Vraag
Soms heb ik gewoon geen zin om me te verdiepen in het geloof. Ik weet het: ik moet bekeerd worden! Maar dan kijk ik naar alles wat er in de wereld gebeurt en dan denk ik: “Laat maar zitten, God komt snel terug en dan ben ik toch te laat. En als ik me dan meer in Gods Woord verdiept heb, is dat alleen maar extra schuld.” Ook ben ik bang dat het zo lang duurt voordat ik God ken. Als ik soms anderen over God hoor praten en zie hoe lang het duurt voordat zij bijvoorbeeld aan het avondmaal gaan...
Ik weet dat dit geen redenen moeten zijn om niet tot God te gaan, maar indirect belemmert dit me! Er zijn wel momenten dat ik heel blij word als ik aan God denk, maar zo vaak wordt dit weer weggeveegd door slecht nieuws! In de afgelopen week hoorde ik over ernstige ziektes, onverwacht overlijden, enzovoorts. Het enige wat ik dan kan denken is: waarom? Ik kan er dan niet bij dat God zo goed en liefdevol is. Wat moet ik hier allemaal mee? Ik weet het, ik schrijf veel dwars door elkaar, maar dit speelt zich continu af in mijn hoofd.
Antwoord
Het zijn veel vragen die door je hoofd spelen. Of in je hart zitten? Want je laat je toch even in je hart kijken. Ook al word je heen en weer geslingerd tussen hoop en vrees.
Op de vragen die je stelt ga ik niet apart in. Maar ik wil je wel de weg wijzen om antwoord te krijgen. Lees je Bijbel, bid elke dag. Ook al heb je soms geen zin om de Bijbel te lezen. Maar de antwoorden op al je vragen kun je in de Bijbel vinden. Maak er een gewoonte van iedere dag in de Bijbel te lezen. Begin bijvoorbeeld de brieven van Johannes te lezen. En, als het kan, bespreek dat eens met iemand anders. Of met je predikant.
Ds. W. C. Meeuse
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. C. Meeuse
- Geboortedatum:12-04-1944
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Sliedrecht
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus (2011)
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zeg maar gewoon dat je geen zin hebt. De Heere ziet dat toch immers! Verstoppen heeft geen zin, uitvluchten en redenen verzinnen ook niet.
Vraag aan Hem of Hij je het verlangen naar Hem in je hart wil werken.
Ga daarmee biddend aan het werk. Zijn Woord loopt over van beloften om zondaren zalig te maken.
Romeinen 10 vers 13.
"Hij is nabij de ziel die tot hem zucht" en Paulus zegt op de Areópagus: "opdat zij den Heere zouden zoeken, of zij Hem immers tasten en vinden mochten, hoewel Hij niet ver is van een iegelijk van ons."
Hoe langer je met de bekering wacht hoe langer het duurt om God te leren kennen. In de jeugd is er nog niet veel overtollige ballast wat afgeleerd en afgestorven moet worden, daarom is de jeugd de beste tijd om je te bekeren. Het wordt nooit makkelijker, maar als maar moeilijker om "je leven te verliezen".
"Want zo wie zijn leven behouden wil, die zal het verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal om Mijnentwil, die zal het behouden."
Rom. 15:4 zegt: ...
"Want alle dingen die eertijds werden geschreven, werden tot ons onderricht geschreven, opdat wij door middel van onze volharding en door middel van de vertroosting uit de Schriften hoop zouden hebben."
ook
Hebreeën 4:12 ..
Want het woord van God is levend en oefent kracht uit en is scherper dan enig tweesnijdend zwaard, en het dringt zelfs zover door dat het ziel en geest, en gewrichten en [hun] merg scheidt, en het kan gedachten en bedoelingen van [het] hart onderscheiden.
Vind je dit niet (geloof)versterkend en opbeurend. De Bijbel bouwt ook geloof op in een onzichtbare God die veel van zich laat zien d.m.v. de schepping om ons heen maar vooral door Zijn Woord. Hij maakt zich bekend als een God met een naam en een eeuwige voornemen.
Lees dus de woorden van onze liefdevolle Vader elke dag.
Door dat te doen groeit je inzicht in wat het leven werkelijk in zou moeten houden (de Bijbel spreekt over het "werkelijke leven"), je wordt gelukkiger door wat je leert uit de Bijbel ook toe te passen, je krijgt structuur in je leven en stabiliteit.
