Vraag
Een tijdje terug ben ik getrouwd met mijn lieve man. Hij is opgegroeid in de Hersteld Hervormde Kerk en ik in de Gereformeerde Gemeente. Toen ik hem leerde kennen ging hij al een aantal jaren helemaal niet meer naar de kerk, maar was wel bereid om met mij mee te gaan. En na een tijd besloten we ook om op belijdeniscatechisatie te gaan. Dat hebben we gevolgd en vervolgens hebben wij belijdenis gedaan in de Ger. Gem. We hebben er vaak over gesproken, dat het belangrijk was dat hij de keuze voor zichzelf en God maakte om weer bij een kerk te horen en niet omdat hij mij zo graag daarmee wilde laten zien dat het wel goed zat.
Alleen de laatste maanden geeft het geloof zoveel spanningen. Mijn man geeft aan dat hij niet meer naar de kerk wil, niet gelooft dat God bestaat en daarin een andere weg wil gaan. Ik begrijp het niet als je nog maar net belijdenis hebt gedaan, de keuze voor God hebt gemaakt, dat je dan zo snel weer ‘afgegleden’ bent. Hij zegt dat hij alles wat kerk betreft haat en dat hij hierin echt behoorlijk van walgt. Ik vind het zo erg. Het staat enorm tussen ons in. Wij willen samen heel graag kinderen, maar ik durf het eigenlijk helemaal niet omdat ik bang ben dat we hierin helemaal niet uit gaan komen qua opvoeding.
Pas hadden we huisbezoek en hebben we ook wel aangegeven hoe het ging. Ik heb het zelf als een fijne avond ervaren, maar mijn man kan er niks mee zegt hij. Ik weet niet wat ik moet doen! Ik weet wel dat ik er mee naar de Heere moet en bidden moet voor ons samen en of Hij geloof wil geven, maar op dit moment voel ik me radeloos. Het geeft zoveel spanning en iedere dag is er strijd: over bidden, lezen in de Bijbel, naar de kerk gaan. Ik moet hierin helemaal mijn eigen weg gaan... Wat kan ik nu verder doen? Ik hou zoveel van hem, maar kan ik zo wel verder met hem?
Antwoord
Wat is het moeilijk als in een huwelijk één van de twee afhaakt van de kerk. Hoe moet je nu verder? Het is erg moeilijk om met beperkte informatie daarover op afstand een antwoord te geven. Ik hoop dat de volgende adviezen je kunnen helpen:
1. Ga het gesprek met je man aan. Hoe komt het, dat hij ‘walgt’ van de kerk? Vraag daarbij door: Waar zit de afkeer? Is dat bij de kerk, de plaatselijke gemeente, bepaalde gewoonten in de gemeente, een vermeende hypocrisie, of...? Of zit zijn afkeer bij God en wat God in Zijn Woord vraagt?
2. Als de afkeer zit bij de kerk, voer dan een gesprek of een andere gemeente het voor hem anders zou maken. Als hij naar een andere kerk of gemeente wél meewil, is dit iets om te overwegen. Uiteraard met de beperking dat de gemeente waarbij je je dan aansluit, wel Bijbelgetrouw moet zijn. Het doel van de kerkgang is immers om Gods Woord te horen, je daardoor te laten veranderen en daar het leven naar in te richten. God werkt door Zijn Woord, dus dat een gemeente Bijbelgetrouw moet zijn, moet mijns inziens een niet-onderhandelbare voorwaarde zijn bij het gaan naar een andere gemeente.
3. Als de afkeer zit bij God, vraag dan door wat maakte dat hij destijds wel meegegaan is naar belijdeniscatechisatie en wat maakte dat hij belijdenis gedaan heeft. Betekende God toen wel wat voor hem? Wat betekende God toen voor hem? En wat heeft gemaakt, dat dat nu anders geworden is? Hoe zou dat weer terug kunnen komen? En als hij destijds meegegaan is voor jou, stel dan de vraag waarom hij dat nu niet meer wil doen voor jou? Houdt hij nu minder van je? Ben je dat nu niet meer waard? Toen hij de relatie aanging met je, wist hij dat geloof voor jou belangrijk was. Het is erg onbetrouwbaar om met je mee te gaan in de verkeringstijd, om daarna te stoppen. Dan heeft hij zich anders voorgedaan dan hij was. Je kunt aangeven, dat je je daardoor bedrogen voelt.
4. Als de afkeer bij God zit, en hij definitief wil afhaken, dan heb je een groot probleem in je huwelijk. Dan heb je verschillende normen en waarden en is het gevaar groot dat je uit elkaar groeit. Ook voor de opvoeding van kinderen, als de Heere die geeft aan jullie, levert dat veel problemen op. Zoek daarom professionele hulp, om dit in jullie huwelijk een plek te geven.
5. Tenslotte wil ik je herinneren aan de belofte die je hebt uitgesproken op je trouwdag aan je man en aan God. Uit elkaar gaan is Bijbels gezien geen optie. Toen je verkering zocht met een jongen die niet meer naar de kerk ging, heb je een groot risico genomen. Uit je brief proef ik, dat je je ervan bewust bent geweest dat het bij je vriend niet een keuze vanuit hart was om met jou mee te gaan naar de kerk en catechisaties. Je hebt de waarschuwing van Paulus om geen juk met een ongelovige aan te trekken (2 Kor. 6:14) naast je neergelegd en moet daar nu de wrange gevolgen van ondervinden. Ik schrijf dat niet om je het eens goed in te wrijven, maar om je aan te sporen hiervoor schuld te belijden aan de Heere en Hem te smeken of Hij uit genade een weg vooruit wil geven in jullie huwelijk. Bij Hem is niets onmogelijk! Hij kan het hart van je man veranderen. En als dat niet gebeurt, kan Hij je kracht geven, om dit kruis te dragen. Getrouwd zijn en kinderen krijgen met een man die niet de Heere dient zal waarschijnlijk heel veel problemen opleveren. Maar als de Heere je kracht geeft, je leidt door Zijn Heilige Geest en je Zijn wijsheid geeft, dan zal het gaan! “Met U loop ik door een bende, en met mijn God spring ik over een muur” (Psalm 18:30).
Ds. S. T. Lagendijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. S.T. Lagendijk
