Vraag
Ik heb als kind altijd in God geloofd en met Hem geleefd. Maar nu ik iets ouder ben (ik zit nog wel op de middelbare, dus nog steeds heel jong) heb ik veel twijfels. Bestaat God wel? Heb ik het me niet allemaal verbeeld? Ik wil heel graag vertrouwen op God, maar ik kan het niet. Ik durf niet te vertrouwen op een God waarvan ik niet weet of die bestaat. Ik weet dat Hij mij moet, kan en wil veranderen. Ik kan zelf mijn twijfel en angst niet wegnemen. Ik bid en lees in de Bijbel, maar ik kan geen antwoorden vinden. God zegt dat ik moet vertrouwen en geloven, dan zal Hij zekerheid geven. Maar ik kan niet geloven. Vroeger was God zo dichtbij, maar nu lijkt Hij kilometers ver weg. Wanneer zal ik helemaal op Hem kunnen vertrouwen? Het voelt alsof ik iets over het hoofd zie, want er lijkt niets te veranderen. Moet ik geduld hebben en wachten tot het Gods tijd is?
Antwoord
In de eerste plaats bedankt voor je vraag. In de tweede plaats vind ik het lastig om je vraag ‘zomaar’ te beantwoorden. Er gaat een ‘wereld’ schuil achter de woorden die je opschrijft. Toch waag ik een poging, met gevouwen handen.
Ik maak een begin door je te zeggen dat er in Gods koninkrijk niets moet! Moeten is werken (Rom. 4:5). Geloven is geen werk, ook geen prestatie. Geloof is een middel wat God geeft om aan te nemen, wat Hij jou aanbiedt. Al het werken van ons mensen is door God veroordeeld tot mislukking (Rom. 3:10). We redden het niet met doen en moeten. Vandaar dat je moet zeggen; ik heb niets en ik kan niets! Klopt!!!
Je schrijft dat Hij zo ver weg is en Hij is ook ver weg. Zo ver dat jij en ik niet bij Hem kunnen komen met al onze inspanningen. Maar weet je wat het Evangelie zegt; nee, niet opklimmen, niet werken, niet presteren, maar ophouden met opklimmen en opstijgen. Hij is opgeklommen en neergedaald om het te halen en Hij brengt het door Zijn Woord nabij, zo dichtbij. Hij legt het, als het ware, in onze schoot. Hij biedt het aan, in het Woord, wat Hij gehaald heeft, namelijk het eeuwige leven. Hij legt het aan de poort ook van jouw jonge hart. Wat? Christus! Gods lieve Zoon, het grootste geschenk wat onder de hemel denkbaar is. Nabij u is het Woord! En in het Woord komt Hij, ook bij jou nabij (Rom. 10: 11).
Wat moet ik dan doen om het eeuwige leven te ontvangen? Niets doen, ophouden met al je werken en vertrouwen op hetgeen God nabij brengt. Loslaten, je verlaten op Hem wat Hij in Zijn Woord beloofd heeft. Paulus zegt in Galaten 1 dat God Zijn Zoon in hem wilde openbaren, bekendmaken. Door het geloof komt Hij wonen in ons hart en leven. Het geloof is nooit alleen. De liefde is daar ook bij en de hoop. Wonderlijk om te mogen leven van Zijn genade, van Zijn liefde, van Zijn werk. Ik hoop en bid dat je zo leert buigen voor Hem die ook in jouw hart wil komen wonen door de Heilige Geest.
Ik heb heel veel geschreven maar nog maar weinig gezegd. Nog een ding; de vader van de maanzieke knaap riep uit: “Heere ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp.”
Een hartelijke groet,
Ds. A. Simons
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Simons
- Geboortedatum:07-05-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Valburg-Homoet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
