Bruine refo’s

Ik ben een jongere met donkere huidskleur van begin 20. Ik vraag me af of er ook zwarte/bruine refo’s in Nederland zijn, die bijvoorbeeld geadopteerd/gevlucht zijn. Is er voor hen een speciale site waar ik hen kan ontmoeten?

Hey, wat een speciale vraag! Heel goed dat je deze vraag stelt. Vroeger ging ik met mijn moeder (mijn vader had geen tijd) wel eens naar de AdoptieVereniging Gereformeerde Gezindte (AVGG). Ik heb daar als kind leuke herinneringen aan, maar geen contacten aan over gehouden. Ik kan me voorstellen dat er misschien wel behoefte is aan praatgroepen en huiskamerbijeenkomsten waarin ‘refo-geadopteerde’ jongeren of jongvolwassenen met elkaar ervaringen willen delen.

Ik heb even voor je gegoogeld, maar naar mijn weten bestaat er niet een officiële praatgroep voor geadopteerde refojongeren. In de wereld van de digitale mogelijkheden kan ik mij voorstellen dat het niet moeilijk is om een website, facebookpagina ‘Refo-Adoptiejongeren’ te maken. Een paar oproepjes in Terdege, Gezinsgids en het Reformatorisch Dagblad en je hebt de hele groep bij elkaar. En wie weet komen er nog leuke contacten, wellicht huwelijken, uit voort. Je weet nooit wat er allemaal voor je in petto is.  

Wat natuurlijk heel mooi is, is om ervaringen te delen van een speurtocht naar je eigen roots. Ieder adoptiekind heeft natuurlijk wel een aantal vragen: Waar kom ik vandaan? Wie zijn mijn ouders? Waarom ben ik afgestaan? Wat is de zin van mijn leven? Zie ik het zitten om mijn familie op te zoeken? Hoe zouden ze reageren? Kan ik een vliegticket kopen voor heel de familie? Enz. 

Voor mij persoonlijk is dit puzzelstukje afgesloten. Maar ik ken ook wel adoptie-leeftijdsgenoten die daar heel anders in staan. En dat is hun goed recht. Zelfs meer dan dat. Want het gaat om je ZIJN. 

Een zoektocht via de kinderen -halfbloedjes- van de adoptiejongeren die inmiddels met Nederlandse jongeren zijn getrouwd, dus gemengde huwelijken zeg maar, zou ik niet opzetten. Het bestaan van een ‘halfbloed-databank’ lijkt mij zeer onwaarschijnlijk. 

Ik wil wel even een nuance aanbrengen bij adoptiekinderen en kinderen van vluchtelingen. Natuurlijk, in beide gevallen kan er veel dramatiek ten grondslag liggen liggen aan het feit dat Nederland thuisland is geworden. Maar het zijn eigenlijk twee soorten groepen kinderen, die afgezien van uiterlijk, niet helemaal dezelfde geschiedenis hebben waarom ze een huis in Holland (of juist niet) hebben, zeg maar. 

Wie niet waagt, die niet wint. Je kunt natuurlijk altijd ‘real live’ in gesprek gaan tijdens jongerenavonden, een beurs zoals Naar Buiten, Familiedagen, of een zendingsmiddag, of een toogdag, (samen)zangavonden met een jongere met een getinte of donkere huidskleur. 

Zelf ben ik op de werkvloer (ik heb een refowerkgever) aangesproken met de volgende vragen: Kom je uit Noord-Korea? Het gesprek was snel afgelopen. Heeft u een christelijke achtergrond? Mijn antwoord hield ik even heel netjes: "Ik ben in de pastorie van een Ger. Gem.-predikant opgegroeid". Zonder een karikatuur te schetsen, dit onderstreept ook weer dat niet alle reformatorische mensen de ‘grenzen’ in de communicatie beheersen. Maar wat niet is, kan nog komen!

Succes!
Hendrik Jan van der Heiden

Dit artikel is beantwoord door

Redactie Refoweb

• Kerkelijke gezindte:
  Divers
• Woon/standplaats:
  Divers
• Status:
  Actief

2358 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven