Eerverschillen of leerverschillen

Ik las recent een betoog dat we ons niet zo moeten focussen op alle verschillen tussen de kerken. Met een verwijzing naar Filippenzen 1:18 werd er gezegd: Als Christus maar gepredikt wordt. Dat lijkt me wel een beetje kort door de bocht, maar als ik Filippenzen 1:12-18 lees, zie ik ook niet zo goed hoe ik de woorden van Paulus moet duiden. Hoe moeten we deze teksten lezen?

Beste vragensteller, ik geef je hier als antwoord wat ik in het verleden in  een Bijbelstudie heb geschreven over deze brief. Hieronder het gedeelte over  Filippenzen 1: 12-18.

Paulus zit in de gevangenis, waar precies weten wij niet. Maar hoe moet het met de voortgang van het Evangelie nu deze belangrijke apostel is uitgeschakeld? In de gemeente van Filippi maakt men zich zorgen daarover. En nu laat Paulus in deze volgende verzen weten dat zijn gevangenschap juist moet dienen tot bevordering van het Evangelie. “En ik wil dat gij weet broeders, dat hetgeen aan mij is geschied, meer tot bevordering van het Evangelie gekomen is” (vs.12). Het woord wordt niet gebonden door de omstandigheden waarin wij kunnen verkeren. Juist door de verkondiging van het Evangelie kwam Paulus in de gevangenis terecht. Hij zit er niet als een zware misdadiger, maar als een gezant van Christus die ook in gevangenschap niet kan zwijgen, maar voluit de Naam van Christus mag verkondigen. Zelfs zo dat zijn banden in Christus openbaar geworden zijn in het ganse rechthuis en aan alle anderen (vs. 13). Het was voor allen, zijn medegevangenen en het gevangenispersoneel, duidelijk dat Paulus niet zomaar een boef was, maar een bijzonder mens, omdat hij een bijzondere God mocht dienen en van Wie hij mag getuigen. Paulus prediking wordt onderwerp van gesprek, zelfs in het ganse rechthuis. Wij denken in dit verband aan zijn rechters en het personeel van de rechtbank en alle anderen met wie Paulus in aanraking kwam. Men heeft uitgerekend dat Paulus, als hij elke dag door twee soldaten werd bewaakt en dit elke dag twee anderen waren, hij in 2 jaar tijd  zo’n 1400 soldaten in zijn nabijheid heeft gehad (de uitlegger gaat er van uit dat Paulus in Rome gevangen heeft gezeten). En onder al die verschillende mensen waren er voor wie Paulus een middel was om te komen tot geloof in de Naam van Christus.
 
Er is nog een tweede gevolg die de apostel noemt. Door Paulus’ banden zijn er broeders die meer vrijmoedigheid hebben gekregen om zonder vrees het Woord van de Heere te verkondigen (vs.14). Wie de broeders zijn is niet met zekerheid te zeggen. Het gaat om het merendeel van hen  voor wie dit geldt. Velen hebben door Paulus banden moed gekregen om het woord Gods te verkondigen.  Een minderheid is er die juist door de gevaren geen vrijmoedigheid heeft. Dat is immers altijd de bedoeling van de satan, dat een mens zwijgt en niet meer spreekt in de Naam van Christus. 

Helaas is de motivatie van sommigen van de meerderheid van de broeders die vrijmoedig spreekt, niet altijd zuiver.  “Sommigen prediken ook wel Christus door nijd en twist” (vers 15a). Het gaat hier om de negatieve houding van sommigen, concurrenten, ten opzichte van Paulus persoon en niet zijn leer. Meer eerverschillen dan leerverschillen, zou je kunnen zeggen. Van daar dat de apostel hun prediking niet afkeurt en zelfs verblijd is dat Christus op allerlei wijze verkondigd wordt, hetzij onder een deksel, met een bijbedoeling, nl. om aan zijn banden verdrukking toe te brengen (vs.16b), of hetzij in waarheid, dat is eerlijk en in oprechtheid (vs.18), met goedwilligheid, in verbondenheid met Paulus door de liefde.

Ondanks zijn verdriet, mag de blijdschap toch overheersen omdat de Naam van Christus alom verkondigd wordt en omdat hij weet dat zijn gevangenschap dient om hem te leren dat het alles goed zal aflopen. “En wij weten, dat degenen, die God liefhebben, alle dingen medewerken ten goede” (Romeinen 8:28). Paulus weet dat de Heere de rechter van hemel en aarde, het voor Zijn knecht zal opnemen, het recht zal zegevieren, of Paulus nu de martelaarsdood zal sterven, of hij uiteindelijk vrij gelaten zal worden. Hij mag net als Job, weten dat zijn Verlosser leeft. Wie op de Heere vertrouwt zal niet beschaamd uitkomen. Dit vertrouwen wordt nu omringd door het gebed niet alleen van Paulus voor de  gemeente, maar ook van de gemeente voor Paulus, “door uw gebed en toebrenging des Geestes van Jezus Christus.” Voor Paulus is de voorbede van de gemeente van belang. Zo wordt de gemeenschap van de heiligen beoefend en in een adem noemt hij naast het gebed van de gemeente, de hulp van de Heilige Geest. Hij is het Die hulp verschaft in nood. Het is de Geest Die Christus Jezus verworven heeft en aan Zijn volk geeft. Die Geest zal het werk Gods in Paulus leven onderhouden en hem alles geven wat hij nodig heeft in de omstandigheden waarin hij verkeert.

Tot zover de Bijbelstudie. Verschillen tussen de kerken, als Christus maar gepredikt wordt. Als het gaat om verschillen in bijkomstige zaken en Christus wordt voluit verkondigd zoals Paulus dat deed is er niets aan de hand. Maar als de verschillen in de kerken gaan over het hart van Evangelie dan moeten wij alert zijn. Om een voorbeeld te noemen wordt Christus op een Remonstrantse wijze verkondigd, je weet: je kiest voor Jezus en alles is in orde, of wordt Hij ons verkondigd naar de Schrift en de belijdenis van de kerk. 

Ds. A. J. Schalkoort

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.J. Schalkoort

• Geboortedatum:
  05-10-1948
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Lunteren
• Status:
  Actief

213 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven