Vraag
Ik heb niet tegen de wet gezondigd, maar tegen het evangelie. Ik snap dat als je tegen de wet gezondigd hebt, dat de Heere Jezus dan als tussenpersoon kan optreden en zo verzoening doet voor alle zonden. Maar als je nu tegen de Heere Jezus gezondigd hebt, wie moet er dan verzoening doen voor die zonden? Er is dan toch geen tussenpersoon meer die tussen jou en degene instaat tegen wie je gezondigd hebt?
Ik zondig altijd bewust en moedwillig, ik ga altijd door in de zonde. Ik val niet uit zwakheid in de zonde, maar in moedwilligheid. Altijd doe ik weer de boezemzonde. Het kan zo niet langer. Hoe kom ik verlost van die zonde? Ik weet het wel: in de kracht van de Heere. Elke keer als ik de verleiding tot die zonde voelde, bad ik of de Heere mij wilde bewaren en dat deed Hij ook. Alleen op een gegeven moment voel ik die verleiding weer opkomen en laat ik de verleiding en de lusten groeien en ik ga bewust door en daar ga ik. Terwijl ik dan zondig denk ik nog: “het is van de duivel deze zonde”, maar toch ga ik door.
Ik voel me langzaam in de hardheid wegglijden. De Heere kan toch niet een heel leven mij zo aanvaarden, Hij moet mij toch eens aan de verharding overlaten? Tegelijk ben ik ook zo onoprecht, want ik klink in deze vraag misschien veel dramatischer dan ik mezelf voel. Ik weet wel dat er voor de zonde op zich vergeving is, maar ook voor de moedwilligheid en voor het doorgaan in de zonde?
Antwoord
Beste vragensteller, je geeft zelf het antwoord al. Je schrijft dat bidden als je de verleiding tot zonde voelt, helpt om niet in zonde te vallen. Dat is dan ook de weg die ik je wil wijzen: leef dicht bij de Heere. Belijd Hem je zonden uit het verleden en bid Hem om kracht om tegen de zonde te strijden. Leef dicht bij Hem. Hoe groter de plaats is die Christus inneemt in je leven, des te minder ruimte blijft er voor de zonde over. Hoe meer je waarde ziet in Hem, des te minder waarde krijgt de zonde voor je. Hoe meer je ziet en proeft van Zijn liefde, des te minder zal onze liefde tot de zonde worden.
In je vraag wek je de suggestie dat God mensen, die een leven lang tegen Hem zondigen, overgeeft aan de verharding. Dan zou de hemel heel erg leeg worden. Want zelfs Gods kinderen die heel dicht bij de Heere leven, vallen steeds weer in zonde. In dit leven worden wij niet volmaakt. Lees Romeinen 7 maar eens. Paulus, de grote knecht van God, zegt: Het goede wat ik wil, dat doe ik niet, en het kwade, wat ik niet wil, dat doe ik. Wat ben ik toch een ellendig mens. Wanneer word ik verlost van het lichaam van de zonde? Leven met de Heere betekent (helaas!) niet, dat je niet meer in zonde valt. Je hart is zo verdorven, dat je steeds weer naar de zonde getrokken wordt en misschien keer op keer zult vallen. Als je erover nadenkt, is het te walgelijk voor woorden. God is zo goed voor ons. En wij doen Hem steeds weer verdriet met onze zonden. Wij zouden iemand die zo tegen ons doet, niet als onze vriend willen hebben. Maar God wel! God maakt zondaren zalig. God wil zondaren, mensen die steeds weer in zonde vallen, als Zijn kind hebben. Dat is het wonder van Gods genade!
Daar moet ik wel wat bij zeggen. Paulus zegt dat het goede wat hij wil, dat hij dat niet doet. En het kwade, wat hij niet wil, dat hij dat doet. Dat hoort er bij. Bij een echt geloof hoort dat je intentie is om geen zonde te doen en voor de Heere te leven. Je wilt het goede doen en je wilt het kwade niet meer doen. Een ware gelovige ziet het verkeerde van de zonde en strijdt tegen de zonde. Dat is een groot verschil met een ongelovige. Die strijdt niet tegen de zonde. Die doet het geen verdriet als hij in zonde valt. Die vindt het wel best. Onderzoek jezelf daarop. Verlang je ernaar om te stoppen met je boezemzonde of niet? Als je daar niet naar verlangt, moet je jezelf afvragen of je wel een waar geloof hebt. Dan is bekering nodig! Onze God is heilig, en wie in Hem gelooft gaat ook verlangen naar een heilig leven voor Hem. Als je dat verlangen om heilig te leven niet hebt, belijdt Hem dan je zonden en bidt of Hij je een nieuw hart wil geven, waarin Hij woont en waarin Hij dat verlangen om heilig voor Hem te leven werkt.
Is het je verlangen om heilig te leven? Dan is de Bijbelse volgorde: Eerst de handen vouwen, dan de handen uit de mouwen. Zoek de omgang met de Heere. Laat je vullen met Zijn liefde. Laat je volmaken met Zijn kracht. Om gedreven door Zijn liefde in Zijn kracht de strijd te voeren.
Gaat het dan vanzelf? Dat is niet zo. Het wordt niet voor niets een strijd genoemd. Je mag daarin ook praktisch zijn. Vermijdt situaties, waarin je extra vatbaar bent voor zonde. Komt de verleiding vooral als je alleen op je kamer zit? Zoek dan gezelschap op of ga naar een plaats waar sociale controle is (bijvoorbeeld de woonkamer, waar gordijnen open zijn). En geef verkeerde gedachten geen plaats. Komt er een verkeerde gedachte in je naar boven? Druk het weg, door aan iets anders te denken. Of door te bidden. Of door een Psalm of geestelijk lied te zingen. Of zoek hulp. Zoek zo naar manieren die helpen om de zonde geen plaats te geven in je leven. Maar begin bij het begin: Niet in eigen kracht de strijd aangaan, maar begin bij de omgang met de Heere. Om gevuld door Zijn liefde in Zijn kracht de strijd te voeren.
Ds. S. T. Lagendijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. S.T. Lagendijk
