daar voor je gevoel misschien niet rechtstreeks mee te maken, omdat je persoonlijk niks tegen Belgen hebt, maar je land is wel in oorlog en jij dus ook, als burger van dat land.

Wat gebeurt er als je vader -bij wijze van voorbeeld- failliet gaat? Daar heb jij niets mee te maken, je bent je vader niet. En toch heb je er wel mee te maken, want zijn faillissement raakt het hele gezin, linksom of rechtsom.

Dit zijn maar zwakke voorbeelden. Maar ze helpen je, hoop ik, om te begrijpen dat je verbonden bent met allerlei verbanden waarin mensen leven: een kleine kring (gezin), een grotere kring (familie), een nog grotere kring (volk) en de allergrootste kring (mensheid).

Op die manier alleen al heb je wel degelijk te maken met wat er in het paradijs gebeurde. Daar werden maar niet twee individuele mensen ongehoorzaam aan God hun Schepper, maar dé mensheid is ongehoorzaam geworden. Jij dus ook en ik. 

Je kunt zeggen: ik ben verantwoordelijk voor mijn eigen ongehoorzaamheid, maar niet voor die van Adam en Eva. Klopt, maar jouw ongehoorzaamheid is wel het directe gevolg van hun ongehoorzaamheid.  Sinds die dramatische ‘fout’ zoals jij het noemt is er geen mens meer die (het) goed doet  (Rom. 3) en ziet God de hele mensheid beladen met deze schuld. 

Ik weet niet of je het zo bedoelt, maar je vraagstelling zou opgevat kunnen worden alsof je van mening bent dat jij zelf die domme fout niet zou hebben gemaakt. Denk daar nog eens rustig en biddend over na, of dat klopt. Moet je niet als je eerlijk bent erkennen: ik ben geen haar beter? 

God ziet geen mensen meer op aarde die het goed doen, zoals Adam en Eva vóór de val (Rom. 3, 9-20). Door hun val en ongehoorzaamheid delen wij in de schuld die op heel de mensheid rust en zijn we behept met dezelfde dwaasheid dat we God de rug toekeren.

Toch wel bijzonder dat God nog naar zulk soort mensen op zoek gaat om ze zalig te maken... En dat kan nu door die Ene, die andere Adam (Rom. 5), de Heere Jezus Christus. Gelukkig als je door het geloof ook bij Hem mag horen. Dan krijg je alles wat Hij heeft verdiend. Of zeg je dan ook: daar was ik niet bij en daar heb ik niets mee te maken?

Ik hoop je vraag op deze manier te hebben beantwoord.

Hartelijke groet en Gods zegen,
Ds. H. Korving

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Korving

• Geboortedatum:
  01-12-1954
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

194 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven