Vraag
Onze school gaat de methode “Wonderlijk gemaakt” gebruiken. Dat vind ik een goede zaak. Alleen daar staat in dat in de hoogste groepen de kinderen wel moeten weten “hoe het gaat tussen man en vrouw, hoe er kinderen komen.” Nu was mijn bedoeling wel om dit te bespreken (zelf ben ik niet voorgelicht) maar ik vind het jammer dat er een tijdsdruk achter zit nu. Ons kind is jonger dan de rest omdat ze een klas overgeslagen heeft.
Ik vind het ook vreselijk moeilijk om er over te praten omdat je weet dat er vragen komen, van: “Oh, zoveel kinderen dus zo vaak...” En: “Oh wat gek en vreemd.” Ik heb het boekje “Blozen mag”, goed boekje. Daar staat dat je het wat luchtig kunt houden en over knuffelen en zoenen praten. Probleem is echter dat mijn man en ik al jaren niet meer zoenen en knuffelen (laat staan meer), dus zal zij dit dan wel begrijpen? Ik vind het zo moeilijk en beschamend...
Antwoord
Beste ouder(s),
Fijn dat u deze vraag ook op school gaat bespreken. Besef dat er meer ouders worstelen met deze vragen. Het stellen van de vraag zelf hoeft echt niet beschamend te zijn, maar het kan zo voelen. Zeker als je zelf niet terug kunnen vallen op eigen (goede) ervaringen en het onderwerp in zichzelf beladen kan zijn. Juist omdat uw kind wat jonger is dan de rest van de klas is dit een goede aanleiding om van gedachten te wisselen.
Tegelijk zit er een vraagstuk onder. Terecht merkt u op dat het belangrijkste stuk in het gezin ligt. Goed dat u daarvoor al middelen hebt gezocht. Belangrijk om dit vraagstuk dan ook met uw man te bespreken. Juist omdat het fysieke contact niet zo vanzelfsprekend is. Begin daar en spreek uit hoe jullie samen hierin een voorbeeld voor de kinderen kunnen zijn. Hoe tonen jullie wel liefde naar elkaar en wat kunnen de kinderen er van merken dat jullie een echt-paar zijn? Bespreek uw zorg en ook uw behoefte en wissel van gedachten wat je de kinderen hierin mee wilt en kunt geven.
Alle goeds daarbij gewenst.
Vriendelijke groet,
Drs. Anja Diepeveen
Lees ook de artikelen met de tag 'seksualiteit in het huwelijk' m.b.t. de afwezigheid van intimiteit
Dit artikel is beantwoord door
drs. A. Diepeveen- van der Marel
- Geboortedatum:19-10-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Functie: Orthopedagoog
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Vanaf de middelbare school toen het meer ging betekenen, daar had ik het achteraf wel gewaardeerd als ik uitleg gekregen zou hebben.
Ik snap vanuit mijn eigen ervaring ook heel goed dat het allemaal geforceerd voelt, en ik ben niet in alle opzichten daar blij mee. Maar kinderen ontdekken gauw genoeg iets over die 'geheime dingen', en voorlichting is uiteindelijk een stuk beter dan geen of een veel te late voorlichting (want dan werkt het niet meer).
Onbegrijpelijk ook dat ze zelf nooit voorlichting heeft gehad, heeft er alles mee te maken hoe ze nu over seksualiteit denkt. Gelukkig wil ze het voor haar dochter anders doen.
Het lijkt dat de vraagstelster haar dochter te jong vind omdat ze een klas heeft overgeslagen. Dat zal gedaan zijn omdat ze bovengemiddeld slim is. En als het om de bovenste klassen gaat zal ze dan toch minimaal al 10 jaar zijn.
Toen ik op die leeftijd was hadden mijn ouders al verteld hoe kinderen kwamen, wat vrijen inhield en hoe verschillend mannen en vrouwen zijn. En dat alles in bijbels visie. Mijn ouders vonden het belangrijk dat hun zonen ook wisten hoe het vrouwelijk lichaam werkt. Dus voorbeelden van maandverband en tampons kwamen ook voorbij, met de opmerking dat je nooit meisjes mee mocht plagen als je zag dat ze dat bij zich hadden en dat het heel normaal is.
Ook over natte dromen en erecties werd toen al verteld, en als het gebeurde er niets aan de hand was en dat gewoon het bed werd verschoond.
Ik heb altijd alles heel open kunnen vragen en ben daar altijd heel blij mee geweest en zou niet weten hoe mijn ouders het beter hadden kunnen doen.
Deze reactie is toch totaal niet helpend voor de vragensteller?!!
Begrijp niet dat je zo vertelt dat het bij jou allemaal zo perfect is gegaan qua voorlichting. Hierbij is de vragensteller toch totaal niet gebaat?
Daar mogen we best iets over delen. Ik ben wel een beetje verbijsterd over het feit dat er totaal niet meer wordt geknuffeld en gezoend bij vragenstelster en haar man. Zij vraagt daar verder niets over maar ik kan me voorstellen dat het dan heel moeilijk is om er met je kinderen over te praten. Kinderen hebben heus wel door of wat je vertelt overeen komt met de praktijk. Wat ga je je kinderen meegeven ... als je zelf geen (?) lichamelijke liefde laat zien/ ervaart en je dit blijkbaar alleen maar als beschamend ervaart. Ik zou zelf zeggen ga daar eerst eens mee aan de slag..
Onbegrijpelijk dat je mijn reactie niet begrijpt. Kan ik helaas niets aan doen.
Ik prijs de vraagstelster dat ze wel sexuele voorlichting wil geven aan haar kind, ondanks dat dat haar spijtig genoeg niet in haar opvoeding te spraken is gekomen. Duidelijk ook dat geen goede sexuele voorlichting sporen laat in de rest van je leven en dat ze niet wil dat dat bij haar dochter gebeurd. Erg goed van haar!
Daarnaast heb ik ge zegt dat haar slimme dochter oud genoeg is voor die lessen. Lijkt me een juiste leeftijd om te weten hoe het zit. Je wilt toch niet dat ze het zo maar van straat horen? Als kinderen het pas horen op de middelbare school, is het echt te laat. En hoe jonger de kinderen,hoe eerlijker en onschuldiger de vragen die ze hebben.
Mijn moeder heeft het niet van haar moeder kunnen horen, die leefde toen niet meer. Daarom vind ik het zo bijzonder dat ze het haar kinderen wel heel open heeft kunnen vertellen zonder eigen voorbeeld.
