Wie zijn zonden bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen
ds. D.M. Elsman / 1 reactie
Vraag
“Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar die ze bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen.” Maar wat nou als ik m’n zonden probeer te stoppen, het goede probeer te doen, maar het lukt niet? Elke keer weer is de verleiding te groot en val ik terug. Soms weet ik niet meer wat ik moet doen, want ik word het gek van. Kan ik dan nog op God vertrouwen? Dat Hij me wil vergeven? Want ik begrijp niet dat bijvoorbeeld de moordenaar aan het kruis nog op het laatste moment bekeerd werd. Die werd toch ook zonder zijn zonden te belijden toch nog bekeerd?
Soms denk ik dat er geen beginnen aan is met mij en ik word er erg verdrietig van. Ik zou zo graag willen voelen, echt willen weten wie God is. Dat ik echt op Hem kan vertrouwen dat ik over Hem mag praten, met heel mijn hart. En alles is op Gods wijze en tijd, maar omdat ik bijvoorbeeld een bewuste zonde heel vaak toch doe, tegen mijn wil in (soms ook niet), wil God dan nog wel naar mijn gebeden luisteren als ik om vergeving vraag?
Antwoord
De strijd die je ervaart is voor elke christen herkenbaar. De apostel Paulus benoemt die o.a. in Galaten 5: 17: “Het vlees begeert tegen de Geest in, en de Geest tegen het vlees in; en die staan tegenover elkaar, zodat u niet doet wat u zou willen.”
Daarmee wordt gelijk duidelijk dat die strijd alleen tot overwinning leidt als de Geest Zelf die in ons werkt. Zonder Zijn Goddelijke kracht blijven wij de onderliggende partij, want wij zijn “vleselijk, verkocht onder de zonde” (Romeinen 7:14).
Je eigen onvermogen om de zonde te overwinnen kan je een gevoel van wanhoop geven – zoals jij die beschrijft. Bedenk dan: Kan jouw gevoel (van wanhoop) Gods belofte tenietdoen? Je begrijpt wel: dat kan niet waar zijn. Gods beloften blijven van kracht, maar dienen in geloof omarmd te worden.
Waarom twijfel je aan Gods genade? Lees het doopformulier eens goed: “En wanneer wij soms uit zwakheid in zonden vallen, moeten wij aan Gods genade niet twijfelen, en ook niet in de zonde blijven liggen. De doop is immers een zegel en ontwijfelbaar getuigenis dat wij een eeuwig verbond der genade met God hebben.”
God Zelf heeft definitief het offensief tegen de zonde en de duivel ingezet en voorgoed de overwinning behaald. Het kruis van Golgotha en het open graf zijn daar het teken en het bewijs van. Wie van Christus is, heeft deel aan Zijn overwinning. Wie niet alleen christen heet, maar door Gods genade christen ís – is door het geloof deel van (het lichaam) van Christus en hééft deel aan de overwinning van Christus. Wat dat betekent geeft de Catechismus treffend weer in Zondag 12: “Opdat ik Zijn Naam belijd, en mijzelf tot een levend dankoffer aan Hem offer, en met een vrij en goed geweten in dit leven tegen de zonde en de duivel strijd (...).”
Christenen zijn geroepen om in de kracht van Gods Geest de goede strijd te strijden. Wij beseffen te weinig dat (het in stand houden van) de zonde ons krachteloos maakt en verlamt in de geestelijke strijd. De gedachte dat de zonde ons tot enig voordeel zou kunnen strekken, is een leugen. De zonde die tegen beter weten in niet beleden wordt en niet onder het kruis (het bloed) van Jezus Christus gebracht, blijft doorwerken als een verderfelijke macht. Daarom klinkt het in Spreuken 28:13: “Wie zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn, maar wie ze belijdt en nalaat, zal barmhartigheid verkrijgen.”
De zonde moet ontdekt, bloot gelegd worden en beleden voor God. Dat deze vervolgens ook nagelaten wordt, zal blijk zijn van de oprechtheid van de schuldbelijdenis (van een verbroken en schuldverslagen hart, vergelijk Psalmen 32:5). Een huichelaar zal geen barmhartigheid van God ontvangen.
Beste vriend, ga met je zonden en je onvermogen naar de Heere. Laat niet je gevoel je bedriegen dat God niet van ontferming wil weten. Alsof jouw wanhoop iets van Gods beloften zou kunnen afdoen. Wees gerust, dat kan niemand. Je hebt de kracht van de Heilige Geest nodig. Bid of Hij je inzicht geeft en de leugen ontmaskert dat jij nog enige reden zou hebben om in stand te houden waar God Zijn Eigen Zoon voor heeft overgegeven. Om niet langer van nederlaag naar nederlaag, maar van overwinning naar overwinning te gaan. Om de eer van Zijn Naam en om de vreugde in Hem.
Ds. D. M. Elsman
Dit artikel is beantwoord door
ds. D.M. Elsman
- Geboortedatum:16-04-1961
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Rijssen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Steeds maar nederlaag komt door het ontbreken van (gehoorzaamheid aan) de leiding van de Heilige Geest. Als het puntje bij paaltje komt wil jij liever doen wat je zelf wilt dan gehoorzaam zijn en lijden. God wil zich wel over jou ontfermen maar de vraag is van wie jij meer houd. Van jezelf of van God. God heeft zijn zoon geofferd voor jou. Jezus heeft nooit zijn eigen wil gedaan maar die van de Vader en is (zelfs) voor jou en mij gestorven. Nu is het aan jou jezelf geheel aan God te geven. 100% dus, 99% is niet voldoende, dan kom je niet door de enge poort.
2 Cor 5: 15: “Want de liefde van Christus dringt ons, daar wij tot het inzicht gekomen zijn, dat één voor allen gestorven is. Dus zijn zij allen gestorven. En voor allen is Hij gestorven, opdat zij, die leven, niet meer voor zichzelf zouden leven, maar voor Hem, die voor hen gestorven is en opgewekt”.
