Vraag
Aan mevrouw Rots. Ik ben een jongeman van in de twintig en nog steeds vrijgezel. De behoefte aan een levenspartner is met de jaren gegroeid. Ik kom in het dagelijks leven weinig christelijke meiden tegen, omdat ik op een hogeschool zit die niet handelt vanuit de Bijbelse normen en waarden. Ik ga in het weekend niet stappen, omdat ik niet zo'n type ben. Ik ben vrij rustig en terughoudend.
De uitgelezen mogelijkheid voor mij om een christelijk meisje te leren kennen, is een christelijke datingsite. Helaas heb ik hier al wat teleurstellingen gehad en ben ik erachter gekomen dat dit ook niks voor mij is. Het maakt mij moedeloos. Moet ik dan toch maar naar jongerenavonden gaan, waar ik me niet helemaal op m'n gemak voel...? Of moet ik dan maar afwachten tot ik ooit eens ‘toevallig’ een christelijk meisje tegenkom?
Ik voel me vaak ook onzeker op dat gebied. Ik kan me moeilijk een houding geven tegenover meisjes. Dat heeft te maken met een laag zelfbeeld. Als ik dus weleens de kans krijg, laat ik die vaak liggen of dan denk ik: ze valt toch niet op mij, zo knap ben ik niet en ze zal wel genoeg keus hebben... Graag uw advies!
Antwoord
Beste vraagsteller,
Als je jouw alleen-zijn en -blijven ophangt aan een laag zelfbeeld, is het de eerste stap om iets te doen aan dat zelfbeeld, lijkt me. En dat heeft niet te maken met hoe, waar, wanneer je een leuk meisje ontmoet. Want dat kan op zoveel manieren, als je ogen en oren open hebt (houdt) en géén kansen laat liggen uit een soort angstgevoel. Ik zou je dus willen voorstellen om nog een keer te schrijven en dan meer over jezelf.
Je kunt natuurlijk ook eens met iemand gaan praten, die jou wat zelfvertrouwen zou kunnen geven waardoor je anders naar jezelf leert kijken.
Ik wacht het af,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je vraag is zo herkenbaar voor mij. Ik ervaar momenteel precies hetzelfde, alleen ben ik een jonge vrouw van 21 en heb geen contact gezocht via een datingsite. Je vraag is zo herkenbaar. Ook bij mij is het verlangen naar een levenspartner met de jaren gegroeid, maar het is tot nu toe nog op niets uitgelopen.
Wel heb ik heel vaak de Heere gevraagd of Hij iemand op mijn weg mag brengen met wie ik Hem mag dienen en eren. Iemand in de Heere dus.En alleen als God het wil dat ik mijn passie voor muziek/zingen mag delen.
Ik worstel ook erg met het alleen zijn. Het knaagt bij mij van binnen. Veel mensen om mij heen krijgen verkering of gaan trouwen en het gevoel dat je alleen achter blijft.
Daardoor onzekerheid en laag zelfbeeld ontwikkeld.
Gods zegen en sterkte van harte toegewenst. Ik zal voor je bidden ook al ken ik je niet.
Ook voor mij een herkenbaar gevoel. Inderdaad wat mw. Rots aangeeft, is het onduidelijk wat er precies bij je speelt maar de Heere God weet wel wat jij nodig hebt. Zelf worstel ik, als 25-jarige man, nog steeds met mijn zelfbeeld maar ik heb aan de andere kant een hele leuke vriendin die mij leuk vind zoals ik ben. Een laag zelfbeeld, angst, nervositeit of hoe je het ook wilt noemen kunnen los staan van het hebben van een leuke relatie. Die dingen kunnen kennelijk samengaan al erken ik meteen dat het soms ook heel lastig is. Besef dan ook dat een relatie niet zaligmakend is maar dat het ook keihard werken is.
Wellicht een open deur maar ik kan uit ervaring je bemoedigen om God hierin te betrekken. Hij geneest, vergeeft, geeft hoop en kracht. Ga door de knieën en bid. Gelooft dat je niet je eigen kruis hoeft te dragen. En inderdaad; zoek een medechristen op en vraag om praktisch advies en gebed.
Heel veel sterkte en Gods zegen toegewenst in jouw leven!
