Ingelijfd in Christus

Worden wij nu door de doop ingelijfd in Christus of pas als we voor het eerst mogen geloven? Dan blijft het dus altijd onzeker voor mij, want dan moet ik zeker weten dat ik een waar geloof heb, daar kan ik zo over twijfelen, omdat ik zoveel hoor wat er dan moet zijn. En dan twijfel ik of ik dat allemaal wel kan zeggen of zo ken.

Beste vraagsteller,

Je stelt een belangrijke vraag. Het antwoord is Bijbels gezien wel duidelijk: het is door het geloof dat we ingelijfd worden in Christus, zoals een rank in de wijnstok (Joh. 15). De doop kan genoemd worden het sacrament van de inlijving in de christelijke gemeente. Zo staat het ook in de Heidelbergse Catechismus zondag 27 vraag en antwoord 74.

Maar je was al een beetje bang dat dit het antwoord zou worden. Ik proef in je vraagstelling een beetje de hoop dat het door de doop zou zijn, dan heb je tenminste een objectief houvast. Als het door het geloof is, dan blijft het voor mij onzeker, zeg je, want je raakt helemaal vertwijfeld als je hoort waar een waar geloof allemaal aan moet voldoen wil het voor waar gehouden kunnen worden.

Ik neem aan dat je dit in de kerk hoort en in je omgeving. Ik weet natuurlijk niet of je het goed gehoord hebt (dus of dit inderdaad op deze voorwaardelijke manier wordt gezegd in de kerk) maar in elk geval komt het zo op jou over. Dat laatste kan ik alleen maar betreuren, want het klinkt niet erg als een aanmoediging om je hoop in waarheid op de Heere te stellen. Terwijl het daar toch echt om gaat.
 
Wat ik je aanraad is om allereerst zondag 7 van de Heidelbergse Catechismus aandachtig te lezen en te overdenken. Allereerst lees je daar (vraag en antwoord 26) dat we door het geloof Christus worden ingelijfd. Wat doet dat geloof dan? Het neemt Zijn weldaden aan. Welke weldaden? In het volgende antwoord worden er enkele genoemd: vergeving van zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid. Er zijn er nog wel meer. Het is alles wat je nodig hebt om getroost te leven en zalig te kunnen sterven. Dat zijn grote dingen! Te groot voor jou en mij... Maar tegelijk onmisbaar noodzakelijk.

Hoe kom ik aan een waar zaligmakend geloof?  Antwoord 21 zegt zo duidelijk en zo eenvoudig dat de Heilige Geest dit werkt, door het  Evangelie. De prediking van het evangelie is het middel dat God gebruiken wil om jouw hart te bereiken (1 Korinthe 1, 21). Let daar allereerst op als je onder de verkondiging van het Evangelie verkeert: wat is God goed dat Hij ook mij met dit middel in aanraking brengt. Klaarblijkelijk heeft God mijn eeuwig welzijn op het oog en wil Hij mij niet zomaar verloren laten gaan. Hij maakt op deze manier bemoeienis met mij. Heb ik dat verdiend? Allerminst. En toch... God geeft me op deze manier al iets wat ik niet heb verdiend.

Denk vervolgens eens aan je doop. Je doop is wel degelijk van groot belang. Je hebt er ook een objectief houvast aan. Heb jij soms om je doop gevraagd? Ik neem aan van niet (als je als kind gedoopt bent). De doop is een teken en zegel van Gods genadeverbond. God wil je in Zijn verbond opnemen. Hij brengt je onder de beloften van het genadeverbond. Hij zegt heel speciaal tegen jou (je naam wordt erbij genoemd  als je gedoopt wordt!!!): Ik zal uw God zijn. Lees eens na in de Heidelbergse Catechismus hoe vaak in zondag 26 en 27 het woord toezegging en belofte voorkomt. Dat zijn allemaal beloften die gaan over je behoud, vergeving, zaligheid enz; kortom, de weldaden van Christus.

Je hebt dus wel degelijk iets aan je doop. Sta er eens verwonderd bij stil dat de Heere klaarblijkelijk jou al heeft gezocht voordat jij er zelfs maar over begon te denken om Hem te zoeken. Hij kwam tot je met ware, inhoudrijke en welgemeende beloften die ja en amen zijn in Jezus Christus.

Nu is je probleem in hoofdzaak dat je twijfelt over de echtheid en oprechtheid van je geloof. Daar kan ik natuurlijk niet over oordelen. Maar de Heere wel. Vraag aan de Heere of Hij je wil leren geloven = Hem kennen en vertrouwen. Zeker, dat sluit de ware zelfkennis en ootmoed in. De eerste vraag is echter niet of je zondenkennis wel diep genoeg is en je geloof wel sterk genoeg, maar of het echt is. En dat kan zo klein zijn als een mosterdzaadje -een Bijbels beeld trouwens- maar als het echt is, dan leeft het. 

Begin maar waar de Bijbel ook begint: wij hebben niets verdiend en alles verzondigd. En toch heeft God naar zulk soort mensen Zijn handen uitgestrekt. In de doop. Door de prediking van het evangelie. In de belofte van het verbond. Om Christus’ wil. Wie had dat durven denken? Geloof is, dat je God begint te bewonderen, en Hem niet (meer) verdenkt. Want dat is ongeloof. 

Ik hoop je vraag op deze manier voldoende te hebben beantwoord en dat je mag inzien dat je in je doop -misschien een beetje op een andere manier dan je zelf eerst had gedacht- toch een objectief houvast hebt, een pleitgrond om op terug te vallen. Je doop roept om dit geloof: dat je terugvalt op de God van je doop. En de God van je doop heeft al beloofd dat Hij Zelf juist dat wil werken, om Jezus’ wil en in antwoord op het gebed. “Opent uwen mond”!

Met een hartelijke groet,
Ds. H. Korving

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Korving

• Geboortedatum:
  01-12-1954
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

194 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven