Bezwaren tegen kindernevendiensten

Welke bezwaren zijn er aan te voeren tegen het houden van kindernevendiensten?

De vraagsteller(ster) stelt geen open vraag, maar heeft, denk ik, al een eigen visie die of voor, of tegen is. Wellicht leeft hij of zij ook in een gemeente waarin men hierover verschillend denkt. Dit bepaalt in hoge mate de manier waarop wij over deze dingen denken en spreken.  Laten wij bij al onze overwegingen en gesprekken echter altijd beseffen, dat het belangrijkste is dat we spreken en handelen vanuit de liefde tot God en de liefde tot elkaar.

Ik wil proberen om eerlijk enkele punten ter overweging aan te reiken:

1. Het is in de Bijbel nergens verboden, dat een deel van de gemeente, kinderen of jongeren of ouderen, apart samen komt. In iedere gemeente gebeurt dat in ieder geval in doordeweekse samenkomsten: kinderclub, jeugdvereniging, vrouwen- en mannenverenigingen, enz.

2. Het voordeel van een bijeenkomst op 'eigen niveau' is, dat er precies op die manier kan worden gesproken -inhoudelijk en qua vorm-  die bij die leeftijdsgroep past. Dit kan de overdracht bevorderen.

3. Een nadeel van de kindernevendiensten is, dat de gemeente, die door de weeks al zo 'versnipperd' is, de samenkomst van het grote geheel gaat missen. Dit nadeel laat zich heel gemakkelijk uitleggen aan de hand van het gezin. Stel dat er in een gezin van zeven personen meerdere kinderen zijn in diverse leeftijdsgroepen. Stel dat het gezin zich voor de maaltijd gaat opsplitsen in twee of drie groepen, waar blijft dan een eenheidsbeleving van het gezin? In een gezin houden we rekening met elkaar en ontmoeten we elkaar graag. Zo moeten in het "huisgezin van de gemeente" de diverse leeftijden (maar ook de diverse opleidingsniveau's) elkaar ontmoeten en elkaar vast houden.
 
4. Een dominee moet in zijn preek proberen om op verschillende momenten de verschillende leeftijdscategorieën aan te spreken, ook al besef ik dat dit zeer moeilijk is en lang niet altijd lukt.

5. Een beperkte blik op de praktijk in diverse kerken leerde mij het volgende: Waar men de kinderen in aparte kindernevendiensten liet samenkomen, kwam vervolgens de vraag naar de jeugdkerk (12-16 jaar). Vervolgens bleek dat men de (oudere) kinderen helemaal niet meer in de kerk kreeg. Waar men -met alle moeiten die daaraan verbonden (kunnen) zijn- de kinderen iedere zondag trouw mee nam naar de kerk, bleven de kinderen in verhouding meer aan de kerk verbonden (helaas lang niet allen...).

6. Het is mijn ervaring dat het ook mogelijk is om kinderen in de gewone preek aan te spreken en hen het gevoel te geven dat ze er werkelijk bij horen. Dat er op dit punt nog veel te 'leren' is door mij en andere predikanten zal waar zijn.

7. Maar zou het ook niet erg goed zijn, wanneer er in de gezinnen na afloop van de kerkdiensten er meer over de dienst en de preek zou worden na-gepraat? Als men dat meer zou doen, zal dat én de kinderen stimuleren én het gesprek met de predikant(en) bevorderen.

8. Laat er veel gebed zijn voor de kinderen van de gemeente en voor de predikanten van de gemeente.

Ik hoop dat de vragensteller(ster) hiermee wat verder is gekomen.

Ds. A. Jonker

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Jonker

• Geboortedatum:
  29-03-1954
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Putten
• Status:
  Actief

115 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven