Wat God heeft samen gebracht...

Mijn vrouw en ik zijn bijna 30 jaar getrouwd. De laatste 3-4 jaar hebben we regelmatig behoorlijk onenigheid en mijn vrouw maakt zich (volgens mijn mening) druk om de kleinste dingen en die zijn wat mij betreft niet relevant. Dit is niet eenmaal per week, maar vaak elke dag het geval. Soms zijn de situaties zo dat het echt niet houdbaar is, wat mij echt verdrietig maakt.

Wat betreft de intimiteit: dit ligt op een zeer laag pijl. Zoals knuffelen en elkaar aanraken of elkaar eens spontaan een kus geven is er de laatste jaren niet meer bij. Over seksualiteit maar te zwijgen, want als er actie ondernomen wordt, moet dat voor 100 procent door mij ondernomen worden. Eigenlijk is dit al ons hele huwelijk zo geweest. Als ik haar niet aanhaal zal zij het zeker ook niet bij mij doen. Ik moet toegeven dat mijn knuffelgehalte erg hoog ligt en ik behoefte heb om regelmatig intiem te zijn. Wij hebben het er samen wel eens over gehad, maar vaak wordt ze boos en krijg je te horen; jij met je behoeften en ik ben niet je persoonlijke...

De situatie is momenteel zo dat ik naar onze huisarts ben gestapt en het een en ander heb uitgelegd. Wij zijn hier doorverwezen naar een relatietherapeut en hebben nu wat gesprekken gehad en zijn hiermee nog bezig. Ik weet dat de Heere vraagt om hierin geduld te hebben en ook hiervoor in gebed te gaan. Dat doe ik ook en ik weet dat wie op God vertrouwt niet beschaamd zal uitkomen, maar je kan je de vraag stellen als de situatie zo blijft, is dit dan een kwestie van accepteren of toch elkaar verlaten? Wat God heeft samen gebracht... Is dan de vraag om maar zo door te gaan?

Beste vraagsteller,

Uit uw vraagstelling begrijp ik dat uw huwelijk de laatste jaren onder spanning staat. Nu is het huwelijk een instelling van God en ik hoop dat u beiden mag belijden dat God u als door Zijn hand heeft samengebracht. U hebt elkaar liefde en trouw beloofd in goede en in kwade dagen en ik mag aannemen dat u dat voor Gods heilig Aangezicht hebt gedaan. Daarom is het eerste dat ik u wil meegeven dat u samen met uw vrouw teruggaat naar dit fundament, als de basis voor uw huwelijk. Alleen in biddend opzien tot de Heere en smekend om Zijn genade om de huwelijksbelofte tegenover elkaar en tegenover de Heere gestand te mogen houden, kunt u zegen, volharding en wijsheid verwachten voor hoe het nu verder moet. 

Dat gezegd hebbend, begrijpt u wel dat de keuze die u voorstelt tussen de kwestie accepteren of toch elkaar verlaten, geen keuze is. De Bijbel geeft u geen enkele grond om op grond van uw situatie serieus na te denken om elkaar te verlaten. Dat die vraag in u opkomt is misschien wel begrijpelijk, maar ik schrik er ook wel van. Vindt u zelf niet dat dit de weg van de minste weerstand is? En is Gods Woord niet duidelijk wanneer Het zegt: “Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet”? 

Tegelijk is doorgaan op dezelfde weg ook geen optie. Maar tussen elkaar verlaten of de situatie accepteren, ligt nog een andere weg, de weg van Gods Woord. 

Wat betreft uw situatie zou ik de volgende zaken van elkaar willen onderscheiden:
1. Het geestelijke aspect.
2. Het psychologische aspect;
3. Het lichamelijke aspect. 

Over het geestelijke aspect als de basis voor uw huwelijk heb ik al het een en ander gezegd. Maar de Schrift geeft over het huwelijk nog veel meer onderwijs. Neem dit onderwijs ter harte en lees samen  eens Bijbelgedeelten als 1 Kor. 7 en Efeze 5:22-33. Onderzoek samen de Schriften, buig samen uw knieën, zoek samen Gods wil en weg te doen! Daarbij wil ik benadrukken wat voor u in deze situatie van belang is, namelijk dat u als hoofd van uw vrouw de taak en roeping hebt om uw vrouw te dienen. Denkt u ook aan 1 Petrus 3:7: “Gij mannen, insgelijks, woont bij haar met verstand, aan het vrouwelijke vat, als het zwakste, eer gevende, als die ook mede-erfgenamen der genade des levens met haar zijt; opdat uw gebeden niet verhinderd worden.” Het kan zijn dat de Heere u door spanningen in het huwelijk wil leren om geduld te oefenen, om uw vrouw in liefde te leiden en te ondersteunen, om u samen terug te leiden naar Hem.

Wat betreft het psychologische aspect van het huwelijk is het inderdaad goed dat u beiden bij een relatietherapeut bent, ervan uitgaand dat deze therapeut werkt op een schriftuurlijke basis. Teveel therapeuten sturen aan op echtscheiding. Eén van de eerste dingen die mij van belang lijkt, is dat u niet handelt en redeneert vanuit u zelf, uw eigen gevoelens en overwegingen, maar vanuit het besef: wij moeten hier samen een weg in vinden. Niet ‘ik’ maar ‘wij’. Vraag naar de gedachten en gevoelens van uw vrouw, wat haar bezig houdt, hoe zij voor de toekomst de invulling van jullie huwelijk ziet. Sta open voor haar kant van het verhaal. 

Wat betreft het lichamelijke aspect ben ik van mening dat dit altijd als laatste aan de orde moet komen. In onze samenleving lijkt het wel alsof dit altijd als eerste aan de orde moet komen, maar zo is het in een Bijbels huwelijk niet. Waar man en vrouw in geestelijk opzicht één zijn in de Heere en waar ze ook in psychologisch opzicht steeds meer naar elkaar toegroeien, daar mag ook lichamelijke eenheid worden ervaren als een geschenk van God, binnen de veilige bedding van huwelijkse liefde en trouw. Dat kan en mag echter nooit worden afgedwongen. Een verstoring van intimiteit en lichamelijkheid of het uitblijven daarvan is een symptoom dat er meer aan de hand is. Er is iets mis met de basis – de eenwording in geestelijk en/of psychologisch opzicht. 

Op dit punt wil ik u een nuchtere vraag stellen. Afgaand op het aantal jaren dat u getrouwd bent en de periode van 3-4 jaar dat uw vrouw kennelijk niet goed in haar vel zit (is ze rond de 50 jaar?): kan het zijn dat uw vrouw overgangsklachten heeft? Uiteraard ben ik geen arts noch een psycholoog, maar het mag algemeen bekend zijn dat hormonale wisselingen invloed uitoefenen op het algehele welbevinden van een vrouw. Misschien goed om daar samen eens naar te kijken/te vragen bij de huisarts.

Ik wens u veel wijsheid en de leiding van Gods Woord en Geest om samen met uw vrouw de banden van liefde en trouw te verstevigen. Alleen zo kunt u en mag u zegen op uw huwelijk verwachten. 

Ds. B. M. Meuleman

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B.M. Meuleman

• Geboortedatum:
  20-05-1972
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Hoogeveen
• Status:
  Actief

62 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven