Vraag
Wat is het nut van de drie-eenheid voor onze tijd, voor de tijd toen de zonde er nog niet was, voor de tijd toen de schepping er nog niet was. Stel dat God niet drie-enig is, wat heeft dat dan voor consequenties? Is het noodzakelijk dat God drie-enig is? Is God drie-enig, gewoon omdat Hij nou eenmaal drie-enig is, of heeft het echt een reden?
Antwoord
Op zich zijn dit heel diepzinnige vragen waar geen volledige antwoorden op zijn te geven. De term drieëenheid als aanduiding van Gods wezen in drie personen komt in de Bijbel zo niet voor maar is bedacht door de kerkvader Tertullianus, die haar in het Latijn smeedde: tri-unitas. In de Bijbel lezen we immers teksten die het bestaan en de werkzaamheden van de drie goddelijke personen beschrijven. De bekendste zijn het doopbevel uit Matteüs 28: "gaat dan heen, onderwijst en doopt al de volken in de naam van de Vader, van de Zoon en van de Heilige Geest". Daarnaast de slotzegen uit 2 Korínthe 13: "de genade van de Heere Jezus Christus en de liefde van God en de gemeenschap van de Heilige Geest zij met u allen".
Vervolgens zijn er teksten met werkzaamheden die zowel aan de Vader als aan de Zoon als aan de Heilige Geest worden toegeschreven: schepping, liefhebben, gebedsverhoring. Maar ook heeft ieder een eigen werkzaamheid, bijvoorbeeld Gods Zoon aan het kruis en de Heilige Geest als Trooster/Toepasser (zie bijv. de artikelen 8 en 9 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis en de catechisatieboekjes).
Kortom: we belijden Gods drieëenheid omdat Hij Zichzelf zo openbaart. In het Nieuwe Testament nog duidelijker dan in het Oude.
Dat God bestaat in drie Personen duidt de gemeenschap aan die Hij intern beleeft. Hij is met Zichzelf in gesprek en overleg. God is dus nooit alleen (zoals de Koran wel zegt). Over Zijn bestaan vóórdat Hij deze wereld/kosmos schiep weten we niets. We moeten daar maar geen speculatieve vragen stellen. Dat heeft geen nut.
Voor ons is het belangrijkste “nut” dat Hij in de Bijbel bekend heeft gemaakt dat Hij bij de schepping en verlossing van zondaren als Vader, Zoon en Heilige Geest te werk is gegaan. Hij was er zelf dus helemaal bij betrokken. Zondaren zijn niet door een hoogste engel (zoals Jehova’s getuigen stellen), maar door God Zelf verlost.
Geen wonder dat de kerk al eeuwenlang de doxologie (lofprijzing) heeft aangeheven: Ere zij de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Een bekende trits luidt: God de Vader boven ons, God de Zoon voor ons en God de Heilige Geest in ons.
Wat een genade als we daar van harte mee hebben leren instemmen! God nodig krijgen, Hem aanbidden en liefhebben is veel meer dan Hem begrijpen.
Ds. H. D. Rietveld
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. D. Rietveld
- Geboortedatum:06-11-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Nijkerk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
emeritus
