Doorslaan in opbiechten en schuldig voelen
Kand. G.A. van Ginkel | 1 reactie | 02-02-2018| 16:54
Vraag
Is het mogelijk om te ver door te slaan met opbiechten en schuldig voelen? Voor ik tot bekering kwam heb ik veel fouten gedaan, tot zo ver ik me kan herinneren heb ik alles opgebiecht aan zowel de personen aan wie ik wat schuldig was als aan mijn ouders. Maar nu is het zo dat ik steeds maar weer zit te graven naar dingen die ik wellicht nog niet heb opgebiecht. Ik word er helemaal gek van, maar kan er niet mee stoppen.
Ik heb gebeden of het stoppen mag maar het blijft maar door gaan, het is zelfs zo dat ik me over de kleinste dingen schuldig ga voelen. Ik durf zelfs amper stille tijd met God te houden omdat ik bang ben dat er weer dingen boven komen waar ik me schuldig over ga voelen. Wat moet ik doen? Ik heb soms het gevoel dat ik gek word.
Antwoord
Eerlijk zijn is heel belangrijk. Allereerst eerlijk voor God en daarna(ast) ook eerlijk voor elkaar. Wat dat betreft wil je tot op de bodem gaan. Maar ondertussen dreigt het een beetje krampachtig en neurotisch te worden... Dat kan nooit de bedoeling zijn van God. God stelt hem die zijn zonde belijdt in de ruimte van de vergeving; om Christus wil. Nee, nooit op grond van ons belijden, maar alleen om Wie Christus is en wat Hij op Golgotha heeft volbracht.
In en uit die genade leven is een proces van vallen en opstaan. Wat kun je jezelf weer tegenkomen en tegenvallen! De duivel houdt je je falen en feilen maar wat graag voor. Ben jij nu een kind van God? Vergeet het maar! Luister echter niet naar die stem! God zegt in Zijn Woord dat de gelovige te maken heeft met geestelijke strijd! (Rom. 7) De overwinning is in Christus alleen! (Rom. 8). Zie het Lam van God!
Maar... Het is waar, je kunt ook als je weet dat je zonden vergeven zijn, last hebben van wat je hebt gedaan. Zo horen we David bidden op z’n oude dag: “HEERE, gedenk niet meer de zonden van mijn jonkheid” (Psalm 25) Zijn zonden zijn vergeven. Maar hij vergeeft zichzelf niet...
Blijf niet verkrampt hangen in schuldgevoelens of angst dat er schuldgevoelens zullen ontstaan. Dan zou je zelfs niet meer durven bidden. Dat is precies wat de duivel wil. Juist tijdens de meest heilige verrichtingen zoekt hij je te benauwen en te beschuldigen. Zeg hem dat Christus heeft overwonnen. Niets kan of zal ons scheiden van de liefde van God in Christus.
Kand. G. A. van Ginkel
Dit artikel is beantwoord door
Kand. G.A. van Ginkel
- Geboortedatum:13-01-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Maartensdijk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Pastoraal werk te Veen, Wijk (bij Heusden) en Groenekan.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Doe je wapenrusting aan en geef de duivel en de zonde deze ruimte niet! Zie Efeze 6!
Kom je er alleen niet uit, vraag iemand anders of meerdere personen met en/of voor je te bidden!
Sterkte en Gods zegen toegewenst...
