New City Catechismus

Wij hebben kort geleden een discussie gehad over de leesbaarheid en nut van de Heidelbergse Catechismus. Jeugd en jongvolwassenen beginnen al te zuchten en te steunen zodra die in beeld komt. Daarna kwam de New City Catechismus ineens uit het niets tevoorschijn. Een moderne vertaling van de klassieke catechismus en een die mensen wel aanspreekt, zelfs ouderen halen stiekem opgelucht adem. Wat zijn uw ervaringen met deze vertaling en welke positieve of negatieve kritiek heeft u hierop?

Er zijn veel goede commentaren op en leerboeken over de Heidelbergse Catechismus te vinden. Deze nieuwe opzet zou daarnaast een nuttig en ondersteunend hulpmiddel kunnen zijn, voor zowel onderwijzers als leerlingen, die catechetisch onderwijs geven en ontvangen.

Toch zou ondergetekende er met nadruk voor willen pleiten om de Catechismus in haar oude opzet en taalgebruik te laten staan. De reden hiervoor is dat Gods Woord en de aan dit Woord ontleende belijdenisgeschriften, waar de Heidelbergse Catechismus ook deel van uitmaakt, niet zomaar eigenmachtig kunnen en mogen worden onderworpen aan de beperkingen van ons tijdelijke en aardse bestaan. Want alles wat op dit Woord is gebaseerd staat hier ten enen male buiten. Daarom bestaat er binnen de eeuwige dynamiek van dit Woord en hoe dit Woord tot ons spreekt geen nieuw of oud. Want met wat zogenaamd oud is, noch met wat zogenaamd nieuw is, heeft Gods Woord niets van doen. En daarom moeten wij de waarde van dit Woord en de op dit Woord gebaseerde belijdenisgeschriften, evenals de aan dit Woord ontleende kerkelijke tradities, niet af gaan meten aan hun historische leeftijd en ook niet aan het daarin gebezigde taalgebruik. Maar ons in plaats daarvan door de inhoud van dit Woord en deze belijdenisgeschriften laten gezeggen. En op dit geestelijke fundament van het ons laten gezeggen door dit Woord dan ook ons leven baseren. “Want niemand kan een ander fondament leggen, dan hetgeen gelegd is, hetwelk is Jezus Christus” (1 Kor. 3:11).

Dan is het gebruik van de Statenvertaling en de Heidelbergse Catechismus weliswaar een ‘oude’ traditie. Maar dan hebben wij ons te realiseren, dat de inhoud daarvan allerminst oud -in de zin van achterhaald- is. Omdat daarin Gods Woord is vervat en Gods Woord wordt uitgelegd, wat eeuwig is en wat eeuwig blijft. En wat daarom nooit onderworpen kan zijn aan wat voor tijdgebonden of cultuurgebonden behoeften, richtlijnen of criteria dan ook. Dat is niets meer of minder dan een existentiële kwestie.

Mede daarom dienen wij volgens mij de grootst mogelijke voorzichtigheid en terughoudendheid betrachten bij het vernieuwen, of het herzien, van Bijbelvertalingen en van op diezelfde Bijbel gebaseerde belijdenisgeschriften.

Niet iedereen zal het hierin met mij eens zijn, maar ondergetekende is van een generatie die het met eigen ogen gezien heeft waar eigenmachtige vernieuwingsdrang in de kerken toe geleid heeft. En dat vernieuwen in de Nederlandse kerkelijk historische context van de afgelopen 60 jaar vaak gelijkstond aan vernielen. Vanzelfsprekend betekent dit niet dat deze nieuwe opzet geen hulpmiddel zou kunnen en mogen zijn in de catechese. Integendeel zelfs. Maar laat de oude Heidelbergse Catechismus staan.
 
Kand. drs. W. H. Hoorn

Dit artikel is beantwoord door

drs. W.H. Hoorn

• Geboortedatum:
  30-01-1959
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Dedemsvaart
• Status:
  Actief

99 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven