Bij mij in de klas is er een meisje die door een jongen uit een andere klas telk...

Bij mij in de klas is er een meisje die door een jongen uit een andere klas telkens wordt aangehaald op een wijze die volgens mij niet goed is. Ik kan er eigenlijk ook niet tegen om dit allemaal te zien en te horen. Bah! Ik loop vaak weg of probeer er niet naar te kijken, maar het neemt me erg in beslag. Wat moet ik hiermee?

Beste vriend(in),

Over je vraag heb ik een tijdje nagedacht. Je vraagt me niet wat ik vind van de manier hoe deze jongen en meisje met elkaar omgaan. Je hebt je daar zelf al een mening over gevormd. Je vraagt hoe jij daarmee om moet gaan.

Ik vraag me af waarom jij hier zo mee bezig bent. Wat doet het jou persoonlijk? We moeten, denk ik, altijd eerlijk onze eigen motieven “onder de loep” nemen. Het is namelijk heel goed mogelijk dat dit bij jou een stukje jaloezie oproept. Dat kan soms heel verborgen. Aan de ene kant vind je het niet goed dat sommige jongeren op seksueel gebied zo vrij met elkaar omgaan, maar tegelijkertijd zou je zelf misschien ook wel willen dat anderen je zo aantrekkelijk vinden. Die motieven kunnen gemakkelijk in elkaar ‘overlopen’. Ga hierin ook eerlijk met jezelf om en belijd aan God wat je motieven zijn.

Hoe moet je nou omgaan met je klasgenote en haar vriend? Als christen zijn we geroepen om te leven als Jezus. Jezus die volgens Mattheus 9:36 met ontferming kijkt naar mensen die dreigen verloren te gaan. Zo mag en moet een christen ook kijken naar zijn/haar medemens. Met bewogenheid. Veel mensen leven als schapen zonder herder. Jongeren en ouderen die (in en buiten de christelijke kring) op zoek zijn naar een stukje bevestiging of eigenwaarde op allerlei plekken en manieren die uiteindelijk niet helpen.

Je mag je eigenwaarde ontlenen aan het feit dat je door God geschapen bent (geborduurd volgens Psalm 139). Aan het feit dat God zegt: “omdat ik je wil, heeft je leven zin”. Aan het feit dat God, uit oneindige liefde voor verloren mensen zoals wij zijn, Zijn Zoon gegeven heeft. Laat dat maar op je inwerken en leef dan maar voor aan anderen dat wie je ook bent, hoe je er ook uitziet, wat je ook wel en niet kan, je jezelf als gewaardeerd schepsel mag bezien. Dan ben je minder afhankelijk van goedkeuring van anderen. Dan ga je misschien wel heel anders kijken naar je klasgenote en haar vriend. En als je de juiste bewogenheid met hen hebt, kan je misschien ook eens een keer met hen spreken over datgene wat je opvalt aan hun omgang met elkaar.

Als je de bewogenheid mist en je wilt een ander aanspreken op zijn/ haar gedrag, dan sla je de plank altijd mis. Dan komt het vanuit de hoogte. Wanneer je als christen met een ander spreekt over zijn/ haar levensstijl, zal er altijd iets door moeten klinken van het besef dat je zelf ook een zondaar bent. Ik hoorde eens de uitspraak: “je weet van niemand zoveel zonden als van jezelf”. Als we dat besef meer zouden hebben, zouden we ons misschien minder storen aan anderen.

Mijn antwoord is misschien iets anders dan je had verwacht. Toch hoop ik dat ik je een beetje help. Tenslotte zijn we allemaal verantwoordelijk voor onze eigen daden en niet voor die van anderen.

Met vriendelijke groet,
Michel van Heijningen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. (Michel) van Heijningen

---

---

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven