Moeilijk om samen met elkaar te bidden (2)

Ik las net het antwoord op de vraag 'Moeilijk om samen met elkaar te bidden' aan ds. Ruijgrok. Er kwam een vraag bij mij op over samen bidden. Is het samen bidden noodzakelijk? En moet dit dan hardop gebeden worden, of stil, alleen in gedachten? En als je samen stil bid, is dat ook goed?

Om deze vragen op de juiste wijze te kunnen beantwoorden, moeten we ons allereerst afvragen: wat is bidden eigenlijk? Bidden is naderen tot God! Het is in Christus de toevlucht nemen tot de troon van Zijn genade. Hem danken en grootmaken, Hem je schuld en zonde belijden, Hem bidden om vergeving, Hem smeken om heiliging en vernieuwing door de Heilige Geest en voorts heel je leven dragen in Zijn hand. En dat niet alleen met je lippen maar bovenal met je hart. Dit naderen tot God dient te geschieden in alle ootmoed, zegt onze Heidelberger en tegelijk in overgave en geloof, alleen steunend op de verdienste van Christus (zie Heid. Cat. vr. en antw. 117). En we gevoelen: hoe hoe onmisbaar is hiertoe de Heilige Geest!

Het bovenstaande is het wezenlijke. Hier moet het omgaan hetzij we persoonlijk tot Hem naderen, hetzij samen. Dit behoort tot het gebed dat Gode aangenaam is en door Hem verhoord worden. Is samen bidden noodzakelijk? Het zal duidelijk zijn dat de verhoring van het gebed daarvan niet afhankelijk is en als zodanig vinden we daartoe ook geen uitdrukkelijk voorschrift in de Bijbel. Evenmin maakt het voor de Heere uit of je hardop bidt of stil, alleen in gedachten. In Psalm 139 lezen we zelfs dat David belijdt: “Als er nog geen woord op mijn tong is, zie HEERE, Gij weet het alles” (Ps. 139:4).
 
Maar waarom is dan toch het samen bidden een goede zaak? Omdat we daarmee uitdrukken samen de Heere te zoeken! Samen Hem nodig te hebben! Samen Hem te willen eren en danken! Samen ons een zondaar weten voor Hem en ons aangewezen weten op Zijn genade in Christus, alsook op de hulp en de leiding van Zijn Geest! Er ligt voor dit alles zelfs een bijzondere belofte in het Woord. De Heere Jezus zegt: “Wederom zeg Ik u: Indien er twee van u samenstemmen op de aarde over enige zaak die zij zouden mogen begeren, dat die hun zal geschieden van Mijn Vader Die in de hemelen is. Want waar twee of drie in Mijn Naam vergaderd zijn, daar ben Ik in het midden van hen” (Matth. 1819-20).
 
Bovendien, in het samen bidden kan de één ook de voorbidder zijn voor de ander. Soms is een van beiden zeer terneergeslagen, mat, overweldigd door misschien vele dingen, moedeloos vanwege zijn of haar vele zonden en hij of zij weet niet hoe te bidden. Dan is het de roeping van de ander om hem of haar daarin voor te gaan. Niet in eigen kracht uiteraard maar wel in afhankelijkheid van de Heere en van Zijn Geest. Hier ligt natuurlijk in het bijzonder een taak voor de man die als hoofd van het gezin ook priester dient te zijn! Maar dat neemt niet weg dat we ook in andere omstandigheden een priester of priesteres voor elkaar hebben te zijn.

Ds. L. W. Ch. Ruijgrok

Dit artikel is beantwoord door

Ds. L.W.Ch. Ruijgrok

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven