Met geloofstwijfels omgaan

Ik ben een jongen van 21 jaar en ben aan het nadenken hoe ik met mijn twijfels moet omgaan. Het zijn heel uiteenlopende twijfels. Twijfels over of God wel bestaat wanneer er een belangrijke persoon in je omgeving ernstig ziek wordt of sterft (afvragen van waar is die goede God nu) of bijvoorbeeld wanneer je de keuze hebt of je gaat vertellen dat je christen bent of niet als ze er net de spot mee gedreven hebben (twijfel of je het wel zal vertellen), maar zelfs ook dat je twijfelt aan het bestaan van God wanneer je maar geen antwoord krijgt op je gebeden/tijdje niets meer van Hem hebt gevoeld... Heeft u tips hoe je met zulke twijfels kunt omgaan? Wat het nut is van twijfelen en heeft het wel nut? Is twijfelen iets van God of van de duivel?

Beste vriend,

“Waar het vuur van het geloof is, daar is ook de rook van de twijfel”, heeft eens iemand kernachtig onder woorden gebracht. Ik hoop dat je zelf weet van momenten dat je echt mag geloven dat God bestaat en jouw Schepper en Redder is. Dat betekent niet dat we altijd rotsvast geloven, want we hebben te maken met de duivel en ons verdorven hart die beide altijd bezig zijn om twijfel te zaaien. En dat gebeurt vooral wanneer het ons tegenzit zoals je schetst in je vraag. Psalm 42 laat ons duidelijk zien hoe de dichter met zijn twijfels en aanvechtingen omging. Hij sprak zichzelf toe. Een christen moet zichzelf onder handen nemen: voed het oud vertrouwen weder. Waarom zijn twijfels nodig? Om ons des te meer te bevestigen in het geloof.

Ds. A. J. Schalkoort

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.J. Schalkoort

• Geboortedatum:
  05-10-1948
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Lunteren
• Status:
  Actief

216 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven