Worstelen met verkiezing en verwerping

Aan ds. C. Harinck. Als Adam nu niet was gevallen, waren Adam en Eva dan alleen gebleven of hadden wij mensen -allen die nu leven en geleefd hebben- dan ook bestaan en het eeuwige leven ontvangen, net als Adam en Eva? Dit vraag ik omdat de Heere voor de val al de opdracht aan Adam had gegeven om vruchtbaar te zijn en zich te vermenigvuldigen en omdat Adam ons vertegenwoordigde in de belofte van eeuwig leven of dood.

Deze dingen wil ik eigenlijk niet vragen en denken, omdat er wantrouwen naar de Heere in zit. Stel het is niet zo, dan zijn wij er alleen maar voor de verkiezing en de verwerping. Maar als het menselijk geslacht er ook zou zijn als Adam niet gevallen was, dan zou ik dat wel eerlijk vinden.

Verder ben ik vaak zo dwangmatig met deze dingen bezig en vecht ik dagelijks tegen al die gedachten die zich opdringen en de Heere verdacht houden, omdat ik bijvoorbeeld aan de eeuwige straf denk of -als je nooit van het geloof of de Heere gehoord hebt- krijg je geen kans en zulk soort vragen. Dan ben ik bang van het geloof af te vallen. Ik vecht er tegen, maar juist omdat je zo denkt is het geloof en de liefde weg, terwijl het juist eerder in mijn leven veranderd was en ik dacht bekeerd te zijn.

Het is nu al zo ver dat ik denk dat het nu voor mij niet meer kan. Maar aan de andere kant als ik denk aan de preek die u hield over de man met de verdorde hand die hem omhoog hield naar de hemel om hulp, geeft dat soms weer moed. Maar dan denk ik: je hebt geen echte of je voelt geen liefde, dus je meent het niet. Je geloof is niet echt, anders zou je zo niet denken over de Heere. Kunt u er iets over zeggen?

Beste vraagsteller,

Allereerst wil ik ingaan op de gedachte of indien Adam niet was gevallen het mensengeslacht zich vermenigvuldigd zou hebben en er een staat van geluk voor de mens zou zijn  weggelegd. Mijn  antwoord heeft zijdelings te maken met je volgende vraag. Maar nu eerst, hoop ik, het Bijbelse antwoord op je eerste vraag. God heeft niet geveinsd door met Adam een verbond te maken met de belofte dat bij gehoorzaamheid voor Adam en al zijn nakomelingen er  een bevestiging zou zijn in hun gelukkige staat. Zij zouden dus het geluk van het Paradijs voor altijd genoten hebben. En met al hun nakomelingen. 

Je volgende vraag spreekt mij persoonlijk aan. Toen ik nog niet zo lang in de kerk kwam en de Bijbel beter leerde kennen, begon ik te begrijpen dat er een verkiezing en verwerping was en dat de mensen zonder het Evangelie voor eeuwig verloren gingen. Er kwamen toen ook in mij gedachten op dat God onrechtvaardig was en willekeurig. Ik heb daar een diepe strijd mee gehad. Want inderdaad de duivel is er dan bij om te zeggen: voor iemand die zo durft te denken is er geen zaligheid mogelijk. Het maakte me ook diep ongelukkig om zo over God te denken. Ik had daarvoor ook goede gedachten over God gehad als waardig gekend te worden. Ik had Hem toch lief.
 
Ik kan wel iets meedelen van hoe God mij daarvan verlost heeft. Ik las veel in Rom. 9-11 en kwam er niet uit. Ik liep vooral aan tegen het woord: “Maar toch, o mens, wie zijt gij die tegen God antwoordt?”  Ik werd daardoor tot zwijgen gebracht. Maar de echte verlossing kwam toen ik zicht kreeg en overvallen werd door  een kennis, een indruk van die God. Het schijnt misschien vreemd, maar ik ben toen niet in de eerste plaats doordrongen van Zijn soevereiniteit om te doen wat Hij verkiest, maar van Zijn heiligheid, zuiverheid en eeuwige goedheid. Het is voor mij een onvergetelijke zaak geworden. God kan niet iets doen wat niet goed en heilig is.

Al begreep ik de leer van verkiezing en verwerping daardoor niet en nog niet. Hoe zou een nietig mens dit kunnen. Maar ik heb een kennis van God ontvangen die mij altijd bij blijft. God is te heilig om iets onheiligs, onrechtvaardigs, oneerlijks, geveinsd of kwaad te willen of te  doen. Dat strijd met Zijn morele karakter en eeuwige goedheid. Ik heb mensen wel eens over God en Zijn verkiezing en de onbegrijpelijke wegen die Hij soms met mensen houdt horen spreken alsof het hen behaagde dat God willekeurig handelt. Ik moet dan altijd denken: Je kent God niet.
 
Ik heb mij altijd verzet tegen elke gedachte van Gods onbetrouwbaarheid en onwaarachtigheid. Ik heb later, tot mijn troost, bij Calvijn in zijn verklaring van Ezech. 18 een bevestiging gelezen van mijn gedachten over die dingen. Hij zegt dat de theologie van de aanschouwing nodig zal zijn om te zien en te bevatten dat God in Zijn verkiezing en verwerping, in Zijn niet allen verkiezen en hen toch allen tot Zijn heil te nodigen niet gehuicheld heeft. Zou Hij, Die verbiedt te huichelen, Zelf huichelen. Zou Hij, Die verbiedt te liegen, Zelf liegen. Je moet zeggen: Ga weg, satan. ik vertrouw wat God zegt. Hij zal niet verstoten die Hem en Zijn genade zoekt.
 
Ik hoop dat u daar houvast aan mag hebben. Denk aan Gods beloften van genade; denk aan het Evangelie; denk aan het bloed van Jezus Christus dat reinigt van alle zonde. God is betrouwbaar.  God is waarachtig en alle mens leugenachtig, Rom. 3:4. Wanneer je aan Gods Woord en belofte vastklemt, zoals Jakob deed te Pniël, moet God een leugenaar zijn of je de beloofde zaak schenken. Het oude gedicht zegt: Zij dwongen God en bleven vrienden. 

Ds. C. Harinck

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Harinck

• Geboortedatum:
  09-04-1933
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

250 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven