Daderbescherming na incest

M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs / 1 reactie

27-04-2018, 13:45

Vraag

Ik durf niet te zeggen wat ik allemaal heb gezien onder dwang. Ik moest hiervan telkens overgeven en kreeg een maagzweer. Ik moest blijven kijken en mijn schoonmoeder gehoorzaam zijn. Mijn grootouders hadden zorg om mijn gezondheid en eindelijk durfde ik hen te vertellen wat ik telkens bij m’n schoonouders en hun dochters zag. Toen m’n moeder dit hoorde van mijn opa en oma zei ze: “Zulke nette mensen doen dat niet.” Ze is zo snel mogelijk naar m’n schoonouders toegegaan en heeft gezegd: “Zoiets doet u niet, he?” Ik voelde mij zo vreselijk alleen en werd door m’n eigen moeder voor gek gezet. Schoonmoeder zei, toen mijn moeder weg was: “Jij hebt onze zonden buiten de deur verteld.”

Mijn grootouders stonden achter mij en begrepen niets van m’n ouders. Mijn pa zei namelijk dat het voor hun verantwoording was. Opa is zelfs bij m’n schoonmoeder geweest en heeft gezegd dat het Godonterend was wat ze deden. Woest was m’n schoonmoeder op opa en dat is nooit overgegaan.

Nu is het vele jaren later en ben ik zelf bejaard en ‘t valt mij op, als mijn eigen moeder over incest hoort, of iemand zit aan z’n kind, dan is ze enorm goed voor de persoon die ‘t gedaan heeft, maar niet voor de persoon die het overkomt. Is daar een antwoord op, waarom iemand juist zo goed voor de dader is?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Wat een moeilijke situatie! En u loopt hier waarschijnlijk al vele jaren mee rond. Vreselijk wat u heeft moeten meemaken... Misschien is het meest wrange aan dit verhaal wel dit: dat u hiermee naar uw moeder ging (wat heel dapper was!), maar dat u vervolgens van een koude kermis thuiskwam. Uw moeder had er voor u moeten zíjn! Het voor u moeten opnemen! U moeten beschermen! Maar in plaats daarvan werd u niet geloofd en nam ze het op voor de dader... Daarmee liet ze u alleen. Hoe kwetsend en krenkend, als een moeder haar kind dit  aandoet. Fijn dat u hiermee wel bij uw grootouders terecht kon. Al hebben ook zij u niet kunnen helpen.
 
U vraagt hoe het kan, dat mensen zoals uw moeder het altijd opnemen voor de dader. Ik ben geen psycholoog, maar mijn inziens is dit een mechanisme van mensen om schokkende dingen, die ze eigenlijk niet willen/kunnen geloven, van zich af te houden. Om zichzelf er op die manier tegen te beschermen. Uw moeder wist wat u was aangedaan, maar wílde het waarschijnlijk niet geloven omdat het té erg was! Het niet te verdragen zou zijn, als ze dit als waarheid aan zou nemen.
 
Nu, vele jaren later, als ze met een dergelijke situatie in aanraking komt, wordt dat verhaal van vroeger wellicht getriggerd en komt hetzelfde mechanisme weer boven: ontkennen, afweren en daarmee zichzelf beschermen. Doen of het er niet is.  Wie weet is er dan dat stemmetje in haar geweten wat haar herinnert aan wat haar dochter is aangedaan. En dat blokkeert ze wellicht door zo te reageren. Wat je wegmaakt, dat is er niet. En dus hoef je ook de pijn niet te voelen. 
 
Wat ik wel hoop is dat hier aangifte van is gedaan! Dit mag niet onder het tapijt geschoven blijven. Wat weggestopt wordt gaat etteren en baant zich altijd op de één of andere manier een weg naar buiten. Zoek ook hulp voor uzelf om dit te verwerken, anders maakt het u innerlijk kapot.
 
Wat mensen ook ontkennen en weigeren de waarheid onder ogen te zien, Hij ziet het hart aan. Hij weet en ziet alle dingen. Voor Hem kan niets verborgen blijven. Gelukkig! Hij is onze hemelse advocaat, die weet wat recht is. Die ook weet van het onrecht wat u is aangedaan. “Hij heelt de gebrokenen van hart en Hij verbindt ze in hun smarten.”
 
Heel veel sterkte toegewenst in dit moeilijke proces!
 
Irma Roobol

M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs

M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs

  • Geboortedatum:
    21-02-1975
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Barendrecht
  • Status:
    Inactief
  • Bijzonderheden:

    Functie: Ziekenverzorgende Somatiek & Psychogeriatrie

Tags in dit artikel:

seksueel misbruik
1 reactie
Niagara
27-04-2018 / 16:25
Hoe eenzaam moet dat voelen! Ik kan niet veel aan het antwoord toevoegen, behalve dat het misschien steun kan geven om psalm 27 te lezen en/of zingen. Al verlaten je vader en moeder je, de Heer neemt je liefdevol aan. Bij Hem mag je veilig zijn.
Veel sterkte!

Terug in de tijd

Wij zijn een vader en moeder van drie jongens van 22, 20 en 15 jaar. Nu heeft de jongste verkering met een meisje van 16 uit zijn klas. Wij hebben daar moeite mee. Het meisje is 'licht' hervormd en wi...
11 reacties
26-04-2012
Beste dominee Harinck. Ik lees in uw preek over zondag 25, op blz. 325/326 iets wat mij tegenstrijdig lijkt met de Dordtse Leerregels. U zegt eerst: “Het geloof komt niet door de prediking van de wet....
11 reacties
26-04-2016
Over de thema's 'Hemelvaart' en 'Pinksteren' zijn al diverse vragen beantwoord. In dit dossier rond de hemelvaart van de Heere Jezus en de uitstorting van de Heilige Geest vind je deze terug. Sta...
Geen reacties
26-04-2013
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering